«Σύμφωνα με υψηλόβαθμες πηγές, αυτό περιελάμβανε τα εξής: Εθνικοποίηση του ΟΠΑΠ, Εθνικοποίηση οδικών αξόνων (διόδια), Εθνικοποίηση ζεύξης Ρίου-Αντιρρίου και Ολυμπίας Οδού, Επανεκκίνηση ενεργειών για την έκδοση Χριστοφοράκου και επανεξέταση της συμφωνίας εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη Siemens, Προστασία ακινήτων του ΤΑΙΠΕΔ, κυρίως αυτών για τα οποία είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η Γερμανία, Ελεγχος θεμάτων διαφθοράς εταιρειών γερμανικών συμφερόντων (Siemens, OTE, Lidl, Allianz, ΜΑΝ, Hochtief), Ελεγχος εταιρειών που συμμετέχουν σε διαγωνισμούς προμηθειών του ελληνικού Δημοσίου».
«Η εκτίμηση που υπάρχει σε συνεργάτες του πρωθυπουργού είναι ότι συνολικά οι «μαύρες» μπίζνες των Γερμανών στην Ελλάδα έχουν επιφέρει ζημιές για το ελληνικό Δημόσιο αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ. Ταυτόχρονα, με την τακτική τους έχουν οδηγήσει στη διάλυση του βιομηχανικού ιστού της χώρας, στην παγίωση της διαφθοράς και στη
δημιουργία ασθενούς επιχειρηματικότητας.
Πολλές από τις «μαύρες» μπίζνες, όπως λένε οι ίδιες πηγές, έγιναν από γερμανικές εταιρείες που στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν με δόλιο τρόπο (μίζες) φιλέτα του ελληνικού Δημοσίου στηρίχτηκαν σχεδόν πάντοτε από το γερμανικό κράτος. Αλλοτε με νομοθετική υποστήριξη (περίπτωση Χριστοφοράκου), άλλοτε με διπλωματία».
Όλα τα παραπάνω τα διάβασα σε ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» με τίτλο «Αποκάλυψη: Τα αντίμετρα του Μαξίμου». Δεν είδα να υπάρχει κάπου διάψευση. Το μόνο που μπορεί να σημαίνει είναι ότι πράγματι αυτά ήταν τα αντίμετρα της ελληνικής κυβέρνησης στη Γερμανία.
Επειδή βαρέθηκα πια να σχολιάζω, αλλά και δε βρίσκω και καμία αξία στο να σχολιάζω αυτή την απερίγραπτη κυβέρνηση, θέλω μόνο να ρωτήσω δύο πράγματα. Το πρώτο είναι «τί εννοεί ο Αλέξης Τσίπρας με τον όρο έκτακτη ανάγκη;». Τι άλλο θα μπορούσαν να μας κάνουν οι Γερμανοί εκτός από το να μας εκβιάσουν, να μας φορτώσουν τρίτο μνημόνιο, να μας επιβάλλουν μέτρα που οδηγούν στην απόλυτη καταστροφή της οικονομίας;
Θεωρεί, δηλαδή, ο Αλέξης Τσίπρας ότι η διαπραγμάτευση πέτυχε, οπότε όλα πήγαν καλά; Οπότε δεν χρειάζονται αντίμετρα; Οπότε συνεχίζουμε όπως ήμασταν; Οπότε δεν υπάρχει λόγος σχεδίου εφαρμογής έκτακτης ανάγκης; Δηλαδή τί άλλο έπρεπε να μας κάνουν οι Γερμανοί για να πούμε ότι τα πράγματα δεν πήγαν καλά και ότι θα γίνονται κάθε μέρα και χειρότερα σε περίπτωση που εφαρμοστούν έστω και τα μισά από τα μέτρα που επιβάλλουν οι δανειστές; Τι άλλο πρέπει να γίνει για να ομολογήσει ο Αλέξης Τσίπρας ότι οι Γερμανοί δεν είναι φίλοι μας, ότι εμείς δεν είμαστε ισότιμοι εταίροι στην ευρωζώνη, ότι η δήλωση του πρωθυπουργού «Αυτό που προέχει τούτη την ώρα είναι να επανέλθει στην κανονικότητα το τραπεζικό σύστημα» είναι η πολιτική που απέρριψε ο λαός στις εκλογές του Γενάρη και δεν αντέχει άλλο να πληρώνει αυτή την εφιαλτική «κανονικότητα»;
Η δεύτερη ερώτησή μου έχει να κάνει με τα «αντίμετρα». Δηλαδή τώρα που κατά τον Αλέξη Τσίπρα όλα πήγαν καλά, η συμφωνία είναι θετική και οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, δεν υπάρχει λόγος να γίνει «επανεκκίνηση ενεργειών για την έκδοση Χριστοφοράκου και η επανεξέταση της συμφωνίας εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη Siemens»; Δεν υπάρχει λόγος «προστασίας ακινήτων του ΤΑΙΠΕΔ, κυρίως αυτών για τα οποία είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η Γερμανία»; Δεν θα υπάρξει «έλεγχος θεμάτων διαφθοράς εταιρειών γερμανικών συμφερόντων (Siemens, OTE, Lidl, Allianz, ΜΑΝ, Hochtief) και έλεγχος εταιρειών που συμμετέχουν σε διαγωνισμούς προμηθειών του ελληνικού Δημοσίου»; Πάνε όλα; Τελείωσαν; Τα θάβουμε; Τα ξεχνάμε; Τα ξεπουλάμε; Κάνουμε τους ηλίθιους; Τους σκλάβους; Τις πουτάνες;
