Σαρώνει το πλουσιοκόριτσο

"Μια πολύ μεγάλη έκπληξη συντελείται στην Περιφέρεια Αττικής με τον Μ. Βορίδη να προηγείται οριακά και να κινδυνεύει να χάσει την πρωτιά από την Γεωργία Μαρτίνου. Είναι προφανές και διαπιστώνεται σε μια ακόμα εκλογική περιφέρεια ότι αν και σε αυτές τις εκλογές ψήφισε ΝΔ μόνο σκληρός πυρήνας του κόμματος, εν τούτοις οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι δεν επέλεξαν μαζικά τους σκληρούς δεξιούς. Για να κινδυνεύει να χάσει την πρώτη θέση και ο Βορίδης που έπαιζε χωρίς αντίπαλο καταλαβαίνετε με τι κριτήρια ψήφισαν οι Νεοδημοκράτες..."
Ποια είναι όμως η Γεωργία Μαρτίνου; Διαβάζουμε σε ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Ερης Βαρδάκη στο ΒΗΜΑ για τη ζωή της>
Χειμώνας, 6.00 το πρωί. eνα μικρό αυτοκίνητο ακολουθεί ένα απορριμματοφόρο στους δρόμους της Βουλιαγμένης. Κάθε φορά που αυτό στρίβει, το IX παραμένει κολλημένο ακριβώς πίσω του. «Εχει αρχίσει να με εκνευρίζει. Πάω να δω τι θέλει» λέει ο δημοτικός υπάλληλος στον συνάδελφό του. Οταν κατεβεί το τζάμι, θα αντικρίσει το πρόσωπο μιας νεαρής κοπέλας που του χαμογελά. Στη θέση του συνοδηγού ένα μπλοκάκι με πυκνογραμμένες σημειώσεις. «Καλημέρα. Ηρθα να δω πώς γίνεται η δουλειά» θα του πει ευγενικά. Εκείνος, χωρίς την αρχική ορμή του, θα ψιθυρίσει: «Καλημέρα σας, κυρία αντιδήμαρχε».
Από τη Βούλα στην Κερατέα
Από το βράδυ της 6ης Μαΐου, η Γεωργία Μαρτίνου, κόρη του εφοπλιστή Θανάση Μαρτίνου, είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου. Εκλέχθηκε κάτω από τον Μάκη Βορίδη στην περιφέρεια Αττικής, με 11.079 σταυρούς – αφήνοντας πίσω της ιστορικά στελέχη της ΝΔ, όπως ο Πέτρος Δούκας. Παρ'ότι ήταν ένα από τα πολλά νέα πρόσωπα της Βουλής, δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τη δημοσιότητα όσο πιο θορυβώδεις συνάδελφοί της. Η εκλογή της αποτέλεσε έκπληξη, ακόμη και για τους έμπειρους πολιτικούς παρατηρητές. Πολλοί προέβλεπαν ότι η ανομοιογενής περιφέρεια Αττικής μπορούσε να αποτελέσει το πολιτευτικό Βατερλό της κόρης ενός από τους πιο πλούσιους έλληνες εφοπλιστές και ότι η πρώην αντιδήμαρχος Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης ίσως να μην μπορούσε να σταθεί στη «ροκ» Κερατέα. Η Μαρτίνου, όμως, κατάφερε να πείσει με το low profile της, υιοθετώντας μια ανεπιτήδευτη εμφάνιση και επαναλαμβάνοντας τη φράση που είχε αναρτήσει στη σελίδα της στο Facebook: «Δεν περιμένω να ζήσω από την πολιτική. Δεν θέλω να αποδράσω ούτε να αδιαφορήσω. Θέλω να εργαστώ και να παλέψω γιατί νοιάζομαι».
Ο φωτογραφικός φακός στην ορκωμοσία της 28ης Ιουνίου, στη Βουλή – όπου παρουσιάστηκε φορώντας ένα απλό τζιν και μπαλαρίνες – τη συνέλαβε να υπερπηδά ένα έδρανο προκειμένου να φτάσει στη θέση της. Η πρώτη αυτή φωτογραφία, που εμφανίστηκε στις παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως.
Η «ακτιβίστρια» της οικογένειας
Λίγο καιρό πριν από τις εκλογές, στις 3 Σεπτεμβρίου 2011: ένας γάμος κοσμικός, όπως απαιτούσε η περίσταση. Σύσσωμος ο εφοπλιστικός και επιχειρηματικός κόσμος έχει δώσει το «παρών» στον γάμο της Μαρίνας, της μικρής κόρης του Θανάση Μαρτίνου, ενός εκ των μεγαλύτερων εφοπλιστών της χώρας. Η μεγαλύτερη αδελφή της, Γεωργία, αν και δεν ήταν η νύφη, αποτέλεσε το κυρίαρχο θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια. Αντιδήμαρχος, τότε, Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, η «ακτιβίστρια» της οικογένειας, όπως την αποκαλούν λόγω της αγάπης της για την οικολογία, άκουσε πολλές φορές «και στα δικά σου». «Περίεργο κορίτσι. Προσωπική ζωή δεν έχει. Εξω δεν βγαίνει, κοσμική δεν είναι, μόνο με την εξαδέλφη της Ιωάννα Μαρτίνου κάνει παρέα» θα σχολιάσουν οι καλεσμένοι, υπερθεματίζοντας: «Σπίτι - δήμος, δήμος - σπίτι, και κυνηγητό με τα σκουπιδιάρικα τα ξημερώματα. Πλέον, ούτε στη ναυτιλιακή του πατέρα της, όπου δούλευε, πηγαίνει». Ακόμη και αν ουδείς το είπε ευθέως, για τους περισσότερους, πριν από περίπου έναν χρόνο, η Μαρτίνου δεν αποτελούσε κάτι άλλο από ένα ακόμη πλουσιοκόριτσο που δεν μπορούσε να βρει την επιβεβαίωση στις τσάντες Hermès και την αναζήτησε στην ενασχόληση με τα κοινά. Ενα καπρίτσιο, μέχρι να ανακαλύψει το επόμενο χόμπι. Αποδείχθηκε πως τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι.
Αυτή που μοιάζει με «Συριζαία»
«Μα αυτή δεν μοιάζει με Νεοδημοκράτισσα. Αυτή μοιάζει με Συριζαία». Οι δύο κυρίες δεν μπορούν να κρύψουν την έκπληξή τους παρακολουθώντας την απλά ντυμένη και μονίμως αμακιγιάριστη Μαρτίνου, καθώς πλησιάζει στο μικρόφωνο, στην ομιλία της στην Κερατέα. Θα αρχίσει διστακτικά, σταυρώνοντας, σχεδόν ντροπαλά, τα χέρια της πίσω από την πλάτη. Είναι κοινό μυστικό ότι ενώ τα πηγαίνει περίφημα στις κατ’ ιδίαν επαφές με τους πολίτες, οι δημόσιες ομιλίες δεν την ευχαριστούν ιδιαίτερα. «Με το ζόρι την πείσαμε να φωτογραφηθεί για το πολιτικό της φυλλάδιο. Γενικά, η Γεωργία αντιπαθεί τις κοσμικότητες και τις δημόσιες σχέσεις» λέει στο BHmagazino άτομο που βρέθηκε κοντά της στον προεκλογικό αγώνα. «Ακόμη και στην ομιλία της στη Βάρκιζα, ως την τελευταία στιγμή προσπαθούσε να αποφύγει να μιλήσει στο μικρόφωνο» συμπληρώνει.
Ωστόσο, δεν θα έπαιρνε πολύ χρόνο στη Μαρτίνου να ξεπεράσει την αρχική αμηχανία και, χωρίς να διαβάζει από κάποιο χαρτί, να κερδίσει το κοινό της Κερατέας. «Θέλω και εγώ να κάνω μνεία στη γιαγιά μου» θα πει κάποια στιγμή. «Η γιαγιά μου μού έμαθε την προσφορά. Από αυτήν έμαθα να είμαι δυνατή και από αυτήν είμαι μισή Αρβανίτισσα» θα προσθέσει. Η αίθουσα θα ξεσπάσει σε χειροκροτήματα. Το όνομα της γιαγιάς της, της Αθηνάς, γνωστής και ως «Νουνού» στους ναυτιλιακούς κύκλους, εμπνέει σε όλους σεβασμό. Η γηραιά σήμερα Αθηνά Μεθενίτη, η οποία δεν έχει χάσει καθόλου την ενεργητικότητά της συμμετέχοντας ακόμη σε κυνηγετικές εξορμήσεις, θεωρείται η σιδηρά κυρία της ελληνικής ναυτιλίας.
Από το παλαιοπωλείο στη ναυτιλιακή
Η ιστορία της οικογένειας Μαρτίνου ξεκινά από ένα παλαιοπωλείο στο Μοναστηράκι, στην οδό Πανδρόσου 50, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα, υπό τη διεύθυνση της θείας της Γεωργίας Μαρτίνου, Ελένης. Ο Γιάννης Μαρτίνος, ο παππούς της οικογένειας, υπήρξε ένας από τους πιο επιτυχημένους αντικέρ και προμηθευτής σπάνιων έργων τέχνης των μεγαλύτερων συλλεκτών της Αθήνας. Τα πρώτα χρήματα της οικογένειας εξοικονομήθηκαν από εκεί, «τη σπηλιά του Αλαντίν», όπως ονόμαζαν πολλοί το παλαιοπωλείο. Η σύζυγός του Αθηνά, ωστόσο, αδελφή εφοπλιστών, πίστευε ότι το μέλλον βρίσκεται στη θάλασσα. Το 1970 ίδρυσε τη ναυτιλιακή Thenamaris, η οποία ως τα τέλη της ίδιας δεκαετίας γιγαντώθηκε. Τα τρία αγόρια της οικογένειας, Θανάσης, Κωνσταντίνος και Ανδρέας, ασχολήθηκαν, όπως ήταν φυσικό, με τα ναυτιλιακά, ενώ η κόρη της, Ελένη, κράτησε την γκαλερί.
Σήμερα, καθένα από τα αδέλφια Μαρτίνου έχει δημιουργήσει τη δική του αυτοκρατορία, με τον πατέρα της Γεωργίας, Θανάση, να είναι ιδιοκτήτης της Eastern Mediterranean. Η εταιρεία διαχειρίζεται 19 δεξαμενόπλοια και 14 φορτηγά πλοία, συνολικής μεταφορικής ικανότητας περίπου 3 εκατομμυρίων τόνων, απασχολώντας 120 εργαζομένους στα γραφεία της και σχεδόν 1.200 ναυτικούς στα πλοία. Βέβαια, όπως όλα τα αδέλφια Μαρτίνου, και ο Θανάσης έχει επενδύσει στην τέχνη, αλλά και στη γη  είναι ιδιοκτήτης μεγάλων εκτάσεων στα νότια προάστια της Αθήνας, καθώς και σε νησιά του Αιγαίου. Χαίρει του σεβασμού των εφοπλιστικών κύκλων και είναι ένας άνθρωπος εξαιρετικά σεμνός. Ευεργέτης του Πατριαρχείου, είναι γνωστός για τη φιλανθρωπική δράση του και τις δωρεές που πραγματοποιεί στο όνομα της πρωτότοκης κόρης του και αδελφής της Γεωργίας, Αθηνάς, την οποία έχασε πρόωρα, σε νεαρή ηλικία. Το όνομα της Αθηνάς έμεινε ζωντανό μέσα από φιλανθρωπίες της οικογένειας Μαρτίνου  το 2004, μάλιστα, εγκαινίασαν το Κολυμβητικό Κέντρο «Αθηνούλα Μαρτίνου» στη μνήμη της στο campus του Κολλεγίου Αθηνών στην Κάντζα.
