Σε άρθρο του το οποίο δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών ο καθηγητής της Α.Σ.Ο.Ε.Ε, πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής και υπουργός κ Μανόλης Δρεττάκης αναφέρεται στις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις από την εφαρμογή των μνημονίων στη χώρα μας. «Το Δ.Ν.Τ, όταν επέβαλε, μέσω της τρόικας το πρώτο μνημόνιο, εκτιμούσε ότι μια περικοπή δαπανών και αύξηση των φόρων της τάξης του 1% θα προκαλούσε ύφεση 0,5%, ο πολλαπλασιαστής, δηλαδή ήταν 0,5%. Τον Οκτώβριο του 2012 τόσο το Δ.Ν.Τ όσο και ο κορυφαίος οικονομολόγος Olivier Blanchard, παραδέχτηκαν ότι η εκτίμηση αυτή ήταν λάθος και η ύφεση που προκλήθηκε ήταν 1,7 δηλαδή
υπερτριπλάσια. Ο καθηγητής, όμως, του Πανεπιστημίου Αθηνών, Βασίλης Δρουκόπουλος, σε ένα άρθρο του στις 29 Ιανουαρίου 2013 εκτιμούσε ότι ήταν πολύ υψηλότερος ( 2,5 -3,0%)».
Η επίπτωση της μείωσης του Α.Ε.Π που προκλήθηκε από την ύφεση, οδήγησε σε τεράστια αύξηση της ανεργίας, αλλά και στην αύξηση του αριθμού των ατόμων τα οποία στερούνται βασικά αγαθά και υπηρεσίες. Σύμφωνα με τον κ Δρεττάκη σοβαρή υλική στέρηση έχουν τα άτομα που στερούνται 4 τουλάχιστον από τα εξής 9 αγαθά και Υπηρεσίες, δηλαδή δεν έχουν: (1) κάθε δεύτερη μέρα γεύμα ή δείπνο με κρέας, ψάρι, κοτόπουλο ή λαχανικά, (2) επαρκή θέρμανση στο σπίτι, (3) πλυντήριο, (4) τηλεόραση, (5) τηλέφωνο, (6) αυτοκίνητο, (7) αδυνατούν να εξυπηρετήσουν ληξιπρόθεσμα χρέη, (8) να καλύψουν έκτακτες δαπάνες, (9) να έχουν μία εβδομάδα διακοπών το χρόνο μακριά από την κατοικία τους.
Σύμφωνα με στοιχεία για τα έτη 2009 και 2015 από τη βάση δεδομένων της Eurostat, η μείωση του Α.Ε.Π κατά 22% το 2015 σε σχέση με το 2009 προκάλεσε διπλασιασμό των ατόμων με σοβαρή υλική στέρηση από 1,2 σε 2,4 εκατομμύρια, ενώ υπερδιπλασίασε τον αριθμό των ανέργων από 485 χιλιάδες σε περίπου 1,2 εκατομμύρια πολίτες (συν 147%!).
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η καταστροφή που προκλήθηκε, από την εφαρμογή των μνημονίων τα τελευταία πέντε χρόνια, στην Ελληνική Κοινωνία και την Οικονομία, είναι τεράστια και μπορεί να συγκριθεί μόνο με ανάλογες καταστροφές που προκαλούνται σε περιπτώσεις πολεμικών συρράξεων.
Το μέγεθος αυτής της καταστροφής ήρθε, υποτίθεται, να περιστείλει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως «υποκύπτοντας» στις «πιέσεις» των τοκογλύφων και της Ευρωπαϊκής Μαφίας, άλλοι λένε στις σειρήνες της εξουσίας, δέχτηκε να συμφωνήσει στην εφαρμογή ενός τρίτου Μνημονίου, επαχθέστερου των δύο προηγούμενων, αφού περιλαμβάνει μέτρα πλήρους αφανισμού της μικρομεσαίας επιχείρησης, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, καθώς και το ολικό ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και καθιστά πλέον καθεστώς τη κτηνώδη εκμετάλλευση των εργαζομένων και την πλήρη εξαθλίωση των απόμαχων της δουλειάς.
Η χώρα αποκτά πλέον τα χαρακτηριστικά μιας ειδικής οικονομικής ζώνης με την οικονομία της πλήρως εξαρτημένη από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και το τραπεζικό κατεστημένο της Ευρωζώνης. Σε αυτή την εξέλιξη συμφωνούν και οι πέραν του Ατλαντικού «φίλοι μας», οι οποίοι διακαώς επιθυμούν την υποβάθμιση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας με ότι αυτό συνεπάγεται για την εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων, (οι Αμερικανοί διεκδικούν τη μερίδα του Λέοντος), τη διατήρηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας ακόμη και τη διαφύλαξη της εδαφικής της ακεραιότητας
Ο λαός παρά τις απογοητεύσεις και τους εξευτελισμούς που έχει υποστεί όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι το παρόν πολιτικό σύστημα δεν μπορεί αλλά και δεν θέλει να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα στα οποία το ίδιο την έχει οδηγήσει. Ως εκ τούτου καμία εμπιστοσύνη δεν πρέπει να δείχνει σε πολιτικούς σαν τον κο Μητσοτάκη, ο οποίος προκειμένου να επανέλθει στην εξουσία δεν διστάζει να υπόσχεται τα εντελώς αντίθετα από αυτά που ο ίδιος και το νεοφιλελεύθερο κόμμα του πιστεύουν και εφάρμοσαν με πρωτοφανή σκληρότητα όταν ήταν στην εξουσία.
Αλήθεια ποιος μπορεί να ξεχάσει τη συμπεριφορά του κου Μητσοτάκη στις καθαρίστριες, τις οποίες παρότρυνε να γίνουν εργολάβοι αφού προηγουμένως τις είχε απολύσει, στους σχολικούς φύλακες, στους δημοτικούς αστυνομικούς και σε μια σειρά άλλων σκληρά εργαζομένων με αμοιβές πείνας. Παρακολουθώντας κανείς τις δηλώσεις του ιδίου του κου Μητσοτάκη αλλά και άλλων στελεχών της Ν.Δ .εκπλήσσεται από την ανειλικρίνεια και ανεντιμότητα του πολιτικού τους λόγου.
Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στα μικρότερα κόμματα, τα οποία με επικοινωνιακές «παρόλες» προσπαθούν να θολώσουν τα νερά γύρω από τις πραγματικές τους προθέσεις που δεν είναι άλλες από τη συνέχιση της σκληρής μνημονιακής πολιτικής. Γιατί προφανώς αυτό εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα αλλά και τα συμφέροντα των κυρίαρχων ελίτ τα οποία υπηρετούν με συνέπεια σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Αλίμονο στον ελληνικό λαό εάν περιμένει να του λύσουν τα προβλήματα η κα Γεννηματά,ο κος Θεοχαρόπουλος, ο κος Θεοδωράκης και ο κατά τα άλλα συμπαθής και ολίγον γραφικός κος Λεβέντης. Όλοι αυτοί ανήκουν σε ένα πολιτικό σύστημα που δεν έχει μέλλον και δεν μπορεί να προσφέρει τίποτε άλλο στον τόπο παρά μόνο καταστροφές και εξαθλίωση.
Ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι και η νεολαία έχουν καθήκον να στηρίξουν και να συμβάλλουν σε κάθε προσπάθεια που αποβλέπει στην ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων, με προοδευτικό και κοινωνικό πρόσημο, οι οποίες θα είναι ικανές να πουν το μεγάλο όχι στα ντόπια και ξένα συμφέροντα, τα οποία λεηλάτησαν και εξακολουθούν να λεηλατούν τη χώρα. Πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να χαράξουν μια νέα πορεία στην οικονομία και την κοινωνία πέρα και έξω από τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα.
http://sosialistiki-prooptiki.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου