Τι μπορεί να φέρει μια πρόταση δυσπιστίας;

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέβαλε πρόταση δυσπιστίας (μομφής) κατά της κυβέρνησης, συμφώνως προς το άρθρο 142 του Κανονισμού της Βουλής, το οποίο προβλέπει στο πρώτο εδάφιο: «1. H Βουλή μπορεί με απόφασή της να αποσύρει την εμπιστοσύνη της από την Κυβέρνηση ή από μέλος της ύστερα από πρόταση δυσπιστίας. H πρόταση δυσπιστίας πρέπει να είναι υπογραμμένη από το ένα έκτο (1/6) τουλάχιστον των Βουλευτών και να περιλαμβάνει σαφώς τα θέματα για τα οποία θα διεξαχθεί η συζήτηση».
Το δε ακροτελεύτιο άρθρο ορίζει πως «7. Πρόταση δυσπιστίας γίνεται δεκτή μόνο αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών».
Όπως αναγράφεται στην πρόταση δυσπιστίας που κατατέθηκε στο προεδρείο της Βουλής, ο
γενικότερος λόγος είναι «η δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία», και η αφορμή είναι η αστυνομική επέμβαση στην ΕΡΤ. Συγκεκριμένα:
«Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Σύμφωνα με το άρθρο 142 του ΚτΒ, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με αφορμή την σημερινή αυταρχική αστυνομική επέμβαση στην ΕΡΤ, καταθέτει πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης για τις διαρκείς παραβιάσεις της δημοκρατικής νομιμότητας και τη δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία εξαιτίας της βάρβαρης οικονομικής πολιτικής».
Ο κ. Τσίπρας από τον Ιούνιο ακόμη είχε απειλήσει με κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, σε συζήτηση στην Βουλή που χαρακτηρίστηκε από την σφοδρότητα των λόγων μεταξύ των κ.κ. Τσίπρα και Στουρνάρα. Δεν το έπραξε τότε, το πράττει τώρα. Ο κ. Τσίπρας είχε πει (14 Ιουνίου 2013): «Θέλετε φερέφωνο της προπαγάνδας σας την κρατική ραδιοτηλεόραση», και πρόσθεσε: «Διαπομπεύετε τη Δημοκρατία και εξευτελίζετε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Ο υπουργός των Οικονομικών τον κατηγόρησε για υποκρισία και μίλησε για τεράστιες σπατάλες στην ΕΡΤ και εξαιρετικά χαμηλές θεαματικότητες. «Χύνετε κροκοδείλια δάκρυα», είπε. «Αποκαλούσατε ΥΕΝΕΔ, την ΕΡΤ. Από τα 220 εκατομμύρια των ετησίων εσόδων της μόνο τα 9 προέρχονταν από διαφημίσεις, όλα τα υπόλοιπα από το ειδικό τέλος που πληρώνουν οι πολίτες. Με θεαματικότητες πολύ χαμηλές». Η ανταπάντηση του κ. Τσίπρα ήταν «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σας φέρουμε εδώ να λογοδοτήσετε».
Τα δύο κυβερνητικά κόμματα δεν νιώθουν να κινδυνεύουν, λόγω του ότι ποτέ μέχρι σήμερα η κατάθεση πρόθεση δυσπιστίας δεν έφερε το αναμενόμενο αποτέλεσμα στην αντιπολίτευση. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συχνή χρήση της.
Θεωρείται αφύσικο να υπάρξει κυβερνητικός βουλευτής που με την ψήφο του θα οδηγήσει την κυβέρνηση σε παραίτηση με επακόλουθο τις εκλογές. Και σ’ αυτές δεν είναι βέβαιο πως θα επανεκλεγεί ο υπερψηφίσας την πρόταση δυσπιστίας κυβερνητικός βουλευτής. Επομένως, ο καθένας θα κοιτάξει το προσωπικό του συμφέρον και θα παραμερίσει -έστω και πρόσκαιρα- τις όποιες διαφωνίες ή πικρίες έχει με το κυβερνητικό κόμμα του.
Σ’ αυτό συντελεί και ο κανονισμός της Βουλής, ο οποίος απαιτεί την υπερψήφιση της πρότασης από την «απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών», δηλαδή 151 ψήφους. Δεν απαιτούνται 151 ψήφοι υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά κατά. Αυτό σημαίνει πως οι απουσίες και τα «παρών» δεν επηρεάζουν αρνητικά το κυβερνητικό σχήμα.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν, ότι είναι σοβαρό το ενδεχόμενο η κατατεθείσα πρόταση περισσότερο να απευθύνεται στο εσωτερικό του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις επικρίσεις που δέχτηκε ο κ. Τσίπρας για τη ομιλία του στο Τέξας, όπου ανέτρεψε ουσιαστικώς όσα υποστηρίζει στο εσωτερικό της Ελλάδας. Προσφέρει όμως έτσι, ένα δώρο στα κυβερνητικά κόμματα, των οποίων οι βουλευτές -έστω και με μισή καρδιά- θα φανούν ότι μετέχουν σε συμπαγείς κομματικούς σχηματισμούς.
http://www.voria.gr