Η απερίφραστη εναντίωσή μας στον καπιταλισμό δεν υπάρχει, επειδή απλώς αυτή είναι η πολιτική μας άποψη ή επειδή έτσι μας “την βάρεσε”. Ο καπιταλισμός, το σύστημα που επιτρέπει στους λίγους να κατέχουν τα μέσα παραγωγής και να αρπάζουν τον πλούτο που παράγουν με τον ιδρώτα τους οι εργάτες και ο λαός, επιτρέπει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, επιτρέπει την συσσώρευση αμύθητου πλούτου από την μία και την απόλυτη εξαθλίωση και φτώχεια από την άλλη. Ειδικά σήμερα, είναι μεγάλη αναγκαιότητα η εναντίωση και ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού. Και αυτό, δεν το λέμε επειδή απλώς μας αρέσουν οι κόκκινες σημαίες, τα σφυροδρέπανα ή το μουστάκι του Στάλιν!
Επίσης, το ότι εναντιωνόμαστε στην διαχείριση του συστήματος της εκμετάλλευσης, ακόμα κι όταν αυτή θέλει να ονομαστεί “αριστερή”, δεν συμβαίνει απλώς επειδή έτσι λέει το Κόμμα! Δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική πραγματικά υπέρ του λαού και οικονομία φτιαγμένη έτσι ώστε να ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες, αν τα κλειδιά της
οικονομίας και ο πλούτος είναι στα χέρια των καπιταλιστών. Κοροϊδεύουν το λαό όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο. Και δεν μπορεί να υπάρξει συμμαχία, στήριξη ή συμπόρευση με όσους καλλιεργούν αυταπάτες.
Είτε θεωρείς τον εαυτό σου μαρξιστή-λενινιστή, είτε όχι. Είτε υποστηρίζεις τον διαλεκτικό υλισμό, είτε όχι. Είτε πιστεύεις στο Θεό, είτε όχι. Είτε έχεις ελληνική ιθαγένεια, είτε όχι. Είτε είσαι αριστερός, είτε όχι! Σε κάθε περίπτωση (καλώς ή κακώς), το θέμα είναι να αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι τι εστί καπιταλισμός, τι είναι η εργατική τάξη, η εκμετάλλευση, η υπεραξία, το κεφάλαιο, η συσσώρευση πλούτου, η εξαθλίωση, η ανισότητα. Κι αυτό δεν είναι θέμα ιδεοληψίας ή δογματισμού, έχει να κάνει με τη ζωή σου!