Η Ελλάδα παρουσιάζεται να έχει παγκοσμίως (!) την μεγαλύτερη πτώση του κατά κεφαλήν εισοδήματος με μείωση πάνω από 6.000 δολάρια, κάτι πρωτοφανές για μια οικονομία εντός της Ε.Ε. που δεν έχει πληγεί από φυσική καταστροφή ή πόλεμο.
Η Ελλάδα παρουσιάζει κατακόρυφη πτώση από την 36η θέση στην 59η, κάτι πρωτόγνωρο για μια ανεπτυγμένη Ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία. Αυτή η πτώση είναι ανάλογη μόνο με χώρες που μαστίζονται από εμφύλιες πολιτικές ή εθνοτικές συγκρούσεις και πόλεμο, όπως η Αίγυπτος και η Συρία.
Σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα βρίσκεται στην χειρότερη θέση μαζί με την Ρουμανία, χαμηλότερα της Βουλγαρίας και της Κροατίας και μακράν των Βαλτικών χωρών.
Η πτωτική πορεία της Ελλάδας είναι πολύ μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες χώρες που έχουν ενταχθεί σε μνημονιακές πολιτικές, κάτι που αποτελεί ιδιαίτερα ανησυχητική ένδειξη για τις επιλογές και την αναποτελεσματικότητά της κυβέρνησης να μειώσει τους κραδασμούς από την μεγάλη αυτή κρίση.
Η Ισλανδία που δεν εντάχθηκε σε μνημόνια παρόλη την τραπεζική κρίση που αντιμετώπισε, φτάνει σήμερα στα υψηλότερα επίπεδα ευημερίας τα τελευταία πέντε χρόνια, υπερκαλύπτοντας την όποια μικρή πτώση είχε στην υπό εξέταση περίοδο.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι μνημονιακές πολιτικές μείωσαν δραστικά όλους τους δείκτες ευημερίας των πολιτών, τόσο σε απόλυτα μεγέθη, όσο και συγκρίσιμα με χώρες που αρνήθηκαν αυτές τις πολιτικές. Επιπρόσθετα, στην Ελλάδα τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών μέσω των κυβερνητικών επιλογών ήταν πολύ πιο επώδυνα.
Στην συγκεκριμένη αναφορά, η Ελλάδα χρησιμοποιείται (κάποιες φορές μαζί με Ιταλία και Ισπανία) ως δείγμα χωρών που τα χρόνια της κρίσης είχαν σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφη πτώση των επιπέδων ευημερίας και αύξησης του χάσματος με άλλες ανεπτυγμένες χώρες κυρίως ως προς το κοινωνικό κεφάλαιο, την προσωπική ελευθερία, την χρηστή διοίκηση και την οικονομία.
Παράλληλα την περίοδο αυτή η ανοχή σε μετανάστες και άλλες εθνικότητες μειώνεται σημαντικά, αυξάνοντας τα ξενοφοβικά και εθνικιστικά αντανακλαστικά του πληθυσμού, με τις ανάλογες επικίνδυνες πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες που στην Ελλάδα είναι πιο ορατές από οπουδήποτε αλλού με την άνοδο της ακροδεξιάς.
Την ίδια περίοδο, οι λαοί στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία πιστεύουν ότι η διαφθορά στην κυβέρνηση και στον ιδιωτικό τομέα έχει αυξηθεί, ενώ απορρίπτουν ειδικά στην Ελλάδα με συντριπτικά ποσοστά την κυβερνητική πολιτική, με αποδοχή γύρω στο 12%. Αυτό αναιρεί την οποιαδήποτε άποψη των κυβερνήσεων στις χώρες αυτές ότι η κρίση έχει δώσει την ευκαιρία για δομικές αλλαγές και για διόρθωση των λαθών που έγιναν στο παρελθόν από τους ίδιους.
Δυστυχώς η αναφορά του Ινστιτούτου Λιγκάτουμ επιβεβαιώνει με δραματικό τρόπο αυτό που λένε τα επίσημα στοιχεία της Ε.Ε. και αυτό που βιώνουμε καθημερινά στην χώρα μας. Είναι ενδεικτικό των αδιεξόδων που βιώνουν οι ευρωπαίοι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι, ότι σε μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την «Λιτότητα και την Φτώχεια στην Ε.Ε.» που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και βασίζεται σε επίσημα στοιχεία της Eurostat, τονίζεται:
Η ραγδαία αύξηση της ανεργίας στους νέους από 15-24 ετών, ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού, σε όλες τις χώρες, πλην Γερμανίας, που στην Ελλάδα από 22% το 2007 έφτασε το 59% το 2013, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στο Κοσσυφοπέδιο είναι 61%.
Η θλιβερή πανευρωπαϊκή πρωτιά της Ελλάδας στα ποσοστά του πληθυσμού που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας (24%).
Η κατακόρυφη μείωση των μισθών, των κρατικών κοινωνικών δαπανών, της αύξησης των νοικοκυριών χωρίς κανένα εργαζόμενο, και του ποσοστού στέρησης υλικών αγαθών στην Ελλάδα.
Είναι ενδεικτικό των κυβερνητικών επιλογών και όχι απλώς των εντολών της Τρόικα, ότι όπως τονίζεται στην μελέτη του Ευρωκοινοβουλίου, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένων των άλλων χωρών που βρίσκονται κάτω από μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, που έχει περικόψει κατακόρυφα τις κοινωνικές δαπάνες κατά 17% από το 2009 έως το 2011 (κάτι που συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια), σε μια εποχή που αυτές είναι ακόμα πιο απαραίτητες από ποτέ. Τονίζεται δε, ότι οι επιπτώσεις στην υγεία των ελλήνων πολιτών είναι ιδιαίτερα έντονες, αν όχι τραγικές. Τι άλλο αλήθεια χρειάζεται για να αποδείξει την έλλειψη αιδούς σε αυτούς που μιλούν για success story όταν τα επίσημα στοιχεία για την υγεία αναφέρουν ότι:
Η μείωση των δαπανών έφτασε το 27% την περίοδο 2009-2012
Το 35% του πληθυσμού δηλώνει αδυναμία πρόσβασης στην βασική υγειονομική περίθαλψη
Η συμμετοχή του ασθενούς φτάνει το 37%, όταν στην νέο-φιλελεύθερη Γερμανία είναι μόλις 12%
Οι ασθενείς με AIDS αυξήθηκαν κατά 3.226% από το 2009 ως το 2012
Η θνησιμότητα στις γεννήσεις άρχισε να αυξάνεται από το 2009, κάτι που συμβαίνει μόνο σε χώρες που μαστίζονται από επιδημίες και πολέμους.
Η πρόληψη σε θέματα υγείας θεωρείται πια πολυτέλεια για τον Έλληνα.
Αυτές οι πολιτικές, άλλες επιβαλλόμενες από την Τρόικα και άλλες επιλεγμένες από την ίδια την κυβέρνηση έχουν μεταλλάξει την ελληνική κοινωνία, που πια χαρακτηρίζεται από στοιχεία τριτοκοσμικής εμπόλεμης ζώνης. Η κυβέρνηση συνεπικουρούμενη από τα φιλικά της ΜΜΕ προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα τα παραπάνω είναι παράπλευρες απώλειες, χωρίς σημασία, μέρος ενός success story, και ότι εναλλακτικές πολιτικές δεν υπάρχουν. Σήμερα δεν την πιστεύει κανείς και τα συντρίμμια που αφήνουν πίσω της φαίνονται σε όλο και περισσότερες ανεξάρτητες αναφορές και επίσημες μελέτες. Αν συνεχίσει η χώρα σε αυτή τη πορεία θα διαβάζουμε ανάλογες μελέτες για την επόμενη πενταετία. Είναι ευθύνη και καθήκον μας να μην το επιτρέψουμε να συνεχιστεί.
http://tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου