Κεντρώα ανοίγματα, ακροδεξιά παραληρήματα

Πάντα έλεγα ότι οι αριστεροί δεν είναι δημοκράτες και με έλεγαν υπερβολικό. Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν πας, όταν πεις ότι είσαι κομμουνιστής σε βάζουν φυλακή. Στην Ελλάδα γίνεται το αντίθετο». Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Μπουμπούκος φόρεσε τη φασιστική μουτσούνα. Την ίδια που φορούσε όταν κατέβαινε συνυποψήφιος στο ΛΑΟΣ με τον Παναγιώταρο και άλλα γκεσέμια των νεοναζί της ΧΑ, όταν πλασάριζε το βιβλίο του Πλεύρη κτλ. Ουδεμία έκπληξη…

Εκπληξη ίσως προκάλεσε το «τάιμινγκ» και οι γενικότερες συνθήκες στο κόμμα του. Αλλά, αν το καλοσκεφτούμε, δεν είναι ανεξήγητο το φασιστικό παραλήρημα του αντιπροέδρου..

Οι Μητσοτάκηδες παραδοσιακά δε χρησιμοποιούσαν την τυπική αντικομμουνιστική ρητορική

των δεξιών και των ακροδεξιών. Αυτό επέτρεψε στον Μητσοτάκη πατέρα να μαζέψει γύρω του ανθρώπους όπως ο Γιάννης Βούλτεψης, ο Μίκης Θεοδωράκης και άλλοι. Ο Μητσοτάκης υιός έχει ως βασικό πολιτικό σύμβουλο και ίματζ μέικερ έναν τέως αριστερό (Θεοδωρικάκος) και κινείται στον άξονα του «μεσαίου χώρου», πατέντα του Λούλη που επέτρεψε στον Καραμανλή να γίνει πρωθυπουργός το 2004 και ξανά το 2007.

Την ώρα που ο Μπουμπούκος παραληρεί με γλώσσα καραβανά της δεκαετίας του ’50, ο Κούλης επισκέπτεται την εργατούπολη της Ελευσίνας (η προηγούμενη επίσκεψή του ήταν στο Λαύριο) και λέει πράγματα που βρίσκονται στον αντίποδα των όσων λέει ο αντιπρόεδρός του: «Σήμερα δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ Δεξιάς, Κέντρου και Αριστεράς, αλλά διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αλήθειας και αποτελεσματικότητας και λαϊκισμού και ψέματος. Οι πολιτικοί πρέπει να δουλεύουν σκληρά και να λένε την αλήθεια. Εμείς αυτό κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε».

Οταν ο Μητσοτάκης χαράζει μια τέτοια γραμμή, ο Μπουμπούκος αισθάνεται το έδαφος κάτω από την καρέκλα του αντιπροέδρου να τρίζει. Γιατί το δικό του ακροατήριο είναι το καραδεξιό έως ακροδεξιά. Αυτούς θέλει να εκπροσωπήσει, γιατί απ’ αυτούς μπορεί να αντλήσει δύναμη. Αλλωστε, έχει συνειδητοποιήσει ότι οι Μητσοτάκηδες τον χρησιμοποίησαν ενάντια στον Βαγγέλα και στον Τζίτζι και μετά τον πέταξαν στα αζήτητα, καθιστώντας το πόστο του καθαρά διακοσμητικό. Ο,τι είχε κάνει ο Σαμαράς στον Αβραμόπουλο: τον πήρε σύμμαχο για να νικήσει τη Ντάρα και μετά τον έκανε αντιπρόεδρο άνευ αρμοδιοτήτων, φροντίζοντας να βάλει δίπλα του έναν ακόμα αντιπρόεδρο, χωρίς προσωπικές ηγετικές φιλοδοξίες (Στ. Δήμας).

Ο Μπουμπούκος έχει δει τον Χατζηδάκη να ορίζεται αντιπρόεδρος και να έχει την ευθύνη για την κατάρτιση του προγράμματος της ΝΔ και τους Δένδια και Βορίδη να τοποθετούνται ως πρώτα βιολιά στη Βουλή. Ε, κάτι έπρεπε να κάνει για να υποδηλώσει την παρουσία του ως ομαδάρχης της ΝΔ. Κι αυτό το κάτι δε θα μπορούσε να είναι τίποτ’ άλλο εκτός από την απεύθυνση στο πιο ακραίο κομμάτι των δεξιών ψηφοφόρων. Επειδή, όμως, είναι καλός έμπορας και άνθρωπος της πιάτσας, ξέρει πότε πρέπει να γίνει επιθετικός και πότε να κάνει πίσω. Αν δει ότι το μητσοτακαίικο ενοχλείται από τα ακροδεξιά παραληρήματά του, θα κάνει μια θεαματική κωλοτούμπα και θα επανελθεί στην κομματική νομιμοφροσύνη. Παλιά του τέχνη κόσκινο οι κωλοτούμπες.

Ο Κούλης και οι στενοί του συνεργάτες δεν τσίμπησαν στην πρόκληση του Μπουμπούκου. Αλλωστε, έχουν πιο σοβαρά θέματα για ν’ ασχοληθούν. Εχουν έναν πολιτικό σχεδίασμά που κινείται σε δυο άξονες. Πρώτο, πυρ ομαδόν και κατά ριπάς με κατεύθυνση τον Τσίπρα, τον Καμμένο και τη συγκυβέρνησή τους. Οχι αντιμνημονιακή ρητορική, αλλά ανάδειξη της αναξιοπιστίας των Τσιπροκαμμένων, εμμονή σε κάθε λεπτομέρεια που θα αφαιρεί από τους τελευταίους το πολυθρύλητο «ηθικό πλεονέκτημα» και επιχειρηματολογία για την ανικανότητά τους, στηριγμένη κυρίως στα δεδομένα της εν εξελίξει διαπραγμάτευσης με την τρόικα, που πάντοτε εμφανίζει σημεία διάστασης με την εκάστοτε κυβέρνηση. Δεύτερο, «πορεία του Κούλη προς τον λαό», σχεδιασμένη σύμφωνα με τα αμερικάνικα πρότυπα: όχι μεγάλες συγκεντρώσεις, περιοδείες σε καφενεία και καφετέριες, ρακές και σφηνάκια, ο Κούλης άνετος και χωρίς γραβάτα, κουβεντούλα με τον κόσμο, συνάντηση με τους τοπικούς φορείς (αρκεί να μην είναι συριζαίοι) και, αν χρειαστεί, μια ομιλία σε κλειστό χώρο.

Οσο για το ζήτημα της διεύρυνσης, ο Κούλης και οι άνθρωποί του δείχνουν να το αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη προσοχή, όταν πρόκειται για βουλευτές. Βλέπετε, υπάρχει το «προπατορικό αμάρτημα» της αποστασίας του 1965 και δε θα ήθελαν να δώσουν τέτοια λαβή στην προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ (που προσπαθεί να κάνει διμέτωπο). Μπορεί να πήραν στη ΝΔ τον Καλλιάνο, όμως αυτόν ο Λεβέντης δεν τον είχε αφήσει να γίνει βουλευτής. Αντίθετα, τον Φωτήλα τον έχουν στο «περίμενε», γιατί είναι ακόμα πολύ νωπή η διαγραφή του από το Ποτάμι. Το ίδιο ισχύει και για τον πρώην πασόκο Λ. Γρηγοράκο, που φέρεται να ζητά την προσχώρησή του στη ΝΔ. Κάθε πράγμα στον καιρό του, λένε οι άνθρωποι του Κούλη.

ΥΓ. Είχε γραφεί αυτό το σημείωμα, όταν ο Μπουμπούκος έκανε μια θεαματική κωλοτούμπα στη Βουλή δηλώνοντας ότι … παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του, ενώ ο Κουμουτσάκος δήλωσε ότι ο αντιπρόεδρος τα πήρε πίσω, οπότε το ζήτημα θεωρείται λήξαν.

https://eleutheriellada.wordpress.com/2016/10/30/%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%AC-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%81/#more-84218