Και γιατί να μη γίνουμε η Δανία του Νότου;

Του Χριστόφορου Ζαραλίκου

Θυμάστε πόσοι πολιτικοί γίγαντες, απ’ αυτούς που φέρνουν αέρια εννοώ, έχουν αναρωτηθεί μπροστά στις κάμερες, «γιατί να μη γίνει η Ελλάδα η Δανία του Νότου;»

Πρόχειρα, θυμάμαι, ελπίζω να μην τρώτε και διαβάζετε, τον ΓΑΠ, τον Ψαριανό, τον Λοβέρδο, τον Θεοδωράκη, τον υστερική Εύα Μπράουν (Άδωνι), τη Φώφη.

Αυτοί, πολλοί άλλοι και πολλές άλλες κοίταζαν την κάμερα στα μάτια, κατακάμερα δηλαδή, και διατύπωναν την απορία τους, με το ύφος του ηλίθιου που σε μια στιγμή διαύγειας είδε από το φως το αληθινό μέχρι τη Γη να γυρίζει και είπε: «Και γιατί να μην γίνουμε η Δανία του Νότου, κύριε Πορτοσάλτε;»

Μια συμβουλή δωρεάν για όποιον θέλει να κάνει καριέρα ανθρωποβοσκού. Το παραπάνω ύφος σε δήλωση κατακάμερα είναι το αγαπημένο του μέσου Έλληνα. Σίγουρη επιτυχία.

Δεν είναι και δύσκολη η μετάβαση σε Δανία. Με δυο-τρεις μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, γίναμε!

Παίρνουμε από τους πρόσφυγες από μετρητά, τιμαλφή μέχρι iPhone και επώνυμα ρούχα. Πριν ή μετά το θάνατο, είναι μια λεπτομέρεια που δεν απασχολεί ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος.

Όποιο κινητό δεν κατασχεθεί, φορτίζεται σε κρατικές πρίζες, μόνο με χρέωση που ρυθμίζει αυτόματα η αγορά.

Οι πρόσφυγες προσφέρουν εθελοντική εργασία, υποχρεωτικά, σε ιδιώτες που θα υποδείξει το κράτος. Το φαγητό και το νερό που θα καταναλώσουν θα το ξεπληρώσουν με επιπλέον εθελοντική υποχρεωτική εργασία σε άλλους ιδιώτες, που θα τους υποδείξει το κράτος. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουμε υποχρεωτικά εθελοντές εργάτες μέχρι να πεθάνουν. Δίνουμε, όμως, την επιλογή σε αυτούς τους δυστυχισμένους, αν θέλουν, να μη φάνε και να μη χρωστάνε (ζόρικα ανθρωπιστικά κόλπα είν’ αυτά).

Τα ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα –σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 10.000 έχουν εξαφανιστεί αφού μπήκαν σε σοβαρά ευρωπαϊκά κράτη όπως η Δανία– θα τα αναλαμβάνει το κράτος προκειμένου να τα προωθεί σε εύπορους πολίτες για την ικανοποίηση των σεξουαλικών τους ιδιαιτεροτήτων (ανθρωπιστικός ευρωπαϊκός όρος για τους βιαστές ανηλίκων, πσσσσς) και έτσι να τα γλιτώνει από το φόβο να πέσουν θύματα.

Επίσης, θα χρειαστούν και δυο-τρεις αλλαγές βιτρίνας, όπως ας πούμε να ονομαστούν τα Εξάρχεια, Κριστιάνια Δύο, ένα άγαλμα Μικρή Γοργόνα που φοράει πορτοκαλί σωσίβιο στο λιμάνι της Cosco (πρώην λιμάνι Πειραιά) κ.λπ.

Ιδέες να υπάρχουν και όρεξη για δουλειά – και γινόμαστε Δανία του Νότου, φίλες και φίλοι.

Κλείνοντας, λοιπόν, νιώθω την ανάγκη να απαγγείλω μερικούς στίχους από ένα ποίημα της Δανίας του Νότου:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΑΝΙΑ ΜΑΣ;

Τι είναι η Δανία μας;

Μην είν’ οι πρόσφυγες;

Μην είναι τ’ άπαρτα ψιλά και χοντρά;

Μην είν’ τα τιμαλφή που χρυσολάμπουν;

Μην είναι τ’ ασυνόδευτα μικρά παιδιά;

Και όπως θα ’λεγε κι ο Παντελής Παντελίδης, θαμμένος κάτω από ένα βουνό γαρίφαλα… ΔΙΚΟΟΟ ΣΑΑΑΑΑΣ!

https://eleutheriellada.wordpress.com/