Οι εκλογές και ο δρόμος προς τη σοβαρότητα

Είναι ενδεικτικό της δυσλειτουργίας της πολιτικής μας κουλτούρας ότι οι εκλογές της 21ης Μαΐου ανέδειξαν μεγάλο νικητή, αλλά δεν οδήγησαν σε κυβέρνηση. Ετσι, η νίκη της Νέας Δημοκρατίας μοιάζει με πρόβα, απλώς ενδεικτική για το πιθανότερο αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου. Ευτυχώς, απομακρύνθηκε το ενδεχόμενο μιας μακράς περιόδου αβεβαιότητας που θα ακολουθούσε εάν η Ν.Δ. δεν είχε τέτοιο προβάδισμα στην προτίμηση των ψηφοφόρων. Ετσι, μπορούμε να ελπίζουμε ότι έπειτα από αυτό το παράξενο μεσοδιάστημα, η χώρα θα μπορεί να αφοσιωθεί στην αντιμετώπιση προβλημάτων εντός και εκτός συνόρων. Αξίζει να σημειώσουμε ότι εφόσον η Αγκυρα δεν αναπτύξει τις επεκτατικές της διαθέσεις, το γεγονός ότι δεν αναμένονται σημαντικές εκλογές στην Ελλάδα, στην Κύπρο και την Τουρκία για τα επόμενα τέσσερα-πέντε χρόνια, μπορεί να συμβάλει στη σταθερότητα και, συνεπώς, στην αντιμετώπιση νέων προκλήσεων και χρόνιων προβλημάτων.

Εάν η χώρα αποκτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ίσως να μπορούμε να ελπίζουμε ότι, εν καιρώ, θα έχουμε την τύχη να βρεθούμε και με αξιόπιστη αντιπολίτευση. Εάν η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή είναι ισχνή, είναι πιθανό τα κόμματα της αντιπολίτευσης να συνεχίσουν τη μηδενιστική πολιτική που ο ΣΥΡΙΖΑ εξάσκησε, προσβλέποντας σε κάποιο απροσδόκητο γεγονός που θα τον έφερνε στην εξουσία (όπως η χρεοκοπία τον ευνόησε το 2015). Εάν η κυβέρνηση είναι ισχυρή, ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ θα πεισθούν ότι ο μόνος τρόπος να την πλήξουν θα είναι με προγραμματική πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αυτή την επιλογή μετά τις εκλογές του 2019. Προτίμησε την καταγγελία και τον ακτιβισμό. Ισως η συντριβή αυτής της πολιτικής να οδηγήσει σε νέα αντίληψη για το τι ζητούν οι πολίτες. Αξιόπιστη κριτική, βάσει προγράμματος και αρχών, θα βελτιώσει την κυβερνητική πολιτική και θα δώσει στους πολίτες σοβαρή εναλλακτική. Η Ν.Δ. έκανε σοβαρά λάθη, όμως πέτυχε τόσα άλλα που η πλάστιγγα γέρνει υπέρ της. Αυτό επιβράβευσαν οι πολίτες.

Οι συνθήκες απαιτούν τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία όλων των δυνάμεων του Ελληνισμού και τη χάραξη της αναγκαίας πορείας.

Μια νέα συνθήκη στην πολιτική θα επέτρεπε συναίνεση, αλλά και θα έδινε νέο βάρος στην κριτική που ασκείται στην κυβερνητική πολιτική. Οι συνθήκες απαιτούν τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία όλων των δυνάμεων του Ελληνισμού και τη χάραξη της αναγκαίας πορείας. Με την αυτοπεποίθηση που θα έχει με νέα αυτοδυναμία, ο Κ. Μητσοτάκης θα μπορεί να εντάξει περισσότερο και τους Ελληνες της διασποράς στην εθνική προσπάθεια, συμπεριλαμβανομένων διακεκριμένων επιστημόνων και όσων γεννήθηκαν στην Ελλάδα αλλά, για τον έναν ή τον άλλον λόγο, οι αρχές τους εμποδίζουν να (επαν)αποκτήσουν υπηκοότητα. Πρέπει, επίσης, να διευκολυνθεί η ψήφος πολιτών που βρίσκονται στο εξωτερικό.

Οι Ελληνες είμαστε λίγοι και καλούμαστε να δώσουμε τη μάχη εναντίον της πληθυσμιακής συρρίκνωσης, καθώς και των συσσωρευόμενων προκλήσεων της εποχής. Πρέπει να βρούμε τρόπο να είμαστε ένα βήμα μπροστά από άλλες χώρες της περιοχής σε κάθε τομέα, αφού δεν εκμεταλλευτήκαμε εγκαίρως το προνόμιο του να είμαστε η μόνη χώρα της ΝΑ Ευρώπης που ήταν μέλος και της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Πρέπει να αλλάξουμε αντιλήψεις, να αναπτύξουμε την οικονομία και να θωρακίσουμε τους θεσμούς, έτσι ώστε οι νέοι να πιστεύουν ότι υπάρχουν προοπτικές για ένα αξιοπρεπές μέλλον εδώ. Αυτό θα οδηγήσει στον επαναπατρισμό πολλών, αλλά και στην προσέλκυση μεταναστών με τις δεξιότητες που η χώρα χρειάζεται. Στο διεθνές επίπεδο πρέπει να είμαστε αξιόπιστοι σύμμαχοι και εταίροι με ιδέες και πρωτοβουλίες. Ολα αυτά απαιτούν μια σύμπνοια που δεν είχαμε έως τώρα. Ας ελπίσουμε ότι οι ερχόμενες εκλογές θα επιβεβαιώσουν ότι οι πολίτες δείχνουν τον δρόμο προς τα εκεί.

https://www.kathimerini.gr/opinion/562452652/oi-ekloges-kai-o-dromos-pros-ti-sovarotita/