Του Δημήτρη Νίκογλου
Στην δημοκρατική εκ του πολιτεύματος Ελλάδα μας, οι ανισότητες μεταξύ πολιτών είναι μια μάστιγα που φωλιάζει και εκκολάπτεται κάτω από τις φτερούγες της εξουσίας, πάντα με την φροντίδα και την επιμέλεια των ενθρονισμένων αιρετών εκπροσώπων της.
Πολλές λέξεις όπως, ισονομία, κάθαρση, δημοκρατία, ισότητα, ισοπολιτεία, στην πορεία έχουν χάσει την αίγλη και την σημασία τους από παρεμβάσεις και τροπολογίες ανθρώπων που κατέχουν νομίμως την εξουσία που τους έδωσαν οι πολίτες και κατ επέκταση η ίδια η πολιτεία.
Οι περισσότεροι πολιτικοί της χώρας μας πλην μιας μικρής μειοψηφίας, είναι οι μέντορες και οι αρχιτέκτονες των ανισοτήτων, διότι αυτοί είναι και οι καρπωτές των όποιων προνομίων προσφέρουν οι ανισότητες που με τέχνη δημιουργούν και αναπαράγουν οι ίδιοι.
Όταν μια χώρα προσπαθεί να εξαλείψει τις ανισότητες μεταξύ των πολιτών της, και με τις οφθαλμοφανείς προσπάθειές της καταφέρνει να ισορροπήσει την άνοδο και την κάθοδο συμπεριφορών, αξιών, και ποιοτικών χαρακτηριστικών των πολιτών της, ένας τίτλος της αρμόζει, σύγχρονη Χώρα, ή η χώρα της επαγγελίας.
Τα προηγμένα και οργανωμένα Κράτη που διακρίνονται για την δημοκρατική τους λειτουργία, μέσα στις πρώτες προτεραιότητές τους είναι η άμβλυνση των ανισοτήτων όπου και αν υπάρχουν χωρίς να ψάχνουν τρόπους συγκάλυψης ή επιμήκυνσης αυτών.
Στην δημοκρατική εκ του πολιτεύματος Ελλάδα μας, οι ανισότητες μεταξύ πολιτών είναι μια μάστιγα που φωλιάζει και εκκολάπτεται κάτω από τις φτερούγες της εξουσίας, πάντα με την φροντίδα και την επιμέλεια των ενθρονισμένων αιρετών εκπροσώπων της.
Πολλές λέξεις όπως, ισονομία, κάθαρση, δημοκρατία, ισότητα, ισοπολιτεία, στην πορεία έχουν χάσει την αίγλη και την σημασία τους από παρεμβάσεις και τροπολογίες ανθρώπων που κατέχουν νομίμως την εξουσία που τους έδωσαν οι πολίτες και κατ επέκταση η ίδια η πολιτεία.
Οι περισσότεροι πολιτικοί της χώρας μας πλην μιας μικρής μειοψηφίας, είναι οι μέντορες και οι αρχιτέκτονες των ανισοτήτων, διότι αυτοί είναι και οι καρπωτές των όποιων προνομίων προσφέρουν οι ανισότητες που με τέχνη δημιουργούν και αναπαράγουν οι ίδιοι.
Όταν μια χώρα προσπαθεί να εξαλείψει τις ανισότητες μεταξύ των πολιτών της, και με τις οφθαλμοφανείς προσπάθειές της καταφέρνει να ισορροπήσει την άνοδο και την κάθοδο συμπεριφορών, αξιών, και ποιοτικών χαρακτηριστικών των πολιτών της, ένας τίτλος της αρμόζει, σύγχρονη Χώρα, ή η χώρα της επαγγελίας.
Τα προηγμένα και οργανωμένα Κράτη που διακρίνονται για την δημοκρατική τους λειτουργία, μέσα στις πρώτες προτεραιότητές τους είναι η άμβλυνση των ανισοτήτων όπου και αν υπάρχουν χωρίς να ψάχνουν τρόπους συγκάλυψης ή επιμήκυνσης αυτών.
Στο εσωτερικό της δικής μας χώρας, όχι μόνο δεν γίνεται προσπάθεια άμβλυνσης της χαώδους διαφοράς μεταξύ ανθρώπων και ποιοτικών χαρακτηριστικών ως προς την ποιότητα και τον βιοπορισμό τους, όπως, αναγνωρισιμότητα, μισθοί, τρόπος ζωής, μόρφωση, δημόσια υγεία.... με λίγα λόγια, κοινωνική αποδοχή πάντα με γνώμονα το κοινωνικό στάτους, το χρήμα, τις πολιτικές προτιμήσεις κλπ, ανισότητες δηλαδή που οι επαίοντες εκτρέφουν και γιγαντώνουν προς ίδιον όφελος με ειλημμένες αποφάσεις.
Χρέος και επιτακτική ανάγκη όλων μας είναι η προσπάθεια εξάλειψης των ανισοτήτων διότι αυτό χρειάζεται σήμερα ο πολίτης, η πολιτεία, και η κοινωνία γενικότερα.
- Όλοι ίσοι λοιπόν, χωρίς αποκλεισμούς και ανισότητες.
Blogger Δημήτρης Νίκογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου