Του Δημήτρη Κατσαγάνη
Τη μεγαλύτερη περικοπή συντάξεων από το 2013 θα πρέπει να εγκρίνει ή να απορρίψει αύριο η Βουλή βάσει των νέων παρεμβάσεων που προβλέπει το πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε το περασμένο Σαββάτο η κυβέρνηση.
Όπως αποκαλύπτεται από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα το οποίο συνοδεύει το πολυνομοσχέδιο που φέρνει το πιο μεγάλο "τσεκούρι" στη συνταξιοδοτική δαπάνη εδώ και πέντε χρόνια, οι δαπάνες για όλες τις συντάξεις (κύριες και επικουρικές) θα πέσουν –ακριβώς λόγω των περικοπών που φέρνει η παρούσα
κυβέρνηση– κατά 2,5 δισ. ευρώ μεταξύ 2018 -2019.
Πιο συγκεκριμένα, από τα 29,406 δισ. ευρώ στα οποία θα ανέλθει η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη για το 2018, θα πρέπει να πέσει στα 26,9 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για μία μείωση 8,6% στις δαπάνες για συντάξεις μέσα σε ένα μόλις χρόνο (σ.σ. μεταξύ 2018 -2019).
Kάτι τέτοιο οδηγεί στην "κατάργηση" μίας σύνταξης το χρόνο.
Εφάμιλλα μεγάλη μείωση είχε να σημειωθεί στην συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη μόνο από το 2012 -2013.
Τότε οι δαπάνες του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων για κύριες και επικουρικές συντάξεις έπεσαν κατά 2,8 δις. ευρώ ή 9% και πάλι μέσα σε μόλις ένα χρόνο, δηλαδή από το 2012 στο 2013. Συγκεκριμένα μειώθηκαν από τα 31,1 δισ. ευρώ το 2012 στα 28,3 δισ. ευρώ το 2012.
Τότε το "όχημα" για τη μείωση αυτή στη συνταξιοδοτική δαπάνη ήταν η πλήρης κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, η οποία ψηφίστηκε το προς το τέλος του 2012 και ίσχυσε από 1/1/2013.
Σήμερα το "όχημα" μίας σχεδόν ίδιας ποσοτικά και ποσοστιαίας μείωσης στη συνταξιοδοτικής δαπάνη είναι η περικοπή της "προσωπικής διαφοράς" στις κύριες και επικουρικές συντάξεις από το 2019.
Σε αντίθεση, όμως, με το τι συνέβη το 2012 -2013, οπότε αποκορυφώθηκε ένας κύκλος περικοπών στις συντάξεις, αρχής γενομένης από το 2010, οι επικείμενες σχεδόν ίδιες σε έκταση περικοπές του 2019 αποτελούν μάλλον το μέσο μίας διαδικασίας περικοπών.
Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε πάλι (επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτή τη φορά), ουσιαστικά το 2015, επιταχύνθηκε το 2016 και φαίνεται να φτάνει στο αποκορύφωμα της –αν και όχι στο τέλος της, μιας και τα μέτρα περικοπής θα συνεχιστούν έως το 2021 – το 2019.
Υπενθυμίζεται πως τον Ιούλιο του 2015 θεσπίστηκαν οι αυξήσεις στις εισφορές σε όλες τις κύριες και επικουρικές συντάξεις υπέρ του ΕΟΠΥΥ, οι οποίες οδήγησαν σε μία έμμεση μείωση 2-2,5% στις αποδοχές των συνταξιούχων (αν και όχι σε μία αντίστοιχη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης).
Το Μάιο του 2016 θεσπίστηκε ο νόμος Κατρούγκαλος ο οποίος επέφερε μία άμεση μείωση της δαπάνης για επικουρικές συντάξεις της τάξεως του 11,6%, όπως προκύπτει από τις προβολές του Μεσοπροθέσμου.
Τον φετινό Μάιο, έρχεται η κυβέρνηση να "ξηλώσει" προς το χειρότερο το νόμο Κατρούγκαλου.
Αντί να διατηρηθεί η "προσωπική διαφορά" στις ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις (μετά τον επανϋπολογισμό τους με βάση τις νέες διατάξεις) μετά το 2019 με μόνη (πραγματική) μείωση εκείνη που θα προέκυπτε από τη μη απόδοση ονομαστικών αυξήσεων, θα μειωθεί άμεσα από το 2019.
Και όχι μόνο αυτό αλλά η κυβέρνηση, επίσης από το 2019, κόβει τα οικογενειακά επιδόματα από τις συντάξεις του δημοσίου και τα επιδόματα συζύγου από τις συντάξεις του ιδιωτικού τομέα, "παγώνει" τις ονομαστικές αυξήσεις για όλες τις συντάξεις το 2019 - 2021, αλλά και συνεχίζει το "πάγωμα" αυτό (για απροσδιόριστο διάστημα ακόμα και μετά το 2021) και για τις συντάξεις οι οποίες θα συνεχίσουν να έχουν "προσωπική διαφορά" παρά τις μειώσεις του 2019.
Τα αντισταθμιστικά - στην περικοπή των συντάξεων - μέτρα τα οποία προβλέπει το πολυνομοσχέδιο θα μπορέσουν να εφαρμοστούν το 2019, παράλληλα με το "τσεκούρι" στη συνταξιοδοτική δαπάνη- μόνο στην περίπτωση που έχει ο δημοσιονομικός στόχος του 2018.
http://www.capital.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου