«Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς...». Της Μαρίας Τριαντοπούλου

Τελείωσε και η δεκαήμερη περιπλάνησή μου στην Ουγκάντα και γύρισα ως νέος Οδυσσέας (τι δέκα μέρες τι δέκα χρόνια...) στην Ιθάκη του «πολιτισμένου» κράτους μας όπου με περίμεναν τα γνωστά τραγικά και ευτράπελα που πλέον αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής του σύγχρονου κατοίκου αυτής της χώρας. Η Μαρία Τριαντοπούλου γράφει τη Σκέψη της Ημέρας

Μου έκανε εντύπωση όμως πως μέσα σε δέκα μόλις μέρες έχει αλλάξει κάπως ανεπαίσθητα σχεδόν - το κέντρο βάρους της ειδησεογραφίας αλλά και του πολιτικού βίου γενικότερα. Πυρετός εκλογολογίας έχει συνεπάρει τους πάντες καθώς βαίνουμε πλέον προς τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές και μοιάζει ως όλα τα άλλα
θέματα να έχουν μπει, αν όχι στον απόλυτο πάγο, τουλάχιστον στο ράφι δευτερευούσης σημασίας. Τα φορολογικά, οι μνημονιακές ή μη πολιτικές, αλλά και η πιθανότητα και άλλου πακέτου στήριξης και επακόλουθων μέτρων που μοιάζει να προωθείται από τους Ευρωπαίους συνεταίρους μας (άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς που λέει ο λόγος) μοιάζει να περνάνε στα «μικρά» των πολιτικών εξελίξεων και του πολιτικού διαλόγου γιατί όλοι ασχολούνται με τις γνωστές προεκλογικές πισώπλατες μαχαιριές και τις αναλλοίωτες κακοήθεις μικροπολιτικές που ούτε η κρίση ούτε τα διδάγματα που υποτίθεται ότι θα είχαν αντληθεί από αυτήν μοιάζει να επηρεάζουν.

Εσωκομματικοί δημοκρατικοί διάλογοι που μεγεθύνονται σε ρήξεις και διαμάχες από τα άλλα κόμματα, χτυπήματα κάτω από τη μέση σε πολιτικούς αντιπάλους εδώθεν κακείθεν, πανικόβλητες δηλώσεις και αντι-δηλώσεις, διευκρινήσεις, διαψεύσεις και συκοφαντίες αποτελούν την ωραία ατμόσφαιρα που επικρατεί στην ευγενή κομματική αντιπαράθεση. Αν προσθέσουμε σε αυτό και το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή «διέγραψε» με μια μονοκοντυλιά τον χαρακτηρισμό της ως «εγκληματική οργάνωση» γεννώντας την Εθνική Αυγή στην περίπτωση που ως «χρυσή» αποκλειστεί από τις εκλογές τότε είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς πόσο πιο χαμηλά θα πέσει ακόμα το επίπεδο της προ-εκλογικής αντιπαράθεσης και πόσο ακόμα θα δοκιμάζεται η υπομονή μας με αυτά τα απαράδεκτα αλλά και απόλυτα πρόδηλα σε όλους τεχνάσματα. Το πιο πρόσφατο μάλιστα θέμα που έχει, δίκαια κατά τη γνώμη μου, δημιουργηθεί με τον κ. Καρυπίδη και τις αντι-σημιτικές δηλώσεις του θα πρέπει να επιλυθεί άμεσα και αποφασιστικά από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί όσο εκκρεμεί προσφέρει φορβή για ακόμα πιο ευφάνταστες αντιπαρατάξεις και σενάρια εκφοβισμού της κοινής γνώμης.

Κι αν ακόμα ο ευνόητος πανικός της κυβέρνησης είναι εκείνος που πιθανά ορίζει τους κανόνες του απαράδεκτου αυτού παιχνιδιού ας μην παρασυρθούμε να μπούμε όλοι συλλήβδην σε αυτήν την φτηνή αντιπαράθεση. Αξίζουμε κάτι καλύτερο και αυτή η προεκλογική περίοδος πρέπει να το αναδείξει και να το αποδείξει αυτό. Ο λαός, κουρασμένος και στο απόλυτο όριο της αντοχής του, παρακολουθεί με απορία αλλά και αγανάκτηση όλα αυτά τα απαράδεκτα που συμβαίνουν γύρω του και εν ονόματί του. Έχει πια φτάσει ο καιρός να καταλάβουν τα κόμματα και οι πολιτικοί, οι υποψήφιοι και οι δυνάμεις εκείνες που τους στηρίζουν, οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ, και όλοι όσοι γενικά παίζουν παιχνίδια εξουσίας στην πλάτη μας, ότι η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη σοβαρότητας, πολιτικού ήθους και ευθύνης. Ήλπιζα, και διαψεύδομαι ήδη, ότι με τον καταστροφικό οδοστρωτήρα που έχει περάσει από πάνω μας τα τελευταία χρόνια κάτι θα είχε αλλάξει, έστω σε επίπεδο διαλόγου και πολιτικής αντιπαράθεσης. Έλεος πια, λυπηθείτε μας και αφουγκραστείτε με μεγάλη προσοχή την οργή μας που έχει δύναμη και απαιτεί, αν μη τι άλλο, σεβασμό από όλους. Το απόλυτα λιγότερο που μπορείτε και οφείλετε να κάνετε είναι να αλλάξετε έστω αυτό το ελάχιστο αλλά ουσιαστικό και αυτονόητο, χωρίς παλαιοκομματικά τερτίπια και συνήθειες που παραπέμπουν σε άλλες ολισθηρές εποχές, και με βαθειά συναίσθηση ευθύνης απέναντι σε έναν λαό που έχει υποστεί και ακόμα υφίσταται τα πάνδεινα...
http://tvxs.gr/news