Βαρεθήκαμε την κλάψα

Αν θα µείνει κάτι από τη μακρόσυρτη μεταπολίτευση είναι ο ύμνος της «Μεγάλης Κλάψας». Oταν η Ελλάδα απηλλάγη από την ανοϊκή εξουσία των συνταγματαρχών και των ζιζανίων τους, αντί για τη λήθη του άγους προτίμησε να μηρυκάζει τον πόνο της. Γράφτηκαν τραγούδια, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, σ’ αυτόν τον ρυθμό προσαρμόσθηκε ο λεγόμενος «νέος ελληνικός κινηματογράφος». Hμασταν ένας λαός αδικημένος, κυνηγημένος, «πονεμένος». Πονούσαν ακόμη και όσοι είχαν επωφεληθεί από τη δικτατορία διότι στη δεκαετία του εβδομήντα και του ογδόντα έπρεπε να κουβαλάς έναν πόνο μέσα σου για να έχεις δικαίωμα λόγου. Hμασταν τόσο πονεμένοι που δεν είχαμε χρόνο να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες που μας πρόσφεραν γενναιόδωρα οι καιροί. Μπήκαμε στην Ευρώπη χάρη στην πολιτική δεινότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, κατ’ εξαίρεση. Και αποφασίσαμε να είμαστε η εξαίρεση. Κυνηγημένοι, αδικημένοι, πονεμένοι, αντιμετωπίζαμε τον σύγχρονο κόσμο ως απειλή ή καταδίκη και καταναλώναμε όλη μας την κοινωνική ενέργεια για να τον ξεγελάσουμε, όπως ο Οδυσσέας τον Πολύφημο. Ζητώ συγγνώμη για τη χρήση του πρώτου πληθυντικού «εμείς». Η γενίκευση αδικεί πολλούς από εμάς, όμως δεν μπορώ να αγνοήσω ότι η «Μεγάλη Κλάψα» έδινε τον τόνο στο συλλογικό μας «εμείς». Hταν το άλλοθι για να μην αναζητήσουμε τρόπους να αλλάξουμε την Ελλάδα. Επειδή ήμασταν πονεμένοι και αδικημένοι δικαιούμασταν να μην πληρώνουμε φόρους, να χτίζουμε αυθαίρετα και να γλεντάμε στη Μύκονο. Η «Μεγάλη Κλάψα» ήταν η μεγάλη παγίδα που έστησε η δικτατορία των συνταγματαρχών στη δημοκρατία μας.

Στη «Μεγάλη Κλάψα» στηρίχθηκε η ηγεμονία του αριστερού αισθήματος όλα αυτά τα χρόνια. Η ηγεμονία δεν ήταν ιδεολογική ούτε πολιτική. Hταν συναισθηματική. Το συναίσθημα ξεφούσκωσε στην τετραετία 2015-2019. Το κατάλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Βαρεθήκαμε να μοιρολογούμε τον πόνο μας, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε από δω και πέρα. Η τετραετία του, με όλα της τα προβλήματα, ανέδειξε κάποιους δρόμους. Δεν το κατάλαβε η Αριστερά. Η εκστρατεία της ενεργοποιεί όλα τα συναισθηματικά στερεότυπα της δυστυχίας. Σποτάκια που βγαίνουν από το παρελθόν και παλεύουν να δείξουν μιαν Ελλάδα χρεοκοπημένη, συνθήματα που αναπαράγουν τις μνήμες της «Μεγάλης Κλάψας». Το αποτέλεσμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει για να μη χάσει το 2 μπροστά από το ποσοστό του και το ΠΑΣΟΚ θεωρεί νίκη ότι πέτυχε διψήφιο ποσοστό στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Πώς θα είναι η Αριστερά και η Κεντροαριστερά μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου; Θα εγκαταλείψει την πολιτική της «Μεγάλης Κλάψας»; Κι αν ναι, ποιος από τους πολιτικούς που δραστηριοποιούνται στον χώρο θα μπορέσει να κάνει το μεγάλο άλμα; Είναι κι αυτό ένα δίλημμα, αν και κάπως παράδοξο. Ποια θα είναι η αντιπολίτευση που θα προκύψει από τις εκλογές;

https://www.kathimerini.gr/opinion/562471546/varethikame-tin-klapsa/