Για πόσο ακόμα ;

by To Skouliki Tom

Αφορμή για ξέφρενο πανηγύρι στους δρόμους στάθηκε η απόφαση του ΣτΕ να κρίνει αντισυνταγματικό το νόμο του Νίκου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, αφού η τελευταία γριά που βλέπει ακόμα τηλεόραση δήλωσε πως προτιμάει να της κόψουν εντελώς τη σύνταξη, παρά να χάσει το Μπρούσκο.

Σύμφωνα με την κυβερνητική εκπρόσωπο Όλγα Γεροβασίλη, η απόφαση του ΣτΕ θα έχει ως αποτέλεσμα 15.000 παιδιά να μείνουν εκτός παιδικών σταθμών και 4.000 νοσηλευτές εκτός νοσοκομείων, ενώ Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση βρίσκονται σταθερά εκτός τόπου και χρόνου και επιμένουν να απευθύνονται

αποκλειστικά σε καθυστερημένους.

Εγώ πάντως, αν ήμουν η Όλγα Γεροβασίλη – μακριά από εμάς -, θα έλεγα απλά ότι τα 255 εκατομμύρια που θα χαθούν από τις άδειες θα κοπούν από τους μισθούς των δικαστών. Εκεί να δείτε για πότε θα άλλαζε η απόφαση των ανεξάρτητων Ελλήνων δικαστών.

Εν τω μεταξύ, οι πάντες στην Κυβέρνηση ξέρουν ότι τα λεφτά αυτά ήταν δεσμευμένα βάσει μνημονίου και θα πήγαιναν στο έλλειμμα αλλά κάνουν ότι δεν το ξέρουν για να ταΐζουν σανό τα χάπατα.

Μιλάμε για την ίδια Κυβέρνηση που κατηγορεί τα μνημόνια – τα οποία εφαρμόζει στην εντέλεια – για διάλυση της κοινωνίας και την ίδια Αντιπολίτευση που κάποτε έγραφε τις αποφάσεις του ΣτΕ στην καραπουτσακλάρα της.

Ο σουρεαλισμός στην καθημερινή ζωή.

Η τωρινή απόφαση του ΣτΕ έρχεται να προστεθεί σε εκατοντάδες άλλες αποφάσεις, όπως αυτή που είχε κρίνει συνταγματικό το μνημόνιο αλλά αντισυνταγματικούς πολλούς από τους εφαρμοστικούς του νόμους, τη στιγμή που το μόνο πράγμα που αντιμετωπίζεται ως αντισυνταγματικό σε αυτή τη χώρα είναι το ίδιο το Σύνταγμα, που έχει γίνει χαρτοπόλεμος.

Κλάμα οι συριζαίοι με την απόφαση και σαμπάνιες οι νεοδημοκράτες που δικαιώθηκαν, τη στιγμή που το μόνο που είπε το ΣτΕ είναι απλώς ότι αρμόδιο για τη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοποίου είναι μονάχα το ΕΣΡ, το οποίο δεν σχηματίζεται λόγω άρνησης της Νέας Δημοκρατίας να συναινέσει. Φοβερό ε;

Μαλάκα μου, με τι ασχολούμαστε;

Και για πόσο ακόμα;

Για πόσο ακόμα θα συζητάμε περί Συντάγματος σε μία χώρα-προτεκτοράτο όπου τα πάντα ρυθμίζονται από το Μνημόνιο – το οποίο έχει καταλάβει τη θέση του Συντάγματος;

Για πόσο ακόμα θα συζητάμε για τηλεόραση και τηλεοπτικές άδειες όταν έχουμε όλο το διαδίκτυο στα πόδια μας και ο καθένας μπορεί να ανοίξει το δικό του κανάλι στο YouTube;

Για πόσο ακόμα θα τσακωνόμαστε για το ποιος ολιγάρχης που μας ξέσκισε είναι καλύτερος από τους άλλους;

Για πόσο ακόμα θα διαπραγματευόμαστε ποιος υπαλληλάκος είναι ο καταλληλότερος να μας ενημερώσει καλύτερα για τα συμφέροντα του αφεντικού του;

Για πόσο ακόμα, Θεέ μου, θα διαρκέσει η αποτυχία μας;

(Ανήθικο δίδαγμα: Δεν πάει άλλο. Έχω βαρεθεί με τις διαπιστώσεις. Να αναμασάμε συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. Έχουμε καταντήσει νεκροζώντανοι. Ωραία, τα είδαμε, τα ζούμε 7 χρόνια, έχουμε πιάσει τη γενική ιδέα, έχουμε καταλάβει πώς λειτουργεί το πράγμα. Ήρθε η ώρα να περάσουμε στο στάδιο «Ποιος θέλω να είμαι εγώ μέσα σε όλο αυτό;» Καλή τύχη.)

https://eleutheriellada.wordpress.com/2016/10/27/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%BF-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1/#more-84170