Το κορίτσι του Κολλεγίου
Το 1993 η κοντοκουρεμένη Γεωργία Μαρτίνου φοιτά στη Γ΄ Λυκείου, στο τμήμα Γ4β του Κολλεγίου Αθηνών. Αντίθετα από ό,τι θα περίμενε κανείς, δεν είναι πρόεδρος της μαθητικής κοινότητας ούτε εμπλέκεται ιδιαίτερα ενεργά στα κοινά του σχολείου. Οι παλιοί συμμαθητές της, μάλιστα, κάνουν λόγο για ένα πολύ ήσυχο, χαμογελαστό και χαμηλών τόνων κορίτσι, που ξεχωρίζει για τις καίριες ερωτήσεις που κάνει κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Στον «Θησαυρό», το λεύκωμα των τελειοφοίτων του Κολλεγίου Αθηνών, στη σελίδα που είναι αφιερωμένη στη Μαρτίνου, η καλή της φίλη Μάιρα γράφει χαρακτηριστικά: «Είσαι ένα από τα πιο παράξενα παιδιά που έχω γνωρίσει. Τη μια στιγμή χαμογελάς και την άλλη θυμώνεις ζητώντας στη συνέχεια “Συγγνώμη, αλλά είμαι τσατισμένη”». Λίγο παρακάτω, η φίλη της Φωτεινή συμπληρώνει: «Το πλατύ και αφοπλιστικό χαμόγελό της, το βροντερό γέλιο της, η γεμάτη ζωντάνια διάθεσή της, η ειλικρίνειά της, ο αυθορμητισμός της, τα δυο ονειρεμένα μπλε ματάκια και τα ξανθά μαλλιά της είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της Γεωργίας που θα μου λείψουν».
Πέρασε 9η στη Σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα, όταν κάποιος ρωτάει τη Μαρτίνου τι έχει σπουδάσει, εκείνη απαντά αυθόρμητα «Μαθηματικά», τα οποία αποτελούν τη μεγάλη αγάπη της. Πράγματι, σπούδασε μαθηματικός στο Imperial College του Λονδίνου, ενώ αργότερα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πληροφορική, στο University College London. Ετσι, ο επαγγελματικός βίος της περιλαμβάνει διαφορετικούς σταθμούς, όπως το Τμήμα Προγραμματισμού της Unisystems, το μεσιτικό γραφείο Clarksons του Λονδίνου και φυσικά την οικογενειακή ναυτιλιακή επιχείρηση Eastern Mediterranean. Η μεγάλη άνω τελεία στην επαγγελματική ζωή της μπήκε πολύ νωρίς, μόλις το 2010, με τις δημοτικές εκλογές.
Κατά μάνα, κατά κόρη
Η Γεωργία Μαρτίνου δεν ήταν η πρώτη της οικογένειας που ασχολήθηκε με τα κοινά. Την αρχή είχε κάνει η μητέρα της, Μαρίνα, που είχε εκλεγεί το 1986 δημοτική σύμβουλος με την παράταξη του Γρηγόρη Κασιδόκωστα. «Ηταν πολύ πετυχημένη» αναφέρει στο BΗmagazino παλαιό στέλεχος της ΝΔ και προσθέτει: «Ηταν, μάλιστα, τόσο καλή, που υπήρξαν σκέψεις να κατεβεί ακόμη και για δήμαρχος. Η Μαρίνα, όμως, δεν ήθελε να ανακατευτεί περισσότερο».
Η Γεωργία, από την άλλη, ήθελε να ανακατευτεί όσο περισσότερο γινόταν και τα κατάφερε, αφήνοντας μάλλον αξιόλογο έργο πίσω της. «Με τη Γεωργία γνωριζόμαστε πολλά χρόνια» λέει στο BHmagazino ο Σπύρος Πανάς, δήμαρχος Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, και συμπληρώνει: «Πάντα διέφερε από όλους τους άλλους. Ηταν από μικρή σκεπτόμενη και σοβαρή. Ενώ δεν είχε εμπειρία στην τοπική αυτοδιοίκηση, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε αντιδήμαρχος, ξυπνούσε στις 6.30 το πρωί, μαζί με τους εργαζομένους, για να μάθει τη δουλειά από τη βάση, όπως ακριβώς δηλαδή έκανε και στην εταιρεία του πατέρα της. Προσωπική ζωή δεν είχε. Αφιέρωνε όλον τον χρόνο της στον δήμο. Μόλις μου ανακοίνωσε την πρόθεσή της να θέσει υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές, δεν σας κρύβω ότι η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν ότι χάνω έναν άνθρωπο πολύ ικανό. Αμέσως μετά, όμως, της είπα “προχώρα” και, επειδή πραγματικά το λέει η καρδιά της, εκλέχθηκε σε μια δύσκολη συγκυρία».
http://kourdistoportocali.com/