Τώρα η…ποτέ!

Του Θανάση Νικολαΐδη 
ΒΓΑΙΝΟΥΝ αμαρτίες τους στη φόρα και η απορία μας
παραμένει. Γιατί…τώρα; Ας το προσπεράσουμε,
ψαχουλεύοντας την «ξένη επιβουλή» που
μορφοποιήθηκε σε μνημόνια. Δεν τα θεσπίσαμε
μονάχοι και μπάσαμε τον «εχθρό». Και δεν είναι πως
δεν τόλμησαν κυβερνώντες και κυβερνώμενοι. Απλά,
δεν το’ θελαν, βολεμένοι και καλοπερνώντας. Με λοξή τη ματιά στα
δανεικά.
ΚΑΝΕΝΑΣ «βαθμοφόρος» τους δεν πήγε φυλακή κι αν εξαιρέσεις το
«Γουδή» και την αλληλοεξόντωση πολιτικών στις νεφελώδεις δεκαετίες
του ‘ 20 και του ’30, ερχόμαστε στα σημερινά που…κάτι γίνεται. Από
ανάγκη-το’ παμε-και με το Κράτος ξυπνητό μη του φύγει δεκάρα.
Βεβιασμένα και βιαστικά, με αδικίες και ανισότητες, ωστόσο, «το κακό δεν οφείλεται πάντα σ’ αυτούς που κάνουν λάθη, αλλά και σ’ εκείνους που δεν κάνουν τίποτα».
ΕΝΑΝ-έναν, λοιπόν, «μεγάλους» και «μικρούς» (αλλά όχι πολύ…μεγάλους) τους περνούν τις
χειροπέδες, που δεν είναι κανόνας
πως συμμορφώνουν. Ας πούμε, λοιπόν, πως αυτό δρομολογήθηκε και
θα συνεχιστεί, πως θα γεμίσουν τα ταμεία (για να τα ξαναδειάσουν
καραδοκούντες της κομπίνας και της λαμογιάς).
ΕΚΕΙΝΟ που εξοργίζει είναι οι ατιμώρητοι «δράστες» κι ακόμα
περισσότερο οι ηθικοί αυτουργοί. Οι «θεσμικοί» αλήτες που διόρισαν
και παραμένουν στο σκοτάδι. Τα αφανέρωτα κυκλώματα που
περιέπεσαν σε χειμερία νάρκη, μέχρι τα «μέλη» τους να
ξαναπιάσουν…δουλειά «αβρόχοις ποσί», έχοντας πηδήξει το ποτάμι.
Αποκαλύπτεις, λοιπόν, το «έγκλημα», το περιγράφουν τα ΜΜΕ με χίλια
χρώματα κι ύστερα…” προσωπικά δεδομένα” και σκοτάδι. Ακόμα και σε
περιπτώσεις με τα χαρτονομίσματα της αλητείας προεξέχοντα σε
θυλάκια.
ΚΑΙ, βέβαια, πήραν άδειες τυφλού ανοιχτομάτηδες, τσέπωσαν
επιδόματα χηρείας ξαναπαντρεμένες, διορίστηκαν με πλαστά
δικαιολογητικά απατεώνες, τσέπωναν χιλιάρικο τη μέρα «εργαζόμενοι»
στην ΕΡΤ. Δεν θα μάθουμε ποτέ τους συναυτουργούς των παραπάνω
εγκλημάτων. Δεν θα βγουν στη φόρα φαρδιές πλατιές υπογραφές των
συναυτουργών της ζημιάς. Γιατί; Γιατί εμπλέκονται και άλλοι. Και γιατί
παραγράφηκαν ως αδικήματα.

ΩΣΤΟΣΟ, επιμένουμε. Να δούμε και να καμαρώσουμε φάτσες της
εξουσίας που μοιράζονταν τον μισθό του ευνοουμένου τους με κίνηση
κάτω απ’ το…τραπέζι.
ΠΟΙΟΥΣ ξεχάσαμε; Τους πολιτικούς! Πόσους διόρισαν κατά κόμμα. Τι
άλλο; Ν’ ανοίξει και κανένα…κινητό τους για αποκαλύψεις.
Θανάσης Νικολαίδης