Danke, Peter!

 Έτσι μου έρχεται να γράψω γράμμα στον Άι Βασίλη και να του ζητήσω να πάρει με απόσυρση όσα μέλη της Κυβέρνησής μας του κάνουνε κέφι (για ξωτικά, για τάρανδοι, για χιονάνθρωποι, για πέταμα κλπ) και να μας δώσει αντ’ αυτών, τον Πέτερ. Ποιος είναι ο Πέτερ; Δεν είναι ο μικρός γιδοβοσκός, ο φίλος της Χάιντι της μικρούλας των Άλπεων. Δεν είναι ούτε ο Πέτερ φον Εςς, ο Βαυαρός ζωγράφος των ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης. Είναι ο Πέτερ ο Μπόφινγκερ, ένας «σοφός» της Γερμανικής Οικονομίας, το όνομα του οποίου ακούστηκε έντονα αυτές της μέρες, επειδή, σε συνέντευξή του στη Deutsche Welle, τοποθετήθηκε με πολλή σαφήνεια σε ό,τι αφορά την Ελλάδα. «Δυσβάστακτο» χαρακτήρισε το πρόγραμμα της λιτότητάς μας και με «πολύ μακροπρόθεσμα αποτελέσματα»… Κατά τα λεγόμενά του, ακόμη κι αν όλα πάνε καταπώς τα οραματίζεται ο ΓΑΠ, τα επόμενα δύο χρόνια η χώρα θα έχει περισσότερη ανεργία και περισσότερο χρέος (σε σχέση με το ρυθμό ανάπτυξης). Κι άραγε αξίζουν τον κόπο τόσες θυσίες;;;

Δεν ξέρω ποιον μπορεί να εξυπηρετεί η «σοφία» του «σοφού», δεδομένου ότι διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία οι απόψεις των ειδικών, ακόμα και οι πλέον εμπεριστατωμένες, ενδέχεται να είναι λίγο παρά πέρα, ρευστοποιήσιμες με ποικίλους τρόπους. Όμως…, αυτός ο Πέτερ έκανε κάτι που έχει γίνει πολύ σπάνιο από το Μάη και δώθε. Μας ψυχοπονεύτηκε. Την ώρα που ο Έλληνας πρωθυπουργός ζητάει πιστή εκτέλεση του Σχεδίου του επί δικαίων και αδίκων, την ώρα που ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου μοιάζει έτοιμος να σφάξει στο ποδάρι τον άμαχο πληθυσμό, για να τροφοδοτήσει με το αίμα του τους εκτυπωτές και να κάνει οικονομία στα αναλώσιμα, ένας Γερμανός οικονομολόγαρος (εγνωσμένου κύρους) έρχεται και σου λέει: «Δεν κάνει καλέ τα ορφανά… Αμαρτία από το Θεό! Τζάμπα τσουρομάδημα… »
Σαν το παιδί που το κακοποιεί η μάνα του και το κανακεύει η μπακάλισσα, ένιωσα λοιπόν γι’ αυτόν τον Πέτερ (που κόντρα στη θέληση της δικιάς του μητριάς της Άγκελας, τάχθηκε και υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων), μία ουρανομήκη ευγνωμοσύνη… Δε με νοιάζει αν τα λέει όλα αυτά εκ του ασφαλούς, δε με μέλει αν δεν εκδοθούν ευρωομόλογα κι αν μείνουμε με τα δίκοπα επιτόκια καρφωμένα στις πλάτες…, ο λόγος του Πέτερ με χόρτασε και το φαΐ του ας το φάει.
Μέσα στον οικονομικό συρφετό είμαι σαν τη μετανάστρια… «Και μιλούν οι ξένοι και ο ΓΑΠ σωπαίνει και δεν είναι άλλη, πιο βαθιά πληγή…»
to pontiki