Του Δημήτρη Κατσαγάνη
"Ανοιχτά" παραμένουν τα μέτωπα του ασφαλιστικού και του εργασιακού στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης – Θεσμών για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος.
Eιδικότερα, ούτε στη χθεσινή πολύωρη συνάντηση έγινε κατορθωτό να υπάρξει τελική συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών σχετικά με το "μείγμα" του πακέτου εξοικονόμησης 1,8 δισ. ευρώ από τις συντάξεις, αλλά και σχετικά με το χρόνο επαναφοράς των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει την άμεση επαναφορά τους μετά το πέρας του προγράμματος προσαρμογής (Σεπτέμβριο του 2018), ενώ οι Θεσμοί φαίνεται να μην συμφωνούν σ΄ αυτό.
Εξάλλου, η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκλείσει τις επικουρικές συντάξεις από τις περικοπές στις συντάξεις από τον Ιανουάριο του 2019, ενώ οι Θεσμοί ζητούν να κοπούν και αυτές να δεν μπορεί επιτευχθεί ο στόχος της εξοικονόμησης 1,8 δισ. ευρώ μόνο από τις κύριες συντάξεις.
Πιο αναλυτικά :
- Στο μέτωπο των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, η ελληνική πλευρά υποστηρίζει πως πρέπει να οριστεί ρητά στην τελική συμφωνία με τους θεσμούς, η θέσπιση της ακύρωσης της αναστολής ισχύος της αρχής της επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης μετά το πέρας του τρέχοντος προγράμματος προσαρμογής. Υπενθυμίζεται με νόμο του 2011 θεσπίστηκε η αναστολή ισχύος των δύο παραπάνω αρχών μέχρι τη λήξη του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Πολιτικής.
Μ’ άλλα λόγια, η κυβέρνηση υποστηρίζει πως από το Σεπτέμβριο του 2018 (οπότε προβλέπεται να λήξει το τρέχον πρόγραμμα προσαρμογής, αν και όχι το Μεσοπρόθεσμο το οποίο ανανεώνεται κάθε χρόνο) πρέπει να υπάρξει άμεση επαναφορά της υποχρεωτικής ισχύος των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και στα μη –μέλη των κλαδικών εργοδοτικών ενώσεων, αλλά και η υπερίσχυση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασιακών έναντι των επιχειρησιακών.
Αντίθετα, οι Θεσμοί υποστηρίζουν μία πιο γενικόλογη αναφορά, σύμφωνα με την οποία μέχρι το πέρας του προγράμματος προσαρμογής θα ισχύει ο,τι έχει ψηφιστεί παλιότερα (σ.σ. κατά την περίοδο 2010 - 2013) στα εργασιακά, δηλαδή η μη επεκτασιμότητα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και η μη υπερίσχυση των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών.
- Στο μέτωπο των ομαδικών απολύσεων, φαίνεται να υπάρχει συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών με τη διατήρηση του υπάρχοντος ορίου 5%, αλλά την κατάργηση του υπουργικού βέτο
- Στο μέτωπο του Ασφαλιστικού, η ελληνική πλευρά, συνεχίζει να υποστηρίζει πως η εξοικονόμηση 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δις. ευρώ από 1.1.2019 μπορεί να προκύψει μόνο από την περικοπή των ήδη καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων και όχι από επιπλέον περικοπές στις ήδη καταβαλλόμενες επικουρικές συντάξεις.
Συγκεκριμένα η κυβέρνηση υποστηρίζει πως με τη μείωση μόνο της "προσωπικής διαφοράς", η οποία θα διαμορφωθεί μετά τον επανϋπολογισμό των κύριων συντάξεων, μπορεί να εξοικονομηθεί το παραπάνω ποσό.
Εκτιμάται ότι το 1/3 ή 900.000 συντάξεις θα πληγούν από τη διαδικασία αυτή των μειώσεων στις "προσωπικές διαφορές" από το 2019. Ωστόσο, η ελληνική πλευρά υποστηρίζει πως πρέπει να μπει και ένα "ταβάνι προστασίας" 22% στις μειώσεις που θα υποστούν οι συντάξεις. Αντίθετα, χωρίς να αρνούνται εντελώς την ύπαρξη ενός "ταβανιού προστασίας", οι θεσμοί υποστηρίζουν πως πρέπει θεσπιστεί "ρήτρα" περικοπής των επικουρικών συντάξεων σε περίπτωση που δεν εξοικονομηθούν τα 1,8 δισ. ευρώ από τις κύριες συντάξεις.
http://www.msn.com/el-gr/money/economy/%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%E2%80%93-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%BC%CF%8E%CE%BD/ar-BBAzGXM?ocid=mailsignout
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου