Κανείς δεν θα πρέπει να ανησυχεί για την Ελλάδα, καθώς «ο ήλιος λάμπει, τα εστιατόρια είναι γεμάτα και η Αθήνα δεν πανικοβάλλεται» σημειώνει και τονίζει πως κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει ή να φοβάται για το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται δύο βήματα από τον γκρεμό.
Για να πούμε την αλήθεια, συνεχίζει, το 2012 η ένταση στην Αθήνα φαινόταν μεγαλύτερη. Τότε ήταν που ο ΣΥΡΙΖΑ ταρακούνησε τα θεμέλια του πολιτικού συστήματος καθώς είχε φτάσει λίγο πριν τη νίκη στης εκλογές που διεξήχθησαν. Σύμφωνα με τον Μπάρμπερ, τότε όταν τα αποτελέσματα
οριστικοποιήθηκαν, υπήρχε μία αίσθηση ότι αποφεύχθηκε μία εθνική καταστροφή.
Τρία χρόνια μετά, με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι στην εξουσία και να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που δημιουργεί ανησυχίες ως προς τη βούληση της χώρας να παραμείνει στην ευρωζώνη, θα περίμενε κανείς πολίτες ανήσυχους, απεγνωσμένους ή οργισμένους τονίζει ο Μπάρμπερ που ωστόσο σημειώνει πως δεν συμβαίνει τίποτα από όλα αυτά. Πλέον είναι κουρασμένοι και αντιμετωπίζουν τα πράγματα με μοιρολατρία, εκτιμά.
Εκτός δηλαδή από μία μερίδα ακρο-αριστερών διαδηλωτών που βρίσκονται στην τρίτη εβδομάδα κατάληψης της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών (αναφέρεται στους αντιεξουσιαστές). «Επισκέπτομαι την Αθήνα ως δημοσιογράφος για περισσότερα από 20 χρόνια, και πάντα υπάρχουν προβλήματα αυτού ή άλλου είδους στα πανεπιστήμια, κάθε φορά που βρέθηκα στην πόλη» και προσθέτει:
Ο τρόπος που χειρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ τις διαμαρτυρίες αποκαλύπτει αρκετά για το πως αντιλαμβάνεται τα καθήκοντα και στόχους του στην εξουσία. (...) οι υπουργοί της κυβέρνησης εμφανίζονται διχασμένοι ως το προς τι πρέπει να γίνει και αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται να υποστηρίζουν τους διαδηλωτές.Η εξήγηση για αυτό, συνεχίζει ο αρθρογράφος είναι διπλή:
Πρώτον, ανάμεσα στις πιο γνωστές επετείους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας είναι ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου το 1973 που συνέβαλε στην πτώση της στρατιωτικής χούντας.Μία βίαιη παρέμβαση στην κατάληψη θα πλήγωνε τα βαθύτερα αισθήματα του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ο Μπάρμπερ.
Δεύτερον, ο ΣΤΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που γεννήθηκε εν πολλοίς από τον μαρξιστικό ακτιβισμό ανάμεσα στους διανοούμενους και τους φοιτητές. Αν και ορισμένοι υποστηρικτές έχουν βοηθήσει στα καταφύγια αστέγων και κουζίνες τροφίμων που έχουν ξεπηδήσει κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους στην Ελλάδα, η ηγεσία του κόμματος - από τον Αλέξη Τσίπρα και προς τα κάτω - δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα λαϊκό κίνημα.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι βρίσκεται σε μία πατριωτική αποστολή, τις οποίας οι στόχοι έχουν “χρωματιστεί” από την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Στην Αθήνα, δεν ακούγονται πολλές φωνές που είναι πρόθυμες να θυσιάσουν αυτή την αποστολή προκειμένου να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των πιστωτών ούτως ώστε η χώρα να αποφύγει τη χρεοκοπία και να παραμείνει στην ευρωζώνη» καταλήγει.
http://newpost.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου