Τροπολογίες ανεξάρτητων βουλευτών για το νομοσχέδιο «Έρευνας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης και Καινοτομίας».
Οι δημόσιοι ερευνητικοί φορείς της χώρας αποτελούν τον πυλώνα σχεδιασμού εθνικών πολιτικών για την τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία και συμβάλλουν στην αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας, θέτοντας τη γνώση ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Παρόλα αυτά η Κυβέρνηση, εμμένοντας στη λογική της ισοπέδωσης, κατάθεσε νομοσχέδιο που οδηγεί συστηματικά στη συρρίκνωση ενός νευραλγικού τομέα για τη διαμόρφωση μιας πορείας διατηρήσιμης ανάπτυξης και ανταγωνιστικής οικονομίας. Με τροπολογίες που κατέθεσε σήμερα στη Βουλή ομάδα ανεξάρτητων βουλευτών, επισημαίνουν τις καταστροφικές για το μέλλον ρυθμίσεις που επιχειρεί το νέο νομοσχέδιο για την «Έρευνα, Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία και άλλες διατάξεις». Ειδικότερα στις τροπολογίες επισημαίνεται ότι επιχειρείται η κατάργηση των τμημάτων των Προεδρικών Διαταγμάτων (ΠΔ) των Ερευνητικών Κέντρων της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας που αφορούν στο προσωπικό, με αποτέλεσμα την κατάργηση των οργανικών θέσεων και του υπηρεσιακού καθεστώτος του συνόλου του υπάρχοντος προσωπικού, την επομένη της ψήφισης του νομοσχεδίου σε νόμο. Τα δημόσια Ερευνητικά Κέντρα που για κάθε ευρώ που τους διαθέτει η Πολιτεία προσελκύουν 2,5 ευρώ από ανταγωνιστικά ερευνητικά κονδύλια (σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης), δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς τους Ερευνητές και το λοιπό προσωπικό τους, ούτε να αντικατασταθούν από πάσης φύσεως «ιδιωτικά ερευνητικά κέντρα», ΜΚΟ, εταιρείες και φυσικά πρόσωπα, που με βάση το νομοσχέδιο θα μπορούν να απορροφούν κονδύλια έρευνας, χωρίς να έχουν ως κύριο σκοπό τους την προαγωγή της έρευνας και τεχνολογίας και χωρίς να αξιολογούνται, όπως τα Ερευνητικά Κέντρα.
Στις τροπολογίες τους οι ανεξάρτητοι βουλευτές τονίζουν την απαξίωση των Ερευνητών-Δημοσίων Λειτουργών των Ερευνητικών Κέντρων, με την υποβάθμισή τους σε συμβασιούχους που μπορούν να απολυθούν ανά πάσα στιγμή και χωρίς καμιά αιτιολόγηση. Η μονιμότητα στις βαθμίδες Α’ και Β’ των Ερευνητών, η οποία υπήρχε από το 1985, σε αντιστοιχία με τη μονιμότητα των καθηγητών και αναπληρωτών καθηγητών των ΑΕΙ και τη διεθνή πρακτική περί ακαδημαϊκής ελευθερίας, αίρεται στο νομοσχέδιο αυτό και πρέπει να ρυθμιστεί εκ νέου. Η αύξηση και βελτίωση των επενδύσεων στη γνώση και την αριστεία µε στόχο τη βιώσιµη ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί με την κατάργηση θεμελιωδών συνθηκών για την άσκηση του ερευνητικού έργου, τη στιγμή μάλιστα αναγνωρίζονται οι επιδόσεις των Ελλήνων ερευνητών στην προσέλκυση χρηματοδοτήσεων από το εξωτερικό, κυρίως από το Πρόγραμμα Πλαίσιο Έρευνας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης και Επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Είναι αξιοσημείωτο ότι η χώρα µας πετυχαίνει την προσέλκυση 3% των πόρων του ιδιαίτερα ανταγωνιστικού αυτού Προγράμματος, µε ετήσια εισροή από 90 ως 100 εκ.€ σε ελληνικούς φορείς, ποσά που αντιστοιχούν στο 10% περίπου της χρηματοδότησης της έρευνας στην Ελλάδα, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη. Παρόλα αυτά, η Κυβέρνηση με το προς ψήφιση νομοσχέδιο απαξιώνει την προσπάθεια των συντελεστών της αξιόλογης αυτής επίδοσης επιβάλλοντας καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας σε έναν νευραλγικό για τη χώρα μας τομέα. Η επιχειρούμενη παρέμβαση αποδεικνύει ότι τελικά η Κυβέρνηση δεν έχει και δεν ενδιαφέρεται για τη συγκρότηση μιας εθνικής πολιτικής για την προώθηση της Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και της εθνικής οικονομίας γενικότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου