Οι καταγγελίες αυτές εγείρουν νέα ερωτήματα για τη μεταχείριση των κρατουμένων στη συγκεκριμένη φυλακή της CIA στο Αφγανιστάν, η οποία καλύπτεται από πέπλο μυστικότητας.Ο Ράιαν Τραπάνι, ένας εκπρόσωπος της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, δήλωσε ότι «εξετάστηκαν τα αρχεία» της CIA «και δεν βρέθηκε τίποτε που θα μπορούσε να υποστηρίξει αυτούς τους νέους ισχυρισμούς».
Όμως ο Ντάνιελ Τζόουνς, ο οποίος είχε ηγηθεί μιας έρευνας της αμερικανικής Γερουσίας για το πρόγραμμα φυλακίσεων της υπηρεσίας, ανέφερε πως οι μαρτυρίες των δύο Τυνήσιων, του Ρίντα αλ Νατζάρ, 51 ετών, και του Λοτφί αλ Αραμπί ελ Γερίσι, 52 ετών, είναι σημαντικές διότι ελάχιστα είναι γνωστά για τη μυστική φυλακή Cobalt, όπου ένας αφγανός κρατούμενος είχε πεθάνει από το ψύχος
το 2002.
«Η επιτροπή (σ.σ. που διεξήγαγε την έρευνα) διαπίστωσε ότι στο κέντρο κράτησης Cobalt τηρούνταν τόσο λίγα γραπτά αρχεία που ήταν αδύνατον για τη Γερουσία, ή τη CIA, να προσδιορίσει πόσοι άνθρωποι κρατούνταν εκεί» ή «τι ακριβώς συνέβαινε στους κρατούμενους» στη συγκεκριμένη τοποθεσία, εξήγησε ο Τζόουνς.
Οι δύο άνδρες δεν είχαν μιλήσει μέχρι σήμερα για τη μεταχείρισή τους στη μυστική φυλακή, σύμφωνα με τη HRW. Οι ανακριτές κατηγορούσαν τον Νατζάρ πως ήταν σωματοφύλακας του Οσάμα μπιν Λάντεν και τον Γερίσι πως ήταν μέλος της αλ Κάιντα. Οι δύο άνδρες μετήχθησαν στην Τυνησία το 2015, όπου αφέθηκαν ελεύθεροι.
Ο Γερίσι αφηγήθηκε ότι οι φρουροί τον έδεναν σε μια αυτοσχέδια ηλεκτρική καρέκλα, αλλά δεν του έκαναν ηλεκτροσόκ, καθώς δεν ήταν συνδεδεμένη με παροχή ρεύματος.
Ένας γιατρός που προσέλαβε η HRW ανέφερε πως οι ακτινογραφίες του Νατζάρ δείχνουν πως έχει σπασμένο τον έναν αστράγαλο, ο οποίος δεν έχει δέσει σωστά.
Ένα έγγραφο της CIA που χρονολογείται από το 2012 ανέφερε πως ο Νατζάρ είναι ένας «τσακισμένος άνθρωπος», στα πρόθυρα «της πλήρους διάλυσης». Παρά την εκτίμηση αυτή, οι ανακριτές της CIA συνέχισαν να βασανίζουν τον Νατζάρ, σύμφωνα με τη Λόρα Πίτερ, ερευνήτρια του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία πήρε συνεντεύξεις από τους δύο πρώην κρατούμενους νωρίτερα φέτος στην Τυνησία.
Η Πίτερ θεωρεί ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ οφείλει να αποζημιώσει τους άνδρες αυτούς. Σήμερα, οι πρώην κρατούμενοι ζουν με μέλη των οικογενειών τους, είναι πάμπτωχοι και παραδέχθηκαν στην Πίτερ ότι δυσκολεύονται να ξεπεράσουν τα βασανιστήρια που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου