Τη Δευτέρα 20.12, στο σημείωμά μας με τίτλο Ταχύτερα, σκληρότερα, περισσότερα, αναδημοσιεύαμε αποσπάσματα από μια συνέντευξη του επικεφαλής των ελεγκτών του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν στο IMF Survey online (17.12), στην οποία ο... πραγματικός πρωθυπουργός της χώρας έκανε μια τουλάχιστον περίεργη «ανακοίνωση».
Περίεργη, πέρα από την ουσία της, διότι επελέγη να γίνει την ημέρα που η ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής αποφάσισε τη δημιουργία του ευρωμηχανισμού πτώχευσης για τις χώρες με «υπερβολικό» έλλειμμα και χρέος. Ενώ προηγουμένως η ίδια αυτή σύνοδος δεν είχε βάλει καν στην ατζέντα της το δημοσίως διατυπωμένο αίτημα του Γ. Παπανδρέου και του ΔΝΤ για επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ ή μέρους αυτού.
Τι μας έλεγε ο Τόμσεν σε εκείνη τη συνέντευξη; Μια συγκλονιστική... είδηση:
«Ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΝΤ έχει πει ότι είναι πρόθυμος να προτείνει τη μετατροπή του υπάρχοντος Stand-By Arrangement (SBA) σε Extended Fund Facility (EFF) προς την εκτελεστική επιτροπή του ΔΝΤ. Αυτό θα επιμηκύνει την περίοδο αποπληρωμής του δανείου από 5 σε 10 χρόνια. Για να είναι κάτι τέτοιο αποτελεσματικό, οι εταίροι από τις χώρες της Ευρωζώνης θα πρέπει να συμφωνήσουν σε μια παρόμοια επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και για το δικό τους μερίδιο των δανείων προς την Ελλάδα».
Τι είδους μηχανισμός όμως είναι αυτός στον οποίο σχεδιάζει πλέον να μας υπαγάγει το ΔΝΤ και απλώς περιμένει τη συμφωνία των Ευρωπαίων για να προχωρήσει; Όπως μας πληροφορεί το άρθρο του Δ. Καζάκη στο σημερινό Ποντίκι, η προσφυγή στον μηχανισμό EFF:«(...) γίνεται όταν η προσωρινή δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων έχει μετατραπεί σε πλήρη αδυναμία πληρωμής. Κι αυτό σημαίνει πτώχευση, είτε το δηλώνει ανοιχτά η χώρα είτε όχι. Προκειμένου η αδυναμία πληρωμής να μην μετεξελιχθεί σε επίσημη αθέτηση πληρωμών και οι δανειστές χάσουν τα λεφτά τους, το ΔΝΤ επεμβαίνει με τον μηχανισμό EFF, με βάση τον οποίο παρέχει μακροπρόθεσμο δάνειο τμηματικά ή άπαξ και αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας. Το ΔΝΤ με τον μηχανισμό αυτόν δεν είναι πλέον τυπικά “σύμβουλος” της χώρας, αλλά επίσημα κηδεμόνας της. Σαν τον εκκαθαριστή μιας πτωχευμένης επιχείρησης».
Για την ακρίβεια ο EFF είναι ο μηχανισμός που διαθέτει το ΔΝΤ για ελεγχόμενες πτωχεύσεις των υπό χρεοκοπία χωρών, τον οποίο μάλιστα «χρησιμοποίησε το ΔΝΤ και την περίοδο 1998-2000 στην Αργεντινή, για να οδηγηθεί η χώρα στην καταστροφική πτώχευση του 2001».Σημειωτέον ότι, εάν επρόκειτο απλώς για μια «επιμήκυνση» του χρόνου αποπληρωμής του υπάρχοντος δανείου των 110 δισ. ευρώ, «κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και χωρίς αλλαγή μηχανισμού. Συζητά (σ.σ.: ο Τόμσεν) αλλαγή μηχανισμού για ακόμη αυστηρότερη και μακροβιότερη επιτήρηση της χώρας. Ο EFF είναι ο μηχανισμός που διαθέτει το ΔΝΤ για ελεγχόμενες πτωχεύσεις των υπό χρεοκοπία χωρών. Κι αυτόν τον μηχανισμό επιθυμεί να επιβάλει και στην Ελλάδα μέσα στο 2011».
Με άλλα λόγια ο Τόμσεν αναγγέλλει την πρόθεση του ΔΝΤ να περάσει η Ελλάδα σε κατάσταση (ελεγχόμενης) πτώχευσης, ομολογημένης ή μη, την ημέρα ακριβώς που η Ε.Ε. αποφασίζει τη δημιουργία δικού της μηχανισμού (ελεγχόμενης) πτώχευσης για χώρες με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας!
Τι μας κρύβουν;
Κατ' αρχάς ας μείνουμε στη «σημειολογική» λεπτομέρεια ότι αυτή η πρόθεση του ΔΝΤ δημοσιοποιείται ακριβώς την ημέρα που η Ε.Ε. αποφασίζει τη δημιουργία του δικού της μηχανισμού πτωχεύσεων, με έναρξη λειτουργίας τα μέσα του 2013.
Επειδή συχνά ο διάβολος κρύβεται στις «λεπτομέρειες», η κίνηση αυτή του Ταμείου φαίνεται να αμφισβητεί την απόπειρα της Ε.Ε. να κερδίσει χρόνο. Για την ακρίβεια φαίνεται ότι την πιέζει να συμφωνήσει στην επείγουσα ελληνική πτώχευση, η οποία θα αποτελέσει το προοίμιο και άλλων πτωχεύσεων προβληματικών χωρών. Υπενθυμίζουμε ότι το ΔΝΤ θα έχει ούτως ή άλλως σημαντικό θεσμοθετημένο ρόλο και στον ευρωπαϊκό μηχανισμό ελεγχόμενων πτωχεύσεων των προβληματικών χωρών της Ευρωζώνης. Όμως αυτός ο ρόλος δεν του είναι αρκετός.
Υπενθυμίζουμε ακόμη ότι στην Ευρώπη ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του θεωρείται πως έχουν λειτουργήσει σχεδόν ως «δούρειος ίππος» του ΔΝΤ, ώστε το Ταμείο να εισβάλει – πρώτη φορά – και να εδραιωθεί στη συνέχεια ως κορυφαίος παίκτης στην Ευρωζώνη.
Κάπως έτσι αποκωδικοποιούνται και οι πρόσφατες κινήσεις εκ μέρους του Τόμσεν και άλλων από το ΔΝΤ, οι οποίοι κατ' επανάληψη έχουν... διαρρεύσει την πρόθεση του Ταμείου να παράσχει επιπλέον δανεισμό, αρχικά 50 δισ. ευρώ και στη συνέχεια 65 δισ. Κατά τα πρότυπα δηλαδή πτωχευμένων χωρών, οι οποίες εμφανίζουν αυξημένες χρηματοδοτικές ανάγκες για την πρώτη περίοδο μετά το... «πτωχευτικό γεγονός».
Κάπως έτσι αποκτά ιδιαίτερη σημασία και η παλαιότερα διατυπωμένη εκτίμησή μας ότι το ΔΝΤ τρέχει μπροστά από τους Ευρωπαίους με ξεκάθαρη πρόθεση να μας... αναλάβει πλήρως, ενδεχομένως ερήμην της Ευρώπης.
Για όσους θυμούνται, σε συνέντευξή του ο Τόμσεν (η οποία δημοσιεύθηκε στις 24.11.2010 στην οικονομική ιστοσελίδα Euro2day) είχε πει, εμμέσως πλην σαφέστατα, ότι στην επέκταση της συνεργασίας του Ταμείου με την Ελλάδα έχουν ήδη συμφωνήσει τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Τι ακριβώς είχε πει ο ανθύπατος του ΔΝΤ;
«Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά και καταλαβαίνει ότι υπάρχουν επιλογές και συμφωνεί πως, εάν τον επόμενο χρόνο αντιληφθούμε ότι μπορεί μεν να γυρίσει στις αγορές, αλλά θεωρείται πολύ αισιόδοξη η πιθανότητα να αποπληρωθούν τα 110 δισεκατομμύρια, τότε πρέπει να το κάνουμε. Δεν υπάρχει διαφωνία επί του θέματος, υπάρχει πλήρης επίγνωση».
