Γράφει ο mitsos175
Ο όρος «σατυρικό δράμα» προήλθε από τον χορό του δράματος που αποτελείτο από Σατύρους, οι οποίοι προσέδιδαν κωμικό χαρακτηριστικό σε αυτό. Η κωμική πλοκή, το αίσιο τέλος, η παρωδία, το εύθυμο ύφος ήταν τα χαρακτηριστικά του. Αν και τα θέματα ήταν εξίσου σοβαρά με τις τραγωδίες, ο τρόπος που παρουσιάζονταν έκανε το θεατή να τα δει από μια άλλη οπτική, πιο χαλαρή και αστεία.
Το ρόλο των Σατύρων παίζουν σήμερα οι βουλευτές. Δύσκολο να ξεχωρίσουμε τον πιο κωμικό, άλλωστε ένας Χορός αποτελείται από πολλούς μεθυσμένους «τράγους» (άλλη ονομασία των Σατύρων) κι η ομαδικότητα είναι που μετράει.
Φυσικά υπάρχουν τα «ταλέντα της γελοιότητας» που σκοπό έχουν να διακωμωδήσουν την όλη κατάσταση. Η μόνη διαφορά με το αρχαίο Σατυρικό δράμα είναι ότι το τέλος δεν είναι καθόλου καλό, ούτε θριαμβεύει το δίκαιο.
Δεν μπορεί πχ να μη γελάσει κάποιος με τη δικαιολογία του υπουργού, ότι «ξέχασε να δηλώσει τα εκατομμύρια και τα ακίνητα του», ούτε φυσικά με τις κουταμάρες που κατά καιρούς εκστομίζουν διάφοροι. Την Πρωτοχρονιά είχα γελάσει με αυτά που έλεγε ο Άδωνης, αν και η κατάσταση στους δρόμους τους οποίους χάρισε στους ιδιώτες είναι για κλάματα.
Σήμερα γέλασα με τον Κούλη. Διότι είπε «Διορίστηκε πάλι σύζυγος βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (Χαράς Καφαντάρη). Αυτό γίνεται συνέχεια, πρόκειται για προσπάθεια άλωσης του κράτους από κολλητούς και φίλους. Εγώ δεν πρόκειται να συναινέσω σε αυτά!» Νομίζω πως το γέλιο βγαίνει αβίαστα, όταν ακούς ένα Μητσοτάκη να μιλάει κατά των ρουσφετιών! Είναι σε όλους γνωστοί οι διορισμοί που έκανε η αδελφούλα του, όπως και τα βαφτιστήρια του μπαμπά. Άλλωστε η όλη διαδρομή του Κυριάκου, βουλευτής – υπουργός – υποψήφιος αρχηγός, όλα αυτά ελέω ονόματος, δεν είναι «χτύπημα» στην οικογενειοκρατία; Μάλλον όχι.
Όμως το ρουσφέτι είναι κάτι τραγικό. Όσοι έχουμε αδικηθεί, το ξέρουμε καλά. Από το Σχολείο και το Στρατό ως τη Δουλειά και την Καθημερινότητα βλέπουμε τι γίνεται. Η απορία μου όμως είναι άλλη: Γιατί τον Μητσοτάκη; Γιατί η ΝΔ βοηθά έτσι το ΣΥΡΙΖΑ; Διότι μη μου πείτε, ότι δεν είναι βοήθεια προς το ΣΥΡΙΖΑ, το να μιλάει ο κατεξοχήν ευνοημένος πορφυρογέννητος περί αλώσεως του κράτους από κολλητούς και φίλους; Ξέχασε τους συγγενείς, καθόλου τυχαίο.
Το ρουσφέτι είναι καρκίνος της Δημοκρατίας. Είναι εξαγορά συνειδήσεων και μάλιστα εξευτελιστική εξαγορά. Είναι ντροπή. Και πηγή πολλών δεινών, καθόσον ο «ευνοούμενος» αρκετές φορές αισθάνεται υποχρεωμένος να κάνει τα χατίρια του πολιτικού. Όσο ανήθικα κι αν είναι αυτά…
Αλλά, επειδή όλα τα κόμματα, που κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν, έχουν «λερωμένη τη φωλιά τους», χειρίζονται το θέμα με τέτοιο τρόπο, ώστε να ξεχαστεί. Και φυσικά δεν παίρνουν κανένα Ουσιαστικό Μέτρο. Απλά καταγγέλλουν αυτά που θα έκαναν, αν κυβερνούσαν οι ίδιοι, ή που έκαναν όταν κυβερνούσαν! Αν υπήρχε φιλότιμο, δεν θα υπήρχε ρουσφέτι. Αλλά το να ψάχνουμε φιλότιμο σε πολιτικούς και μάλιστα του Μνημονίου είναι επίσης τόσο αστείο όσο και μάταιο.
Αλλά, επειδή όλα τα κόμματα, που κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν, έχουν «λερωμένη τη φωλιά τους», χειρίζονται το θέμα με τέτοιο τρόπο, ώστε να ξεχαστεί. Και φυσικά δεν παίρνουν κανένα Ουσιαστικό Μέτρο. Απλά καταγγέλλουν αυτά που θα έκαναν, αν κυβερνούσαν οι ίδιοι, ή που έκαναν όταν κυβερνούσαν! Αν υπήρχε φιλότιμο, δεν θα υπήρχε ρουσφέτι. Αλλά το να ψάχνουμε φιλότιμο σε πολιτικούς και μάλιστα του Μνημονίου είναι επίσης τόσο αστείο όσο και μάταιο.
Το «Σατυρικό» είναι οι πολιτικοί, το «Δράμα» είναι τα έργα τους. Έτσι για να πουλήσεις ενώ είσαι άρρωστος, όσα σου απόμειναν, πρέπει να έχεις άδεια! Ενώ για να ξεπουλάς τη χώρα, όπως κάνει ο Τσίπρας, ο Σαμαράς, ή ο ΓΑΠ, πρέπει να είσαι απλά ένας Ασυνείδητος Καραγκιόζης, μια μαριονέτα που διασκεδάζει τους τοκογλύφους.
ΥΓ Περιμένω να δω τα προσόντα διορισμού. Περίμενε εσύ άνεργε τον ΑΣΕΠ…
https://eleutheriellada.wordpress.com/
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου