Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων και η… Ευρωζώνη

Tελικά, οι επιστήμονες κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν τον μηχανισμό των Αντικυθήρων. Και ανακάλυψαν ότι ήταν ένα ημερολόγιο, και πλανητάριο ταυτόχρονα, των γνωστών, κατά την αρχαιότητα, ουράνιων σωμάτων. Μπορούσε να προβλέψει και να κατατάξει τις εκλείψεις του Ηλίου και της Σελήνης! Δυστυχώς, σήμερα οι οικονομολόγοι –όλων των «σχολών» και ανεξαρτήτως εθνικότητας– δεν μπορούν να προβλέψουν καμιά οικονομική κρίση: ούτε το ξέσπασμά της ούτε τη διάρκειά της ούτε να συμφωνήσουν στο τι ακριβώς χρειάζεται για να ξεπεραστεί!

Η κατάσταση στην Ευρωζώνη δεν είναι ρόδινη – κι αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Τα

πυκνά σύννεφα δεν έχουν διαλυθεί, με τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι να ζητά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να εξασφαλιστεί η συνέχεια της νομισματικής ένωσης. Ο κίνδυνος να αρχίσει να ξηλώνεται το «πουλόβερ» είναι ορατός, ενόψει και του δημοψηφίσματος στη Βρετανία,  καθώς, σύμφωνα και με τον Μ. Ντράγκι, μια μη ολοκληρωμένη νομισματική ένωση μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη οικονομική ζημιά. Προειδοποίησε, μάλιστα, για τις καταστροφικές συνέπειες της μακροπρόθεσμης ανεργίας, πρόβλημα ιδιαίτερα έντονο στα κράτη της Νότιας Ευρώπης (και ιδίως την Ισπανία και την  Ελλάδα), όπου πάνω από τους μισούς νέους είναι άνεργοι...

Η Ελλάδα, βέβαια, τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα διασωληνωμένη και θα χρειαστούν χρόνια για να επανακάμψει. Η εκταμίευση της δόσης θα βοηθήσει μόνο πρόσκαιρα και περιορισμένα· περισσότερο θα τονώσουν την οικονομία της χώρας οι ανάσες που θα υπάρξουν όταν τα ελληνικά ομόλογα συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ – «αργότερα μέσα στο έτος», όπως δήλωσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας. Με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ωστόσο, να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι «το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης έχει προβλήματα, δεν θα κρατήσει για πάντα», ενώ επισημαίνει ότι «όταν ολοκληρωθεί πολλές οικονομίες που έχουν υψηλό χρέος θα έχουν πρόβλημα». Για να τονίσει, στη συνέχεια, ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια δεύτερη γενιά «μεταρρυθμίσεων», καθώς το μείγμα της πολιτικής που ακολούθησε κατά τη διάρκεια της κρίσης δεν ευνοούσε την ανάπτυξη. Ο Πιερ Μοσκοβισί, βέβαια, επεσήμανε πως για τους Ευρωπαίους πολίτες οι μεταρρυθμίσεις, πλέον, σημαίνουν «τιμωρία» και όχι «πρόοδο» – και εμείς, βέβαια, το γνωρίζουμε αυτό πολύ καλά!

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, δεν πατάει γερά στα πόδια της. Οι πολιτικές λιτότητας και το μεταναστευτικό –δύο διαφορετικά πράγματα και με διαφορετικές αφετηρίες– «ενοποιούνται» από πολλούς προκειμένου να πλήξουν την ιδέα της Ευρώπης. Σε αυτή την προσπάθεια εμπλέκουν και πραγματικά στοιχεία από την έως σήμερα πορεία της Ευρώπης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, πρόσφατο άρθρο  στη Le Monde, το οποίο τάσσεται υπέρ του Brexit, τονίζοντας ότι «η ΕΕ είναι πλέον ξεπερασμένη ως ιδέα. Ξεκίνησε με όραμα, όμως το υπερεθνικό κράτος που οραματίστηκε δεν κατέστη εφικτό και ο κόσμος προχώρησε. Αυτή την αλλαγή δεν την βλέπει η ΕΕ που κατέληξε σε ένα γιγαντιαίο γραφειοκρατικό οργανισμό. Ο σύγχρονος κόσμος, οι συναλλαγές, η οικονομία κ.λπ. απαιτούν ένα ευέλικτο και μικρό κράτος και όχι μεγάλες διοικητικές δομές όπως η ΕΕ, που λειτουργεί αργά και συχνά με αδιαφάνεια. Η ευρωζώνη είναι μια αποτυχία που έχει εκτοξεύσει την ανεργία στο 20%, ενώ η μεταναστευτική κρίση ήταν αναμενόμενη σε ένα χώρο ελεύθερης κυκλοφορίας χωρίς ουσιαστική προστασία στα εξωτερικά του σύνορα. Η Βρετανία πρέπει να πάρει στα χέρια της το μέλλον της».

Είναι φανερό ότι η Ευρώπη περνάει σε μια άλλη περίοδο, στην οποία οι ευρωσκεπτικιστές συνεχώς θα πληθαίνουν. Το τι ακριβώς θα συμβεί ουδείς το γνωρίζει ή μπορεί να το προβλέψει. Δυστυχώς, ο μηχανισμός των Αντικυθήρων δίνει απαντήσεις μόνο για τα ουράνια σώματα και τις εκλείψεις. Αν και η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα σε (μόνιμη) έκλειψη,  και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει  πότε και αν θα βγει από αυτή...

http://newpost.gr/