Αγκάθια στον δρόμο για την πρόταση της Φώφης

Δύο εβδομάδες έχουν περάσει από την πρόταση της Φώφης Γεννηματά να συγκροτηθεί ενιαίος πολιτικός φορέας στο χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, με την διεξαγωγή Προγραμματικής Συνδιάσκεψης και εν συνεχεία εκλογή αρχηγού από τη βάση. Αυτό το διάστημα μπορεί να έπεσε αρκετό λάδι στο τηγάνι αλλά η τηγανίτα δεν έχει δέσει ακόμα…

Είναι όμως αρκετά εκείνα που εξελίσσονται στο προσκήνιο και εξίσου αρκετά όσα διαμείβονται στο παρασκήνιο, υπό την επήρεια των δημοσκοπήσεων, ώστε να διατυπωθεί ένας πρώτος σχολιασμός.

Το σημαντικό κεκτημένο είναι ότι έπειτα από δεκαετίες έχει αρχίσει ανοιχτός ιδεολογικός και πολιτικός διάλογος για την ταυτότητα που θα έχει η υπό ίδρυση παράταξη, μολονότι δεν υπάρχουν συμπτώσεις μέχρι τώρα. «Η πρόταση επιδιώκει να προσδιοριστεί ιδεολογικά και πολιτικά ο χώρος
της σοσιαλδημοκρατίας, του προοδευτικού κέντρου και του δημοκρατικού σοσιαλισμού», υποστηρίζουν ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Η πλειοψηφία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης προτείνει ο ενιαίος φορέας να έχει σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά. Αντιθέτως ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ορισμένες προσωπικότητες, όπως ο Γιώργος Φλωρίδης, επιθυμούν να έχει χαρακτηριστικά προδευτικού κέντρου. Η διαφορά των δυο απόψεων ιδεολογικά και πολιτικά είναι ουσιώδης και χωράει πολλή συζήτηση στο επίκεντρο της οποίας είναι προς τα πού θα στρέφεται. Προς τα δεξιά, δηλαδή προς τη ΝΔ, ή προς τα αριστερά δηλαδή προς τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ούτε πρός τη μια ούτε προς την άλλη. Αυτόνομα και αυτοτελώς», απαντούν συνεργάτες της κυρίας Γεννηματά.

Πίσω από διαδικαστικές ενστάσεις κρύβεται η ματαιοδοξία βουλευτών και παραγόντων οι οποίοι επιδιώκουν να διασφαλίσουν εκ των προτέρων ρόλο και εξουσία σε ένα νέο φορέα

Αμφιβολία εκφράζεται στο κατα πόσο μπορεί να βρεθεί κοινός τόπος στα πολιτικά ζητήματα με επίκεντρο τις μεταρρυθμίσεις. Από πολλές πλευρές αμφισβητείται η ετοιμότητα του ΠΑΣΟΚ να δεχθεί τολμηρές μεταρρυθμίσεις που θα ανατρέπουν πολύχρονες παθογένειες. Αλλωστε η επίσημη θέση του Ποταμιού και του Σταύρου Θεοδωράκη είναι ότι η συζήτηση δεν μπορεί να γίνει για να αθροιστούν μηχανισμοί αλλά για να συμφωνηθούν ευρείες μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούν σε πορεία εξόδου από την κρίση.
Σε σημείο έντονης τριβής αναδεικνύεται η πρόθεση της κυρίας Γεννηματά να είναι υποψήφια για τη θέση του αρχηγού του ενιαίου σχήματος. Στελέχη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, από τις κινήσεις πολιτών και προσωπικότητες, θεωρούν ότι με την ενέργεια αυτή η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να «καπελώσει» το εγχείρημα χωρίς μάλιστα να έχουν προηγουμένως αυτοδιαλυθεί τα κόμματα και οι κινήσεις. Και τούτο επειδή ως η μεγαλύτερη δύναμη -με 16 βουλευτές- έχει τον μηχανισμό να επιτύχει αυτόν το στόχο. Ενισχύεται έτσι η καχυποψία και η επιφυλακτικότητα ενω εκφράζονται απαισιόδοξες προβλέψεις για την επιτυχή κατάληξη του εγχειρήματος.
Ισχυρή ένσταση συναντά και η διαδικασία που προτείνεται για να συγκληθεί η Προγραμματική Συνδιάσκεψη του ενιαίου φορέα, πριν από το Πάσχα. Πώς θα συγκροτηθεί; Με ποια σύνθεση; «Με αναλογικότητα των συμμετεχόντων» απαντούν από τη Χαριλάου Τρικούπη. «Θα πρέπει να μπει πλαφόν στη συμμετοχή των κομμάτων ώστε να μην ελέγξουν τις ψηφοφορίες», σημειώνουν πολλοί ενδιαφερόμενοι αλλά και από τη ΔΗΜΑΡ και τις κινήσεις πολιτών.
Η καχυποψία εντείνεται από την άρνηση του ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως της ΔΗΜΑΡ, ενδεχομένως και του Ποταμιού, να δεχθούν την άποψη (Αννα Διαμαντοπούλου κ.α ), για την διεξαγωγή ιδρυτικού συνεδρίου με αυτοδιάλυση των κομμάτων. Το ηγετικό επιτελείο στη Χαριλάου Τρικούπη το απορρίπτει με το επιχείρημα ότι σε αυτή την περίπτωση θα εξελιχθεί σε μάχη μηχανισμών χωρίς να μπούν στο τραπέζι τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα.
Ωστόσο πίσω από διαδικαστικές ενστάσεις κρύβεται η ματαιοδοξία βουλευτών και παραγόντων οι οποίοι επιδιώκουν να διασφαλίσουν εκ των προτέρων ρόλο και εξουσία σε ένα νέο φορέα.
http://www.protagon.gr/