Μία, δύο, τρεις(;) παρενθέσεις…

Η επιθυμία των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αποδειχθεί η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση «παρένθεση». Η αγωνία των ΣΥΡΙΖΑίων είναι να τους διαψεύσουν. Τι θα συμβεί;
Η κρίση κατάπιε ήδη δύο κυβερνήσεις, του Γιώργου Παπανδρέου και του Αντώνη Σαμαρά. Έχουμε, δηλαδή, ήδη δύο παρενθέσεις. Η πρώτη (Παπανδρέου) κράτησε δύο χρόνια κι ένα μήνα. Η δεύτερη (Σαμαράς) δυόμισι χρόνια. Είναι η πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση που κυβερνήσεις κατακρημνίζονται στη μέση της θητείας τους (ο κανόνας ήταν οι δύο θητείες).
Η διάδοχη κατάσταση ασφαλώς διαφέρει. Ένα κόμμα της παραδοσιακής αριστεράς αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το «πρώτη φορά» έχει σχέση περισσότερο με την πολιτική γεωγραφία (παραδοσιακή αριστερά), παρά με την ουσία. Είχε προηγηθεί το 1981 το τότε
ΠΑΣΟΚ, του οποίου οι διακηρύξεις ήταν σαφώς πιο αριστερά από τις σημερινές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε είπε ότι θα αλλάξει πολιτικο-οικονομικό (Ευρώπη) και στρατιωτικό (ΝΑΤΟ) στρατόπεδο για τη χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ, αφού έκανε τη στροφή μόλις ήρθε στην εξουσία, όχι μόνο δεν αποδείχτηκε «παρένθεση» αλλά μετά το 1977 (όταν έγινε αξιωματική αντιπολίτευση) έγινε το κυρίαρχο κόμμα της Μεταπολίτευσης. Έγινε παρένθεση όταν κλήθηκε να διαχειριστεί τη χρεοκοπία της χώρας (2009-2011).
Την ίδια χρεοκοπία, με άλλους όρους, καλείται σήμερα να διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό και μόνο δεν τον καθιστά αυτομάτως κυβερνητική «παρένθεση», όπως τα δύο προηγηθέντα στη διακυβέρνηση κόμματα. Σε σχέση με αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα πλεονέκτημα κι ένα μειονέκτημα:

1. Το πλεονέκτημα: Δεν κουβαλάει τις αμαρτίες της πολύχρονης διακυβέρνησης, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
2. Το μειονέκτημα: η πληθώρα των ανέφικτων εξαγγελιών και υποσχέσεων, τις οποίες τώρα οι ψηφοφόροι πρέπει να ξεχάσουν. Και όχι μόνο αυτό. Πρέπει να αποδειχθούν μεγαλόψυχοι και να δεχτούν να πληρώσουν, ενώ τους είχαν υποσχεθεί ότι (μόνο) θα πάρουν. Το «πατριωτικό καθήκον», που ανακάλυψαν εκ των υστέρων οι του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να προβλέψει κανείς αν το πλεονέκτημα θα εξουδετερώσει το μειονέκτημα ή το αντίστροφο. Και, άρα, να πει αν και αυτή η κυβέρνηση θα είναι μια παρένθεση, με μικρότερη ή μεγαλύτερη χρονική διάρκεια από τις δύο προηγούμενες.
Θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες:

1. Από τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους. Εννοείται ότι χωρίς συμφωνία και αυτή η κυβέρνηση θα γίνει παρένθεση, πολύ συντομότερη από τις προηγούμενες.
2. Από την ικανότητά της, μετά τη συμφωνία, να σταθεροποιήσει το εσωτερικό οικονομικό μέτωπο. Ακόμη κι αν τα δανεικά των ευρωπαίων διασφαλίσουν ότι δεν θα επέλθει εξωτερική χρεοκοπία, δεν είναι αυτονόητο ότι η εσωτερική θα αποφευχθεί. Θα επικρέμαται.

Υπάρχει και ένα τρίτος παράγοντας, που δεν μπορούμε να προβλέψουμε πώς θα επιδράσει. Οι ψηφοφόροι που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δεν είναι συνειδητοί αριστεροί, όπως το 3-4% που είχε πριν φουσκώσουν τα ποσοστά του. Είναι ψηφοφόροι μαθημένοι στο «δούναι και λαβείν» της Μεταπολίτευσης. Θα συνεχίσουν να τον στηρίζουν, έστω ως το αναγκαίο κακό (σε σύγκριση με τα παλιά κόμματα εξουσίας), ή θα λακίσουν όταν βεβαιωθούν ότι το «δούναι» συνεχίζεται αλλά το «λαβείν» τελείωσε;
http://www.protagon.gr/