Ποιο ήταν το σχέδιο που εκόμιζε τότε ο Τόμσεν; Ιδού:«Μπορούμε να πούμε ότι θα δώσουμε άλλο ένα δάνειο. Αυτό δεν κάνουν οι τράπεζες εδώ; Ή να πούμε ότι θα δοθεί το υπόλοιπο της πίστωσης, από το 2011 μέχρι το μέσο του 2013, σε μακρύτερο χρονικό διάστημα. Διότι έχουμε αυτήν την επιλογή, να δώσουμε δηλαδή την πίστωση σε χρονικό ορίζοντα 11 χρόνων αντί σε 5 - 6 έτη. Εάν πειστούμε ότι αυτό χρειάζεται, θα εφαρμόσουμε μια τέτοια επιλογή».
Χαρακτηριστικά είχε σημειώσει, ερωτώμενος εάν η πρότασή του περί επιπλέον δανείου από το ΔΝΤ και επιμήκυνσης αφορά μόνο το ΔΝΤ ή και την Ε.Ε.:«Αυτό που μπορώ να σας πω, απ' ό,τι ξεκάθαρα γνωρίζω, είναι πως αυτό δεν θα είναι θέμα. Όσον αφορά το πώς ακριβώς θα το χειριστούμε, σας είπα ότι υπάρχουν αρκετές επιλογές. Για μένα είναι σχεδόν τεχνικό το θέμα».
Λίγο παρακάτω, ο Τόμσεν ερωτάται: «Σε περίπτωση που η Ευρωζώνη διαφωνήσει, είναι έτοιμο το ΔΝΤ να προχωρήσει σε διμερή συμφωνία με την Ελλάδα;». Αρχικά απαντά: «Αυτό είναι υποθετικό». Ερωτάται πάλι: «Ήδη όμως συζητείται στις αγορές». Και δίνει την ουσιαστική απάντηση:«Δεν γνωρίζω κάποιον που να τον ανησυχεί αυτό το θέμα. Οι αγορές γνωρίζουν ότι, εάν προκύψει θέμα με τα κονδύλια του ΔΝΤ, τότε μπορούμε να το χειριστούμε τάχιστα».
Σε τι ακριβώς όμως έχουν συμφωνήσει όλοι αυτοί; Διότι το σχέδιο του ΔΝΤ, όπως ξετυλίγεται σε δόσεις, καταλήγει, βάσει και της τελευταίας δήλωσης του Τόμσεν, στην (ελεγχόμενη από το Ταμείο και τους δανειστές μας) πτώχευση και τις ανυπολόγιστες συνέπειες που αυτή θα έχει για τη χώρα και τον ελληνικό λαό.«Καλύπτονται» πίσω από το δάχτυλό τους
Τότε, λίγο πριν από τα τέλη Νοεμβρίου, ρωτούσαμε τα εξής:
● Τι ακριβώς «γνωρίζει» η κυβέρνηση και ποια συμφωνία έχει ήδη κάνει;
● Ποιους όρους περιλαμβάνει αυτή η συμφωνία;
● Ποιες άλλες τυχόν λύσεις έχει απορρίψει για να συμφωνήσει σε ό,τι προτείνει το ΔΝΤ, το οποίο, όπως αφήνει ο Τόμσεν να εννοηθεί, έχει αποσπάσει και τη συναίνεση των Ευρωπαίων;
Τώρα, μετά τη νέα παρέμβαση του ανθύπατου του ΔΝΤ, τα ερωτήματα πληθαίνουν και γίνονται ακόμη πιο επείγοντα:
1. Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει σχολιάσει εδώ και έξι μέρες αυτή την πρωτοφανή δημόσια «πρόταση» του Τόμσεν;
2. Γιατί κανείς δεν έχει ρωτήσει δημοσίως την κυβέρνηση να μας διευκρινίσει προς τι αυτή η αλλαγή μηχανισμού στο πλαίσιο του ΔΝΤ, η οποία, εφ' όσον συμβεί, θα σημαίνει την οριστική πτώχευση;
3. Όταν, στην τελευταία σύνοδο κορυφής, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αρνήθηκαν να συζητήσουν το ενδεχόμενο της επιμήκυνσης, πώς βγήκε αυθημερόν ο Τόμσεν και έθεσε ευθέως θέμα συμφωνίας της Ευρώπης σε μια πρόταση όπως η παραπάνω;
4. Αν το ΔΝΤ «προτίθεται», αλλά οι Ευρωπαίοι αρνηθούν, τότε τι θα επιλέξει η κυβέρνηση, η οποία διακαώς διεκδικεί την «επιμήκυνση», όπως συγκαλυμμένα ονομάζει την αναδιάρθρωση του χρέους;
5. Είναι ποτέ δυνατόν η Ελλάδα να κινηθεί μονομερώς σε συνεργασία με το ΔΝΤ, όπως οι υπεύθυνοί του επιθυμούν, εγκαταλείποντας το ευρωπαϊκό πλαίσιο;
Χθες βράδυ ο πρωθυπουργός θεώρησε καλό να μας διαβεβαιώσει ότι η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει. Χαρακτήρισε Κασσάνδρες όλους όσοι εκτιμούν ότι η δική του πολιτική είναι αυτή που επιφέρει την πτώχευση. Υποσχέθηκε ότι η χώρα βρίσκεται σε τροχιά «βιώσιμης ανάπτυξης» το 2012 και εξόδου από το Μνημόνιο το 2013, όπως άλλωστε το ίδιο το Μνημόνιο... «υπόσχεται». Κι ας συναποφάσισε στη σύνοδο κορυφής για τη δημιουργία ενός μηχανισμού ο οποίος θα πτωχεύει χώρες με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας πρωτίστως!
Όλα αυτά σε μια ομιλία η οποία ήταν πανομοιότυπη με όλες τις προηγούμενες, από την εποχή που ανέλαβε την πρωθυπουργία και ειδικότερα από τότε που ο ίδιος αποφάσισε να μας εμπλέξει στη δυσκολότερη και πιο αμφίβολης κατάληξης περιπέτεια στην οποία έχει μπει η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Μιλούσε πάλι χθες σαν από τότε να μην έχει συμβεί τίποτε. Λίγο πιο εκνευρισμένος, λίγο πιο αμήχανος και λίγο πιο στερεότυπος απ’ όσο συνήθως.
Καλό θα ήταν ωστόσο να απαντούσε σε πολύ πιο χειροπιαστά πράγματα. Και η «πρόταση» του Τόμσεν και του ΔΝΤ παραείναι συγκεκριμένη για να την αγνοήσει κάποιος. Ειδικά ο πρωθυπουργός αυτής της πολύ... συγκεκριμένης χώρας...
ΥΓ.: Όσο για τους... «καταστροφολόγους» και τις «Κασσάνδρες» που κάθε τόσο καταγγέλλουν ή κατακεραυνώνουν ο Γ. Παπανδρέου, κάποιοι υπουργοί του και τα εν ΜΜΕ φερέφωνά τους, ας τους υπενθυμίσουμε το αυτονόητο: Η κυβέρνηση οφείλει να είναι παρούσα και να δίνει εξηγήσεις αντί για κακογραμμένες εκθέσεις ιδεών και ανούσιες καταγγελίες (όπως π.χ. οι χθεσινές κατά των... κερδοσκόπων – με τους οποίους η ίδια δεν φαίνεται να τα πηγαίνει τόσο άσχημα). Όσο δεν το κάνει, τόσο τα μαύρα σενάρια θα πληθαίνουν – και όχι αδίκως...
to pontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου