Τρίτος πόλος, γιατί;

Αν υπάρχει μια καραμέλα το τελευταίο διάστημα στην τρέχουσα πολιτική ρητορική, αυτή είναι η καραμέλα του τρίτου πόλου. Υποτίθεται ότι οι 58 είναι ο εμβρυουλκός για τη δημιουργία ενός ισχυρού πολιτικού φορέα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Για να βρουν καταφύγιο και οι «ανέστιοι», που λέει κι ο ημέτερος Νίκος Μπίστης, εννοώντας και εκείνους που όλο και κάτω από κάποια στέγη βρίσκονται - απλώς, τις αλλάζουν συχνά. Αλλά και κάποιους αργόσχολους πρώην υπουργούς του Σημίτη που έμειναν εκτός Βουλής.

Κανείς ως τώρα δεν έθεσε το ερώτημα: τρίτος πόλος γιατί; Μπορεί -ή πρέπει- να λειτουργήσει στην Ελλάδα ένα πολιτικό σύστημα τριχοτομημένο; Χώρια τα επιμέρους σχήματα που θα προκύπτουν κάθε τόσο από τις αμοιβαδοποιήσεις. Μπορεί να αντέξει για πολύ καιρό στην Ελλάδα κυβέρνηση
που θα στηρίζεται από τρία, τέσσερα ή πέντε κόμματα;
Επιπλέον, τι ακριβώς θα πρεσβεύει αυτός ο τρίτος πόλος που δεν καλύπτεται ήδη; Τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, τον καλύπτει η ΝΔ - και το ΠΑΣΟΚ. Τις κοινωνικές ευαισθησίες τις υπερκαλύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ. Την Κεντροαριστερά την εκφράζει η ΔΗΜΑΡ και θα μπορούσε να την εκφράζει και το ΠΑΣΟΚ. Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι η σωτηρία της χώρας βρίσκεται στη νεκρανάσταση των παλαιών «εκσυγχρονιστών» που ψάχνουν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να εξαγνιστούν; Ή σε «όσους έμαθαν από τα λάθη τους και έκριναν αυστηρά τον εαυτό τους» που λέει και η Άννα Διαμαντόπουλου. Ή ακόμη και το «σημιταριό», που λέει κι ο Πάγκαλος αυτοσαρκαζόμενος.
Δεν υπάρχει στην κοινωνία ανάγκη για έναν πιο ισχυρό φορέα της Κεντροαριστεράς - ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα; Μπορεί, αυτό η κοινωνία θα το αποφασίσει. Αλλά αν υπάρχει αυτή η ανάγκη γιατί να μη σπεύσουν στη ΔΗΜΑΡ όσοι τη συμμερίζονται και πρέπει να περιμένουν τους 58, ή τους 158; Γιατί δεν αποδεσμεύεται το ΠΑΣΟΚ από την κυβερνητική, αλλά και την ιδεολογική ταύτιση με τη Δεξιά, για να ξαναγίνει η έκφραση της Κεντροαριστεράς; Άλλωστε για ποια ανάγκη της κοινωνίας μιλούν κάποιοι από τους οπαδούς του νέου πόλου, όταν η κοινωνία τους έχει απορρίψει κατ' επανάληψη; Πόσοι από αυτούς ξέρουν πραγματικά τι συμβαίνει στην κοινωνία; Πότε άλλοτε στέριωσε νέο κόμμα, ως άνωθεν κατασκευή;

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την προβολή και την προώθησή τους οι 58, δεν φαίνεται να ενθουσιάζουν και πολλούς στο εκλογικό σώμα. Χωρίς τους διατεταγμένους ΠΑΣΟΚους η εκδήλωση στο «Ακροπόλ» θα πήγαινε άκλαυτη - όπως πήγε για άλλους λόγους λόγω της υπέρ-παρουσίας των ΠΑΣΟΚων. Λογικό είναι. Θα πάμε στην κάλπη όποτε προκηρυχτούν οι εκλογές και το μενού θα έχει από όλα. Γιατί πρέπει να προστεθεί κι ένα άλλο πιάτο;
Αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από τις σκιές μας. Στην πραγματικότητα η ιστορία των 58 δεν αφορά ούτε την Κεντροαριστερά, ούτε τον τρίτο πόλο, ως αναγκαία στοιχεία της εγχώριας πολιτικής γεωγραφίας. Είναι μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως είναι μια αναγκαία προσπάθεια, αλλά αυτό είναι και τα υπόλοιπα είναι φούμαρα.

Όσοι μαγειρεύουν αυτό το νέο πιάτο, πιστεύουν ότι θα το προτιμήσουν αρκετοί από όσους είναι έτοιμοι να γευτούν τη σούπα του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε είναι ολοφάνερο ότι αυτός ο νέος πόλος, το νέο κόμμα, αν ποτέ γίνονταν δεν θα απειλούσε τη ΝΔ - αυτή ωφελείται. Θα απειλούσε την Κουμουνδούρου. Άρα από τη σκοπιά της πολιτικής επιδίωξης προωθείται σαν ανάχωμα στους Συριζαίους. Ας το πουν καθαρά, τουλάχιστον.
Είναι δικαίωμά τους να θέλουν φράξουν τον δρόμο του Τσίπρα - η ενδεχόμενη παντοδυναμία του δεν είναι καλός οιωνός με τη θολούρα που διακρίνει το κόμμα του. Αλλά γιατί δεν το κάνουν μόνοι τους; Γιατί πρέπει να εξαερωθούν δυο υπαρκτά κόμματα, με κοινοβουλευτική παρουσία, για να μπει στη θέση τους ένα άλλο που δεν έχει να προσφέρει παρά τα ίδια υλικά -και πρόσωπα- που ανακυκλώνονται εδώ και χρόνια; Ποιους τους είπε ότι ακόμη και αν πήγαιναν όλοι μαζί, θα άθροιζαν τις ψήφους ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ συν κάτι ψιλά που έχουν οι υπόλοιποι - αν τα έχουν;

Γιατί οι ανοίκειες επιθέσεις κατά του Φώτη Κουβέλη για να υποχρεωθεί σε συμμετοχή στο εγχείρημα; Γιατί προωθείται η διάλυση ενός ιστορικού κόμματος σαν το ΠΑΣΟΚ; - άσχετα αν μπορεί αυτό να έχει και τη συγκατάθεση του… αρχηγού του.
Σημείωση: το ΠΑΣΟΚ έβγαλε τον Βενιζέλο για να το αναστήσει μετά τον Παπανδρέου και αυτός του παίρνει μέτρα για το θάνατό του - αρχηγός να σου πετύχει.
Συμπέρασμα. Οι θεωρίες περί των 58, είναι ασκήσεις επί χάρτου, στην καλύτερη περίπτωση. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ πρέπει να πάνε στις κάλπες ως κόμματα που ανάδειξε η λαϊκή ετυμηγορία το 2012 και να κριθούν για την πολιτική τους. Ειδικά η ΔΗΜΑΡ δεν έχει λόγο να διαλυθεί για να ενταχθεί στο σχήμα που ονειρεύονται όσοι… έφυγαν από τη ΔΗΜΑΡ. Και το ΠΑΣΟΚ δεν είχε λόγο να αυτοκαταργηθεί, γυρίζοντας την πλάτη στην ιστορία του. Τα κόμματα δεν είναι είδη εποχικής χρήσης. Άλλωστε δεν φταίει το όνομα, φταίνε τα πρόσωπα. Και αν θέλουν οι πολίτες που πιστεύουν στο ΠΑΣΟΚ να αλλάξουν τη σημερινή κατάστασή του, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Πάντως, όχι να αυτοκτονήσουν..
http://www.protagon.gr