Δικαιοσύνη: Μοιραίες συμπτώσεις

Αλλαγή θεσμών και διαδικασιών διασφάλισης της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης επιβάλλονται αν η αστική δημοκρατία πρόκειται να λειτουργήσει με τον βέλτιστο για τα δεδομένα της τρόπο. Χιλιοειπωμένα. Τετριμμένα δια της επανάληψης. Μοιραία δια της παράληψης.

Οι επικεφαλής των τριών ανωτάτων οργάνων της  δικαιοσύνης  (Άρειου πάγου, συμβουλίου της επικρατείας, ελεγκτικού συνεδρίου) εξακολουθούν να διορίζονται με κινδύνους  εξαρτήσεων. Ο σύριζα στα αχνάρια του παλιού, και δοκιμασμένου. Δοκιμασμένου με θετικά

αποτελέσματα για το κυβερνών κόμμα και την παραμονή του στην εξουσία  . Δοκιμασμένου με αρνητικα αποτελέσματα για τους πολίτες, την κοινωνία,  την δικαιοσύνη,  με στρεβλώσεις, αρνησιδικία και κακοδικία, αρνητικά κοινωνικά πρότυπα, παρακμιακά φαινόμενα και εκφυλισμούς.

Και ενώ αυτά ισχύουν γενικά, στην παρούσα φάση γινόμαστε μάρτυρες θλιβερών συμπτώσεων:

Η διαδικασία  για την αδειοδότηση των καναλιών εγείρει αντιρρήσεις , ενστάσεις και κοινωνική δυσπιστία ενώ εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ  για το συνταγματικό η μη του σχετικού νόμου.
Την ιδία στιγμή και ενώ η έγκαιρη απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου είναι το βασικό ζητούμενο, ο πρόεδρος του αποφασίζει την επ αόριστο αναβολή του θέματος με αιτιολόγηση που δεν στηρίζεται.

Χρειάστηκαν δυο παραιτήσεις αντιπροέδρων του από την ένωση δικαστών, σάλος μεταξύ των δικαστών και κατακραυγή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να διαφοροποιηθεί η σχετική απόφαση και το «αόριστον» να γίνει ορισμένο και βραχύχρονο, να συνεδριάσει δηλαδή άμεσα το ανώτατο δικαστήριο - έστω και με «πιθανότητα να μη συζητηθεί η ουσία των προσφυγών κατά της αντισυνταγματικότητας και να μετατεθεί το θέμα για τις αρχές του 2017» ( το βραχύχρονο γίνεται πάλι μακρόχρονο).Για την κυβέρνηση κατά σύμπτωση όσο αργότερα τόσο καλύτερα.

Την ίδια στιγμή μπαίνει ζήτημα αλλαγής με νόμο του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των δικαστών με ωφελούμενους* στο πολύ εγγύς μέλλον αποδέκτες , κατά σύμπτωση,   συγκεκριμένα μέλη της ηγεσίας των δικαστικών με συγκεκριμένες στάσεις απέναντι στην κυβέρνηση. Υποστηρίχτηκε μάλιστα ότι το οριζόμενο στο σύνταγμα όριο τίθεται «για προστασία των δικαστών» (!)

Για να τριτώσει το κακό και ύστερα από μέγιστη  σύμπτωση αποφασίζεται εν μέσω του ορυμαγδού η εφαρμογή εδώ και τώρα της απόφασης του μισθοδικείου για την αποφορολόγηση του ενός τετάρτου του εισοδήματος των δικαστών (με αναδρομική ισχύ)  κατ εικόνα και ομοίωση της πρακτικής που αφορά στους βουλευτές.

Και μπορεί το θέμα του ορίου ηλικίας να αποσύρθηκε κατά τα φαινόμενα από τον δημόσιο διάλογο  λόγω τεράστιων αντιδράσεων και του μεγέθους της αντισυνταγματικότητας (στο σύνταγμα ορίζεται και ημερομηνία εξόδου (!) ενώ τα περί προστασίας των δικαστών είναι αστήρικτα με τεκμήριο την ελληνική γλώσσα ** στην σχετική παράγραφο) το γεγονος ότι αρθρώθηκε ως αίτημα στην συνάντηση με τον πρωθυπουργό ανησυχεί τους πολίτες που παρακολουθούν έντρομοι τα  τεκταινόμενα.

Όλα τα παραπάνω θέλουμε να πιστεύουμε έστω και με πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία ότι είναι πραγματικές συμπτώσεις αλλά έχουν εδώ ισχύ τα της γυναικός του καίσαρα.
Κάπως διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα με έναν στέρεο διαχωρισμό εξουσιών, το μείζον ζητούμενο.

Σημ.:
*Με αφορμή τα κατά σύμπτωση «φωτογραφικά» φαινόμενα θυμηθήκαμε στο σημείο αυτό  διάταξη νόμου ΑΕΙ της δεξιός την δεκαετία του 2000 κομμένο και ραμμένο  στα μέτρα αποκλεισμού της υποψηφιότητας «ανεπιθύμητου» υποψήφιου  πρύτανη στο ΑΠΘ.

* * Οι διατυπώσεις ενίοτε δεν αφήνουν περιθώρια ερμηνειών

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/dikaiosyni-moiraies-symptoseis