Η απάντηση που δίνει ο Σαμαράς εξαρτάται από τον... συνομιλητή του. Για παράδειγμα, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, καθώς και οι Κ. Μαρκόπουλος και Κ. Χατζηδάκης εμφανίζονται έντονα προβληματισμένοι σχετικά με την αντιμνημονιακή ρητορική και εισηγούνται στον πρόεδρό τους να αλλάξει τακτική «πριν οι εξελίξεις τον ξεπεράσουν». Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι δυο αντιπρόεδροι Δ. Αβραμόπουλος και Στ. Δήμας.
Βουλευτές αυτής της τάσης ισχυρίζονται μάλιστα ότι το οικονομικό πακέτο που είχε καταθέσει τον περασμένο Ιούλιο ο Σαμαράς είναι πλέον ξεπερασμένο και θα πρέπει να το προσαρμόσει στα νέα δεδομένα. Ακόμη ισχυρίζονται ότι πρέπει να γίνει ουσιαστική συζήτηση στα όργανα, ώστε να βρεθεί μια «υπεύθυνη στάση» που δεν θα έχει μονάχα καταγγελτικό χαρακτήρα. Απειλούν μάλιστα λέγοντας ότι, εάν κάτι τέτοιο δεν συμβεί, οι ίδιοι είναι αποφασισμένοι να διαφοροποιηθούν δημοσίως.
Από την άλλη πλευρά, οι στενοί συνεργάτες του Σαμαρά, ο Χρ. Λαζαρίδης και ο Δημ. Σταμάτης, θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει η πολιτική του μνημονίου και γι’ αυτό πιστεύουν ότι η επόμενη χρονιά θα φέρει εκλογές. Έτσι μια πιθανή ταύτιση της Ν.Δ. με την κυβέρνηση Παπανδρέου μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα έχει για το κόμμα. Άρα ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα πρέπει να συνεχίσει την αντιμνημονιακή ρητορική του, η οποία πολύ σύντομα θα αποδώσει καρπούς.
Ο τρίτος δρόμος
Ανάμεσα σε αυτές τις δυο απόψεις ο Σαμαράς φαίνεται να αναζητεί τον... τρίτο δρόμο. Δηλαδή «θέλουμε, αλλά δεν μπορούμε». «Για να υπάρξει συναίνεση από εμάς, πρέπει η κυβέρνηση να πάρει πρωτοβουλίες που θα αλλάξουν γρήγορα το κλίμα στη χώρα» έλεγε στενός συνεργάτης του. «Με την επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους δεν λύνεται το πρόβλημα. Έτσι όπως τα έκαναν, τώρα θα πρέπει να επωμιστούν και το ρίσκο μιας επαναδιαπραγμάτευσης».
Ο πρόεδρος της Ν.Δ. εμφανίζεται θετικός στον διάλογο – αφού... παρακολουθείται από Ευρωπαίους και Αμερικάνους –, αλλά στην πραγματικότητα τον απεύχεται και με τη στάση του τον τορπιλίζει. Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ωστόσο στη Ρηγίλλης υπάρχει εντατική προετοιμασία, ώστε ο Σαμαράς να είναι έτοιμος, όταν κληθεί από τον πρωθυπουργό, να παρουσιάσει κάτι συγκεκριμένο.
Ήδη έχουν καταγραφεί κάποιες προτάσεις, όπως η μείωση της φορολογίας και η προώθηση νέου αναπτυξιακού νόμου. Ο Σαμαράς θα τις καταθέσει στον Παπανδρέου προκειμένου να δείξει και εμπράκτως την πρόθεσή του να βοηθήσει, αλλά δεν περιμένει ότι θα γίνουν αποδεκτές.
Εν τω μεταξύ, τις προηγούμενες μέρες ο πρόεδρος της Ν.Δ. άφησε στο σπίτι το αμπέχονο του επαναστάτη, τον μπερέ του Τσε Γκεβάρα και την αντιμνημονιακή ρητορική, προκειμένου να εμφανιστεί ως... φερέγγυος συνομιλητής στους υψηλούς αξιωματούχους της τρόικας. Φόρεσε ατσαλάκωτο κοστουμάκι και διπλωματικό χαμόγελο και προσπάθησε να τους πείσει ότι οι πληροφορίες που έχουν από την κυβέρνηση ότι αντιμάχεται το μνημόνιο δεν είναι ακριβώς έτσι – αλλά... κάπως έτσι –, αφού οι ενστάσεις του έχουν να κάνουν με την ανύπαρκτη ανάπτυξη.
«Δεν είναι η Ν.Δ. αντιμνημονιακή, αλλά το ΠΑΣΟΚ αντιαναπτυξιακό» ήταν το βασικό επιχείρημα του προέδρου της Ν.Δ. στη συνάντησή του με τον Στρος - Καν τη Δευτέρα το βράδυ. Αναφέρθηκε στην καταψήφιση του μνημονίου από το κόμμα του λέγοντας ότι «το κάναμε για συγκεκριμένους λόγους, αφού πιστεύουμε ότι η δημοσιονομική πολιτική που καλούμαστε να ακολουθήσουμε συμπυκνώνεται σε τρεις λέξεις: έλλειμμα, χρέος και ύφεση. Αυτήν την πολιτική μάς ζητάτε να ακολουθήσουμε;» αναρωτήθηκε, προσθέτοντας ότι το κόμμα του στηρίζει ρυθμίσεις για διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια.
Πάγοι με Στρος-Καν
Ούτε το ελαφρύ εσπρεσάκι ούτε τα λιτά βουτήματα έφτιαξαν τη διάθεση του επικεφαλής του ΔΝΤ. Αποφασισμένος να πει περισσότερο αυτά που θέλει παρά να ακούσει... δικαιολογίες, ο Στρος - Καν είπε στον Σαμαρά ότι το πρόγραμμα του ΔΝΤ για την Ελλάδα έχει λάβει υπόψη όλες τις κοινωνικές διαστάσεις ώστε να προστατευθούν οι πιο αδύναμες ομάδες της χώρας, αφήνοντάς τον να αναρωτιέται αν μιλούν για την ίδια χώρα!
Η αλήθεια είναι ότι ο Σαμαράς προσπάθησε να του περιγράψει κάπως ρεαλιστικά την ελληνική πραγματικότητα επί το ΔΝΤ, αλλά μάλλον άδικα πήγαν τα λόγια του. Μεγάλη συζήτηση έγινε και για την επιμήκυνση του χρέους. Τι σημαίνει αυτό για τον ελληνικό λαό καθώς η επιμήκυνση συνεπάγεται και αύξηση των επιτοκίων;
Στο διά ταύτα, ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ έμοιαζε να ενδιαφέρεται για ένα πράγμα. Να στηριχθεί η κυβέρνηση, ώστε να γίνει όσο πιο εύκολα γίνεται η πλήρης εφαρμογή του μνημονίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου