Ορισμένες συμπτώσεις δεν περνούν απαρατήρητες! Ουκ ολίγες φορές για να τονώσει τα αριστερά αντανακλαστικά η κυβέρνηση Τσίπρα και να συγκαλύψει τις σχέσεις που έχει δημιουργήσει με την αστική τάξη, αποτελώντας το βασικό κόμμα υλοποίησης της γραμμής των Μνημονίων, επικαλείται την αμφισβήτηση που δέχονται οι αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής.
«Πιέζεται ο Μαδούρο, πιέζεται ο Τσίπρας, άρα ο Τσίπρας είναι Μαδούρο» υπονοούν τα στελέχη της κυβέρνησης που πιστεύουν ότι απευθύνονται σε ηλίθιους οι οποίοι ξεχνούν τη θέρμη και την ταχύτητα με την οποία η κυβέρνηση Τσίπρα ιδιωτικοποίησε λιμάνια,
αεροδρόμια, Ελληνικό κι εσχάτως τον ΑΔΜΗΕ, μείωσε συντάξεις κι επίσης, εξ ίσου σημαντικό, σφιχταγκαλιάστηκε με τον ιμπεριαλισμό προωθώντας ενεργά τα σχέδια ΗΠΑ και Ισραήλ στην ανατολική Μεσόγειο. Ο ενθουσιασμός με τον οποίο έγινε δεκτή η επικείμενη επίσκεψη του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα είναι δηλωτική της πλήρους υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ στα σχέδια του αμερικάνικου παράγοντα, που δρομολογήθηκε πολύ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015. Το πρωτοσέλιδο ντροπής της Αυγής την Τρίτη 26 Οκτωβρίου («Ο πρόεδρος των ΗΠΑ στην Αθήνα στις 15 Νοεμβρίου – Στήριξη Ομπάμα») θα είναι για πολλά χρόνια σύμβολο δουλοφροσύνης και υποτέλειας του ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια μέρα ωστόσο που ο ΣΥΡΙΖΑ έπεφτε στα …τέσσερα για χάρη του Ομπάμα (αυτή τη φορά) ο Μαδούρο αποδείκνυε τον βαθιά ριζοσπαστικό και αριστερό χαρακτήρα της κυβέρνησης του δεχόμενος (για πολλοστή φορά) τα βέλη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ποιος είπε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν ξέρει να ανταμείβει τους φίλους (του ΣΥΡΙΖΑ) και να τιμωρεί τους εχθρούς (την κυβέρνηση της Βενεζουέλας);
Αφορμή για την ανακοίνωση με την οποία το αμερικάνικο υπουργείο Εξωτερικών στηλίτευε το Καράκας στάθηκε η απόφαση της βενεζολάνικης δικαιοσύνης να απορρίψει το αίτημα διεξαγωγής δημοψηφίσματος για καθαίρεση του προέδρου Μαδούρο. Το αίτημα απορρίφθηκε όταν αποκαλύφθηκε πως μεταξύ όσων είχαν υπογράψει (1.957.779) για να ενεργοποιηθεί η συγκεκριμένη πολύ προοδευτική διάταξη του βενεζολάνικου συντάγματος που ψηφίστηκε το 1999, υπήρχαν 11.000 που είχαν εγκαταλείψει καιρό τώρα τον μάταιο ετούτο κόσμο, 3.000 ανήλικοι και 1.333 ανύπαρκτοι αριθμοί δελτίων ταυτότητας. Η αποτυχία με την οποία στέφθηκε η προσπάθεια συγκέντρωσης υπογραφών πιστοποιείται επίσης από τον διχασμό της αντιπολίτευσης καθώς το 60% των βουλευτών – αντιπάλων του Μαδούρο δεν υπέγραψαν καν, αρνούμενοι τη στρατηγικής της έντασης!
Μετά από αυτή τη «θεσμική» ήττα η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας επιστρέφει στο πεδίο που γνωρίζει καλύτερα να κερδίζει: σε μια καθημερινή μάχη φθοράς ενάντια στην αριστερή κυβέρνηση, αξιοποιώντας σε αυτή την κατεύθυνση παρακρατικές συμμορίες, ναρκέμπορους, οργανωμένο έγκλημα κι επίσης ύποπτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις χρηματοδοτούμενες από την Ουάσινγκτον που ανέκαθεν αποτελούσαν το συνδετικό κρίκο μεταξύ ντόπιας αντιπολίτευσης και ιμπεριαλισμού. Έτσι θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν στη Βενεζουέλα το πραξικόπημα που επέβαλαν στη Βραζιλία ανατρέποντας τον Αύγουστο την πρόεδρο Ντίλμα Ρουσέφ, αποδεικνύοντας ότι απέναντι σε μη φιλικά καθεστώτα αν κάτι ασκούν είναι πολιτική πυγμής. Και για τους δούλους…φιλικές επισκέψεις στήριξης και επιβράβευσης.
https://eleutheriellada.wordpress.com/2016/11/01/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%87%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%B7-%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BB%CE%B1/#more-84256
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου