Η «πρώτη φορά αριστερά», μαζί με τους ΑΝΕΛ ως εμπειρογνώμονα επί θεμάτων δεξιάς και ακροδεξιάς, προσπαθεί να προσελκύσει την αποστασία

Κυρίες και κύριοι βουλευτές ,

ποια είναι η κατάσταση της πατρίδας μας 12 μήνες μετά την πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου του 2015;

Ποια είναι η κατάσταση του τόπου μας 75 μόλις ημέρες  μετά από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αφού τους προηγούμενους 8 μήνες έγιναν όλα τα λάθη και συντελέσθηκαν όλες οι ανατροπές και οι διαψεύσεις και αφού μετά τις εκλογές ,ο κ. Τσίπρας έκανε την επιλογή της στενής και ηθικοαξιακά ομοιογενούς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ . Η κατάσταση είναι τώρα, να είμαστε ήδη σε κρίση νομιμοποίησης, κρίση νομιμοποίησης της κυβέρνησης, εκ γενετής, λόγω ψευδών, ανακολουθιών και αμφιθυμιών.

Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα, λέει ο ελληνικός λαός .

Η κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη. Τα δύο τρίτα είτε από θέσεις φιλοευρωπαικές είτε από θέσεις αντισυμβατικές - αντισυστημικές είναι εξ ορισμού κατά της κυβέρνησης. Το ένα τρίτο που έχει ψηφίσει την επιλογή της κυβέρνησης βρίσκεται σε απόλυτη αμφιβολία, δεν έχει αντιληφθεί τι του συμβαίνει, τι συμβαίνει στη χώρα, πού φτάνει η δική του αντοχή.

Έχουμε κρίση στρατηγικής, γιατί  η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανάκαμψης που ενσωματώνει και υπερβαίνει το μνημόνιο .

 Όλη η επιχειρηματολογία της είναι «μνημόνιο και ξερό ψωμί».

Ποιο μνημόνιο όμως; Των νέων ultra μνημονιακών. Ένα μνημόνιο που προβλέπει 90% φορολογικά έσοδα και μόνο 10% μείωση της δημόσιας δαπάνης. Το δεύτερο πρόγραμμα, το «καταραμένο», είχε μία εσωτερική αναλογία μεταξύ εσόδων και δαπανών, 50%-50%. Τώρα έχουμε γυρίσει σε μία αναλογία χειρότερη από του πρώτου μνημονίου, υπό τις εκβιαστικές συνθήκες του πρώτου μνημονίου.

Και τι είναι αυτό που περιμένει τώρα η κυβέρνηση ;Την παρέμβαση στο χρέος.

Μακάρι, θα βοηθήσουμε, αρκεί να γίνει αποδεκτή η αλήθεια, να ζητηθεί συγγνώμη για τα ψέματα και να αξιοποιηθεί η εμπειρία ,να αξιοποιηθεί αυτό που έχουμε πετύχει. Μόνον που, δυστυχώς, οι δανειστές έχουν προεξοφλήσει την επικείμενη, πρόσθετη αναδιάρθρωση του χρέους  στην εκτίμηση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας ,όταν υπέγραψαν το τρίτο μνημόνιο, το τρίτο δάνειο.

Και σε σχέση με τις διαρθρωτικές αλλαγές ,τι είναι αυτό που ζητάει η κυβέρνηση; Συναίνεση και στήριξη μεταρρυθμιστική; Οχι .

Ζητάει δήθεν συναίνεση, όπως είπα και προχθές, σε μία εθνική αντιμεταρρυθμιστική δημαγωγία. Να πούμε ψέματα στο λαό, ότι δε θέλουμε μείωση των κυρίων συντάξεων, ότι δε θέλουμε τίποτε το βλαπτικό, αλλά «τι να κάνουμε, δε μπορέσαμε να το καταφέρουμε παρά τη σκληρή διαπραγμάτευση».

Δηλαδή ας στηρίξουμε τον κ. Τσίπρα σε αυτήν την πλαστή εικόνα που προσπαθεί να διατηρήσει.

Αλλά, εδώ υπάρχει και κρίση διαχείρισης. Υπάρχει ανικανότητα διακυβέρνησης. Υπάρχει διάλυση της κρατικής μηχανής.

Η κυβέρνηση οδήγησε τη χώρα στα capital controls και δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει πότε θα αρθούν,  ούτε πότε διεκδικεί την άρση τους .

Τι να πω;

Για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας; Είπα, ας το αφήνατε στις τράπεζες, θα ήταν πιο ευνοϊκή η ρύθμιση, από τη ρύθμιση του τελευταίου νόμου.

Να μιλήσω για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Η βλάβη που έχει προκληθεί στο δημόσιο και το χαρτοφυλάκιό του από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση που έρχεται να νικήσει και ως κυβέρνηση ξεπερνάει τα 28 δισ ευρώ.

Και για να μη μιλήσω για το ασφαλιστικό, όπου, υπό τις χειρότερες συνθήκες,  τίθεται το διαρθρωτικό ζήτημα και όχι μόνο το δημοσιονομικό χωρίς καμία ουσιαστική προετοιμασία και χωρίς κανένα ευρύτερο σχέδιο το οποίο να συνδέει το ασφαλιστικό με την προοπτική ανάκαμψης της χώρας .   

Ο Δεκέμβριος του 2015 είναι καλύτερος για τη χώρα από το Δεκέμβριο του 2014; Πότε θα ξαναγυρίσουμε στα δεδομένα του Δεκεμβρίου του 2014; Ίσως το Δεκέμβριο του 2017. Τρία χαμένα χρόνια, και αν…

Βεβαίως πρέπει να συνομολογήσω ότι η κυβέρνηση τρέφεται από την κατάσταση της αντιπολίτευσης. Η ΝΔ εύχομαι και ελπίζω ότι θα βρει το δρόμο της και θα ολοκληρώσει τις εσωκομματικές διαδικασίες. Αλλά η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη αυτήν την εκκρεμότητα στην αξιωματική αντιπολίτευση κάνει μία χυδαία προσπάθεια παρέμβασης στα εσωτερικά των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Δε λέω για το ΠΑΣΟΚ που τα πράγματα είναι εύκολα, όπου ο «κακός» είναι ο Βενιζέλος, για τα πάντα, κάρφος εις τον οφθαλμόν σας, αλλά «ο καλός Καραμανλής, ο κακός Σαμαράς»; Ο «καλός Λεβέντης, ο κακός Θεοδωράκης»; Και θα μπορούσα να πολλαπλασιάσω τα παραδείγματα, τα οποία δημιουργούν μια ζοφερή εικόνα 1965.

Μόνο που τώρα η «πρώτη φορά αριστερά», μαζί με τους ΑΝΕΛ ως εμπειρογνώμονα επί θεμάτων δεξιάς και ακροδεξιάς, προσπαθεί να προσελκύσει την αποστασία. Και βέβαια έχουμε την εμπλοκή του Προέδρου της Δημοκρατίας , με παρότρυνση της κυβέρνησης, σε μικροκομματικά παιχνίδια, που υπερβαίνουν τα όρια του συνταγματικού του ρόλου.

Έχουμε και νέα προβλήματα, όπως η ατυχής σύνδεση του μνημονίου με την εξωτερική πολιτική. Ελπίζω να πήρε το μάθημά του ο πρωθυπουργός μετά από τα ατυχή tweets που αντήλλαξε με τον κ. Νταβούτογλου. Η σύνδεση του προσφυγικού με το μνημόνιο, με προβλήματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, μας δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Λέγονται λάθος πράγματα. Ανιστόρητα, σε σχέση με το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Σε αναφορά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις όπου η κάθε λέξη , το κάθε επιχείρημα έχει τη σημασία της. Μετράμε τις λέξεις. Και εδώέχουμε μία ακατάσχετη λογοδιάρροια νέου τύπου, ενώ βρίσκεται ο Έλληνας πρωθυπουργός δίπλα στον Τούρκο πρωθυπουργό ή τον πρωθυπουργό του Ισραήλ.

Να μην μιλήσω για τις δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, οι οποίες λογίζονται, να το πω συγκεκριμένα, καταλογίζονται στη χώρα και την εξωτερική της πολιτική σε σχέση με τις ευρωατλαντικές σχέςεις, σε σχέση με την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας. Τι να πρωτοθυμηθώ. Εκ μέρους τίνος μιλάει…; Και θέλω να δω πως το αντιμετώπισε αυτό και ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός των Εξωτερικών στη συνάντηση με τον κ. Κέρι.

Και επανέρχομαι, ενώπιον του κινδύνου να αποβληθεί η χώρα από τη Συνθήκη Σέγκεν : Τώρα να προτείνουμε τα πλωτά κέντρα υποδοχής, ταυτοποίησης και κατανομής. Σε πλοία μισθωμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, ελλιμενισμένα στις τουρκικές ακτές, που μεταφέρουν τους πρόσφυγες που ταυτοποιούνται στους λιμένες της Ευρώπης και δεν τους εγκλωβίζουν στην Ελλάδα, εγκλωβίζοντας την Ελλάδα στο πρόβλημα. 

Και έχουμε και θέματα κράτους δικαίου.  Πολύ σοβαρά. Η υπόθεση Πανούση. Ζήτημα υποκλοπών. Υποδόριοι εκβιασμοί, απειλές και παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, η οποία χρησιμοποιείται εργαλειακά από την κυβέρνηση. Κατάργηση των ανεξάρτητων αρχών. Εκβιασμοί σε σχέση με το επικοινωνιακό σύστημα.

Και απόλυτη αδιαφορία για την πραγματική οικονομία. Τι γίνεται με τις επενδύσεις; Αφήστε τις ιδιωτικές. Με τις δημόσιες επενδύσεις τι γίνεται; Με την ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων τι γίνεται; Με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τι γίνεται;

Και πάμε ακόμα παραπέρα ένα βήμα, τι γίνεται στο χώρο της εκπαίδευσης; Του πολιτισμού; Στην κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη; Υπάρχει κάτι αισιόδοξο και δημιουργικό; Τίποτα. Ζόφος. Λεκτική βία. Έλλειψη αυτοκριτικής, έλλειψη γενναιοδωρίας.

Ο τόπος δεν προχωράει έτσι. Η στασιμοχρεοκοπία, είναι εφάμιλλη αν όχι χειρότερη και με το grexit και με την ασύντακτη χρεοκοπία από ένα σημείο και μετά. Η Τράπεζα της Ελλάδος κατέθεσε σήμερα την ενδιάμεση έκθεση. Τελικά ύφεση για το 2015, ύφεση και για το πρώτο εξάμηνο του 2016. Και  βλέπουμε. Τι θα γίνει με τα capital controls, με τις επενδύσεις, με το κλίμα , με την αισιοδοξία; Η κυβέρνηση τι λέει σε αυτά;

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις της υπέρβασης; Εθνική προϋπόθεση είναι να υπάρχει κυβέρνηση; Όχι, να υπάρχει και να κάνει κάτι. Εν πάσει περιπτώσει… Είστε σε αναζήτηση συναίνεσης; Ή σε αναζήτηση πλειοψηφίας; Γιατί είναι διαφορετικό το ζήτημα πλειοψηφίας που αντιμετωπίζεται από το άρθρο 137 του Συντάγματος και διαφορετικό το ζήτημα της συναίνεσης, πέραν της πλειοψηφίας, που βεβαίως προϋποθέτει σεβασμό στην αλήθεια, στην ιστορία του τόπου αυτού, στη συμβολή της αντιπολίτευσης, σεβασμό όχι στα δικά μας πρόσωπα, στα πρόσωπα των πολιτών.

Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι πρέπει να αποκτήσει επάρκεια διαχειριστική, στρατηγική,  να είναι μια κυβέρνηση επενδυτική, αναπτυξιακή, μεταρρυθμιστική. Θα το κάνει αυτό η κυβέρνηση Τσίπρα- ΑΝΕΛ; Ας το κάνει. Αν νομίζει ότι μπορεί να προχωρήσει, ας προχωρήσει. Ποιος θέτει ζήτημα κυβερνητικής σταθερότητας; Η κυβέρνηση. Ποιος τροφοδοτεί σενάρια αποστασίας; Η κυβέρνηση. Ποιος προκαλεί έκρηξη αντί για συναίνεση; Η κυβέρνηση. Όλα και τίποτα.

Βεβαίως, δεν αρκούν οι πολιτικές προϋποθέσεις. Χρειάζονται και οι ηθικές. Δηλαδή η παραδοχή της αλήθειας. Η αναγνώριση της πραγματικότητας, των κόπων μας. Η αναγνώριση ότι προσχωρήσατε στη δική μας στρατηγική και την εφαρμόζετε άτεχνα και αναποτελεσματικά.

Και οι θεσμικές προϋποθέσεις είναι χρήσιμες, όχι οι θεσμικοί κουτσαβακισμοί. Ο κουτσαβακισμός είναι πολύ κακός σύμβουλος. Σεβασμός του κράτους δικαίου, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών και πραγματική συζήτηση για το εκλογικό σύστημα, όχι ασαφείς και αόριστες υποσχέσεις.

Εξίσου χρήσιμες είναι οι αναπτυξιακές προϋποθέσεις. Τα αναπτυξιακά πλεονεκτήματα της χώρας είναι γνωστά. Το θέμα είναι πως μπορούμε πολιτικά  να τα προωθήσουμε, με ποιο κράτος με ποια διοίκηση, με ποιο  πολιτικό σύστημα. Αλλά και με ποιες τράπεζες, που δυστυχώς τις υπονομεύσατε, δημιουργώντας πολιτική αβεβαιότητα. Τι θα γίνει με το ΕΣΠΑ; Ποια είναι η συζήτηση για την ολοκληρωμένη λύση για το ασφαλιστικό, που να λαμβάνει υπόψη και το επίπεδο της πραγματικής οικονομίας και το φορολογικό σύστημα και την ιδιωτική ασφάλιση και τα επαγγελματικά ταμεία. Συνολικά το ποσοστό αναπλήρωσης του εισοδήματος του συνταξιούχου, πριν γίνει συνταξιούχος.

Και βεβαίως  πρέπει να κάνουμε μια σωστή και ολοκληρωμένη συζήτηση για την εσωτερική ισορροπία του μνημονίου. Βεβαίως ψηφίσαμε επί της αρχής, να μείνει η χώρα στην Ευρώπη και το ευρώ. Αυτό ψηφίσαμε στις 14 Αυγούστου. Δεν ψηφίσαμε τη συγκεκριμένη αναλογία μέτρων του μνημονίου, η οποία είναι εξ ορισμού υπονομευτική των προσπαθειών της χώρας.

Και  εν τέλει οι εθνικές προϋποθέσεις. Να  σταματήσουν οι ανιστόρητοι αυτοσχεδιασμοί στην εξωτερική πολιτική  και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας, στο προσφυγικό.

Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης , η ιστορία αυτού του τόπου δεν άρχισε ούτε τον Ιανουάριο του 2015, ούτε τον Σεπτέμβριο του 2015. Η ιστορία του τόπου αυτού έχει αρχίσει πολύ παλιότερα, χωρίς εσάς και θα συνεχιστεί και μετά από σας. Όταν θα το συνειδητοποιήσετε αυτό, τότε θα μπορέσουμε να κάνουμε στη Βουλή αυτή μια σοβαρή συζήτηση για το πού βρίσκεται και για το πού πηγαίνει το Έθνος.

http://www.evenizelos.gr/