Έτσι είναι γαμώ τη δεξιά αριστερά σας; Έτσι πάει; Τώρα που θα υπογραφεί το τρίτο μνημόνιο και θα πέσει η τρίτη ταφόπλακα πάνω στη χώρα, θα ξεχαστεί «Η εκτίμηση που υπάρχει σε συνεργάτες του πρωθυπουργού ότι συνολικά οι “μαύρες” μπίζνες των Γερμανών στην Ελλάδα έχουν επιφέρει ζημιές για το ελληνικό Δημόσιο αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ»;
Τώρα, γαμώ τη δεξιά αριστερά σας, δεν θα βρεθεί εναλλακτική λύση για να αντισταθούμε στην «τακτική των Γερμανών που έχουν οδηγήσει στη διάλυση του βιομηχανικού ιστού της χώρας, στην παγίωση της διαφθοράς και στη δημιουργία ασθενούς επιχειρηματικότητας»;
Τώρα, γαμώ την καραδεξιά αριστερά σας δεν θα μας ενοχλεί που «πολλές από τις “μαύρες” μπίζνες έγιναν από γερμανικές εταιρείες που στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν με δόλιο τρόπο (μίζες) φιλέτα του ελληνικού Δημοσίου στηρίχτηκαν σχεδόν πάντοτε από το γερμανικό κράτος, άλλοτε με νομοθετική υποστήριξη (περίπτωση Χριστοφοράκου) και άλλοτε με διπλωματία»;
Τώρα, γαμώ τη δεξιά αριστερά σας, κατάλαβα τι εννοούσε ο Φλαμπουράρης όταν σε συνέντευξή του στο MEGA, έλεγε για τη στάση των διαφωνούντων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ «Με πίκρανε και τον Πρωθυπουργό ακόμα περισσότερο, γιατί αυτοί είναι σύντροφοί μου. Τους κάνω έκκληση την τελευταία στιγμή να συνέλθουν και να συνειδητοποιήσουν πως η Αριστερά είναι πλέον στην κυβέρνηση». Κι όταν η Αριστερά είναι στην κυβέρνηση γίνεται Δεξιά, γαμώ την εξουσία σας γαμώ; Αριστεροί στην αντιπολίτευση, Δεξιοί στην κυβέρνηση;
Τώρα, γαμώ τη δεξιά αριστερά σας, κατάλαβα το μέγεθος του κυνισμού που περιείχε η δήλωση του πρωθυπουργικού εξαδέλφου, Γιώργου Τσίπρα, ο οποίος αναρωτήθηκε σε συνέντευξή του «αν πάμε σε εκλογές θα πάμε για να ανακτηθεί η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αν έχουν θέση στη λίστα όσοι καταψηφίζουν ποιος ο λόγος να γίνουν εκλογές;».
Μήπως θα έπρεπε να πάμε σε εκλογές για να εγκρίνουμε τη μνημονιακή στροφή του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, φυσικά. Οι εκλογές θα είναι χρήσιμες μόνο για να ξεφορτωθεί ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ τις αντιμνημονιακές ενοχές του. Αυτή είναι η δημοκρατία της δεξιάς αριστεράς. Διότι η δεξιά αριστερά δεν επιθυμεί εκλογές για να ξεφορτωθεί τα εθνικιστικά βαρίδια του Καμμένου, αλλά για να ξεφορτωθεί αριστερά βαρίδια. Πρώην συντρόφους. Θλιβερό, εξωφρενικό, αλλά και ξεκάθαρο για τη μετατροπή της αντιπολιτευόμενης Αριστεράς σε κυβερνητικό δεξιό γιουσουφάκι των Γερμανών.
Όμως εδώ δημιουργείται ένα άλλο ερώτημα. Ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε ότι μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου θα έρχονται στη Βουλή μόνο μέτρα προς ψήφιση που θα διασφαλίζουν τη δυνατότητα να μην υπάρξουν κινήσεις που θα πλήττουν τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Όπως έχουν δηλώσει οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσουν όλα αυτά τα μέτρα, άρα προς τί το ζόρι να τους ξεφορτωθούν; Ούτως ή άλλως αν γίνουν εκλογές, θα γίνουν μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, άρα οι διαφωνούντες δεν θα είναι ενοχλητικοί ως προς τα «μέτρα στήριξης των αδυνάτων» που υπόσχεται ο Αλέξης Τσίπρας.
Επειδή, όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι τέτοια μέτρα δεν θα υπάρξουν• αντίθετα θα υπάρξει σειρά εφαρμοστικών νόμων για τα ήδη συμφωνημένα μέτρα, αλλά θα έρθουν και πολλά ακόμη μέτρα προς ψήφιση τρισχειρότερα από αυτά που τώρα γνωρίζουμε, οι διαφωνούντες είναι όντως βαρίδια και η Αριστερά του Τσίπρα είναι όντως μια Δεξιά που της αξίζουν Πανούσηδες, Κουρουμπλήδες και Μάρδες. Εμείς, πάντως, αξίζουμε μία πραγματική Αριστερά, από εκείνες που δεν κρύβονται μέσα σε κάλπες.
http://kartesios.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου