Κούβα: 4% ανάπτυξη, παρά το εμπάργκο!

Διάβαζα λίγο νωρίτερα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στοenikos.gr με τίτλο «Θέλετε να γίνουμε Κούβα;«, το οποίο γράφτηκε επ’ ευκαιρία τής συμπλήρωσης 57 χρόνων από εκείνη την ιστορική πρωτοχρονιά τού 1959, τότε που ο Τσε με τους άντρες του μπήκαν στην Αβάνα κι έβαλαν ταφόπλακα στο διεφθαρμένο καθεστώς τού Φουλχένσιο Μπατίστα. Προς στιγμήν σκέφτηκα να το αναδημοσιεύσω (μαζί με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που περιέχει) αλλά δεν μου πήγαινε καλά ν’ αρχίσω την χρονιά με αντιγραφή. Έτσι, αποφάσισα να παραθέσω απλώς τον σχετικό διασύνδεσμο (θεωρώντας αυτονόητο ότι θα τον επισκεφθείτε) και να ασχοληθώ με κάτι άλλο κουβανικό, το οποίο μάλλον δεν θα διαβάσετε αλλού. Πάμε, λοιπόν,

μια βόλτα ως την Αβάνα.

Στα τέλη Δεκεμβρίου, όπως γίνεται κάθε χρόνο, το υπουργικό συμβούλιο της Κούβας συζήτησε τα αποτελέσματα της κουβανικής οικονομίας και αποφάσισε τις κατευθύνσεις που θα ακολουθηθούν το 2016. Παράλληλα, στο τριήμερο 27-29 του μηνός, συνήλθαν η Εθνοσυνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας και οι επιτροπές της για να συζητήσουν τα ίδια θέματα αλλά και για να χαράξουν τον προϋπολογισμό της νέας χρονιάς. Τέλος, στις 28 Δεκεμβρίου έγινε και ολομέλεια της κεντρικής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας, όπου τα ζητήματα της οικονομίας βρέθηκαν στο επίκεντρο.

Πώς τα πήγε, λοιπόν, η κουβανική οικονομία μέσα στο 2015; Ακούγεται απίστευτο αλλά, μέσα στην γνωστή αρνητική παγκόσμια συγκυρία και με το εμπάργκο να συνεχίζεται επί περισσότερο από μισό αιώνα τώρα, το κουβανικό ΑΕΠ σημείωσε αύξηση 4%! Μιλάμε για ποσοστό που οι χώρες της Ευρώπης μάλλον θα κάνουν δεκαετίες να ξαναδούν. Στην εισήγησή της η υπουργός οικονομικών και τιμών Λίνα Ολίντα Πεδράσα Ροντρίγκες έδωσε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία:

«Σε όλους τους παραγωγικούς τομείς σημειώθηκε ανάπτυξη, αν και η γεωργία, η ζαχαρουργία, οι κατασκευές, οι μεταφορές, η αποθήκευση και οι επικοινωνίες δεν κατάφεραν να πιάσουν τους στόχους που είχαν μπει. Ειδικά η γεωργία, η κτηνοτροφία και η δασοκομία, αν και σημείωσαν αύξηση 3,1%, έμειναν 2% πίσω από την κάλυψη του πλάνου, κυρίως λόγω κηπευτικών, καπνού, γάλακτος και ρυζιού. Η ζαχαρουργία σημείωσε αύξηση κατά 16,9% αλλά υστέρησε κατά 5,3% στην κάλυψη του πλάνου λόγω της χαμηλής αποδοτικότητας και της ελλιπούς βιομηχανικής ικανότητας που οφείλεται μεταξύ άλλων και σε οργανωτικές ανεπάρκειες. Σχετικά με την κατασκευαστική δραστηριότητα, έγινε γνωστό ότι αυξήθηκε κατά 11,9% αλλά δεν κατάφερε να πιάσει το πλάνο κατά 8%, κυρίως λόγω ελλείψεων στην προετοιμασία των επενδύσεων…»

Εδώ θέλω να σταθώ για λίγο, αφού σας θυμίσω ότι τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε υπουργό οικονομίας μιας κομμουνιστικής χώρας. Δεν σας φαίνεται ότι κάτι ηχεί παράξενα εδώ; Εμείς έχουμε μάθει πως οι κομμουνιστές διαστρεβλώνουν την αλήθεια για να κοροϊδεύουν τον κόσμο και ότι το «σύστημα» κόβει τα κεφάλια όσων αξιωματούχων δεν ανταποκρίνονται στις επιταγές τού κόμματος. Κι όμως, εδώ έχουμε μια υπουργό η οποία δεν προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από την αύξηση του ΑΕΠ κατά 4% ούτε πίσω από το ότιόλοι οι παραγωγικοί τομείς κινήθηκαν αυξητικά αλλά επισημαίνει τις αστοχίες! Για σκεφτείτε λίγο: ποιός υπουργός οικονομικών «δημοκρατικής» χώρας θα πήγαινε στην βουλή να πει ότι στον Χ κλάδο τής οικονομίας υστέρησε η επίτευξη του στόχου κατά 5,3%, ενώ ο εν λόγω κλάδος έχει σημειώσει αύξηση κατά 16,9%;

«Για το 2016 θα είναι εγγυημένες οι βασικές κοινωνικές παροχές (παιδεία, υγεία) σε επίπεδα ίδια με εκείνα των προηγούμενων χρόνων. Θα δοθεί προτεραιότητα στην επάρκεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και θα γίνει δουλειά για την βελτίωση των υπηρεσιών των φορέων μεταφοράς της.»

Πόσο ρομαντική ακούγεται στ’ αφτιά μας η διαβεβαίωση από υπουργικά χείλη ότι οι -παγκοσμίως αναγνωρισμένες ως εξαιρετικά υψηλού επιπέδου- δημόσιες παροχές για παιδεία και υγεία θα διατηρηθούν στο ύψος τους (όταν, μάλιστα, πριν λίγο καιρό η βρεττανική κυβέρνηση αποφάσισε να διαλύσει το φημισμένο Σύστημα Υγείας της, εκχωρώντας τους διάφορους τομείς του σε ιδιώτες)! Και πόσο πίσω στην ιστορία γυρνάμε ακούγοντας δημόσιο αξιωματούχο να δηλώνει πως το κράτος θα φροντίσει να έχουν ηλεκτρικό ρεύμα οι πολίτες του και όχι πως, για να τα καταφέρει, θα αναθέσει αυτή την δουλειά σε ιδιώτες, που θα το δίνουν μόνο σε όσους μπορούν να το πληρώνουν…

Η τελευταία αυτή δέσμευση αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν συνυπολογίσουμε ότι η Κούβα πλήττεται από μια εκ των χειροτέρων ξηρασιών των τελευταίων ετών. Όπως σημειώνει η πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Υδάτινων Πόρων, «κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, το 47% των εδαφών της χώρας καταγράφει χαμηλά επίπεδα βροχόπτωσης». Μεταξύ των περιοχών που πλήττονται είναι και η Αβάνα. 37 δήμοι έχουν κηρυχτεί σε μερική ξηρασία, άλλοι 50 σε σοβαρή και άλλοι 50 σε ακραία. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι υδατοδεξαμενές του κουβανικού εδάφους διαθέτουν αυτή την στιγμή νερό αρκετό για να καλυφθεί το 53% των ετήσιων αναγκών.

Ίσως να αναρωτιέστε: γιατί κατά την εισήγησή της η υπουργός οικονομικών δεν απέδωσε τις όποιες αστοχίες των πλάνων στην ξηρασία, στην αρνητική διεθνή συγκυρία ή στο εμπάργκο αλλά επέμεινε σε «ελλιπή βιομηχανική ικανότητα», σε «χαμηλή αποδοτικότητα», σε «οργανωτικές ανεπάρκειες» και σε «ελλείψεις στην προετοιμασία των επενδύσεων»; Λογική η απορία σας. Πολύ λογική μάλιστα, αφού έχουμε μάθει σε διαφορετικό τρόπο σκέψης. Θα επανάλαβω ότι εδώ μιλάμε για μια κομμουνιστική χώρα και θα σας αφήσω να δώσετε μόνοι σας την απάντηση. Χωρίς, βεβαίως, να ξεχνάτε το εμπάργκο.

——————————————————
Σημείωση: 
Τα στοιχεία τού παραπάνω κειμένου αντλήθηκαν από το άρθρο «Economía cubana creció un 4 %«, που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο Granma, τον επίσημο ιστότοπο τού Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας.

https://eleutheriellada.wordpress.com/