Υπάρχει ελπίδα;

Του Δημήτρη Νίκογλου 

Πολλές φορές βλέπουμε όνειρα τα οποία ξέρουμε εκ των προτέρων πως δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ, μα αυτά τα απραγματοποίητα όνειρα είναι που μας δίνουν την δύναμη και την ελπίδα να προχωράμε και να αντιστεκόμαστε στις όποιες δυσκολίες και στα συρματοπλέγματα που εντέχνως κάποιοι μας στήνουν.
Την ελπίδα προσπάθησαν πολλές φορές να μας την κλέψουν, να μας την στερήσουν, και στην καλύτερη των περιπτώσεων να μας την περιορίσουν, μα αυτή η "μεγαλοπρεπέστατη κυρία" κατά ένα μαγικό τρόπο όχι μόνο δεν περιορίστηκε αλλά πεισματικά έγινε και το κίνητρο για μια μεγάλη και άνευ όρων αγωνιστική διάθεση για δημιουργία και ζωή.  
Ζούμε σε μια χώρα που η οικονομική στενότητά της σε κάνει να λυγίζεις , σε κάνει κατώτερο

έναντι άλλων που πάσχισαν λιγότερο από σένα και αυτό είναι που πραγματικά σε τσακίζει.
Είναι οι άνθρωποι φίλε μου, οι άνθρωποι που με τα καμώματά τους σε κάνανε πράμα τους, σε κάνανε υποτακτικό, σε κάνανε αυτό που η αξιοπρέπειά σου δεν σε αφήνει ούτε να το σκεφτείς, πόσο μάλλον να το αποδεχτείς ...  

Πολλές φορές η απόγνωση που παρά την θέλησή μας δηλώνει παρούσα δεν έρχεται από μόνη της, έρχεται μετά από επιλογές και λάθη τρίτων.
Στην προηγμένη χώρα που ζω όπως και σε άλλες προηγμένες χώρες πιστεύω γίνονται διάφορα οικονομικά εγκλήματα, γίνονται λάθη, παραλήψεις, απλά δεν ξέρω αν στις άλλες χώρες  τα προαναφερθέντα τα πληρώνει ο απλός λαός ή οι υπαίτιοι που τα δημιούργησαν.

- Στην δική μας χώρα πάντως έχω να πω πως μόνο οι άλλοι πληρώνουν, οι δημιουργοί των σκανδάλων δεν πληρώνουν και ούτε πλήρωσαν ποτέ..  

Η προάσπιση της ελπίδας προϋποθέτει την ύπαρξή της, μια ύπαρξη που ποτέ κανείς δεν νοιάστηκε και δεν ασχολήθηκε πραγματικά επί της ουσίας, φοβούμενοι μάλλον μήπως και δεν υπάρχει αυτή η ελπίδα και  χρειαστεί να της δώσουν σάρκα και οστά ...
Η κάθε κυβέρνηση ως εργάτης έναντι του λαού της, οφείλει με την εργατικότητά της, την σύνεση, και την διαρκή αφύπνισή της, να εξασφαλίζει την ποιότητα ζωής των πολιτών της, και να διασφαλίζει  με την πολιτική της το μέλλον αυτού του τόπου.

Να είσαι κοντά σε αυτούς που πιστεύουν σε σένα, και κοντά σε αυτούς να βοηθάς και τους άλλους, τους δύσπιστους, αυτούς που θα κερδίσεις με την δουλειά σου και τα έργα σου.. 
Με ακούτε κύριοι εσείς, εσείς οι επονομαζόμενοι βουλευτές ; 

Όλα τα προαναφερθέντα είναι για όλους μας, μα εσείς της εκτελεστικής εξουσίας οι έχων το μαχαίρι και το καρπούζι δηλαδή, έχετε έναν λόγο παραπάνω να λογοδοτήτε, διότι εσείς δώσατε όρκο για την προάσπιση του δικού μας καλού, και καλεστήκατε να κάνετε πράξη την υπόσχεσή σας .. 

Σε πείσμα των  καιρών εμείς ελπίζουμε, και όσο και αν οι επιτήδειοι  βολευτές (ναι φίλοι μου βολευτές διότι περί αυτού πρόκειται) με τα καμώματά τους μας αποθαρρύνουν, εμείς επιμένουμε διότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία όπως λέει και ο πάνσοφος λαός. 

Και για να μην αδικήσω κανέναν να πω πως πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
- Δύσπιστοι δεν είμαστε, αλλά και αν είμαστε, να θυμάστε πως εσείς μας κάνατε.


Blogger Dimitris Nikogloy