Το τέλος ενός ιερού πολέμου

Λίγο πριν από την προ δεκαεξαετίας εκλογή του Ιερωνύμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, είχα ζητήσει τα προγνωστικά ενός επισκόπου για τον τελικό νικητή. Ο δέσποτας είχε βγάλει ένα χαρτί και το γέμισε με στήλες ονομάτων, τόξα μετακινήσεων, κύκλους επιρροών, τρίγωνα συμμαχιών και τετράγωνα ιερατικών στρατοπέδων. Ήξερε ήδη τον νικητή. Απόμεινα τόσο κατάπληκτος από το βάθος και την εμβρίθεια της ανάλυσης του, που αφελώς μουρμούρισα: «Σεβασμιότατε, εσείς έχετε ξεπεράσει και τους πολιτικούς ακόμα». Και ο δέσποτας μου είχε απαντήσει κοφτά: «Μας προσβάλλεις. Το Κράτος που διοικούν οι πολιτικοί έχει ζωή δύο αιώνων. Η Εκκλησία που διοικούμε εμείς, υπάρχει είκοσι». Θυμήθηκα την εκπληκτική αυτή ρήση, όταν διάβασα αυτές τις ημέρες ότι την ερχόμενη Παρασκευή, 26 Απριλίου, θα γίνει από κοινού επίσκεψη σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, κάπου στο Δήλεσι Βοιωτίας. Μετά από όσα

έχουν προηγηθεί στις σχέσεις κυβέρνησης και Εκκλησίας με αφορμή τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, η κοινή τους εμφάνιση αποτελεί τον ορισμό της υψηλής κίνησης συμβολισμού. Στην μέση προεκλογικής εκστρατείας, δίπλα-δίπλα, μπροστά στις κάμερες, χαμογελαστές, οι κεφαλές της Εκκλησίας και της κυβέρνησης θα κάνουν κοινές δηλώσεις αλληλοεκτίμησης. Τι άλλο θέλετε δηλαδή για να καταλάβετε ποιον υποστηρίζει ο κλήρος; Είχε προηγηθεί η συνάντηση του γιου του Μπελέρη με τον Αρχιεπίσκοπο, παρόντος και του Σταύρου Παπασταύρου που παραπέμπει στον στενό κύκλο Μητσοτάκη. Θα ήταν μια αναμενόμενη κίνηση του Αρχιεπισκόπου και αυτή, η Εκκλησία μας ήταν πάντα στο πλευρό των Βορειοηπειρωτών μας, αν στο μεταξύ δεν είχε ανακοινωθεί η υποψηφιότητα του φυλακισμένου πατέρα του με την ΝΔ. Γι αυτό φρύαξαν οι πέραν της ΝΔ δεξιοί σχηματισμοί εναντίον του Ιερωνύμου. Ως φαίνεται λοιπόν, η εκκλησιαστική διπλωματία το έκανε πάλι το θαύμα της. Εκεί που η ηγεσία είχε κηρύξει πόλεμο στην κυβέρνηση και στον Μητσοτάκη για τους γάμους των ομοφύλων, το ιερό θωρηκτό παίρνει αργά-αργά την στροφή και ξαναπορεύεται στην ίδια ρότα με το γκουβέρνο. Θα πείτε ότι, λογικά, η διπλωματία πρέπει να δούλεψε και από τις δυο μεριές. Σωστό, πλην αυτή την φορά ήταν η Εκκλησία που είχε κηρύξει πόλεμο κατά της κυβέρνησης, όχι η κυβέρνηση εναντίον της Εκκλησίας. Οπότε το πρώτο βήμα καταλλαγής και υποχώρησης, έπρεπε να έγινε από τον επιτιθέμενο. Ετσι, από τα αιτήματα των ιεραρχών για δημοψήφισμα, από τις εγκυκλίους που διαβάζονταν στις κυριακάτικες λειτουργίες, από τις μετακομίσεις της δοξολογίας την Κυριακή της Ορθοδοξίας και από την άρνηση των ιεραρχών να παρακαθίσουν σε επίσημο  γεύμα με την Πρόεδρο, καταλήγουμε σε χαριεντισμούς των δύο ηγετών στην εξώπορτα ενός γηροκομείου και μάλιστα στην φούρια της προεκλογικής περιόδου. Νωρίτερα, ο Ιερώνυμος είχε κάνει και άλλο βήμα. Με αφορμή τα κραξίματα και τους προπηλακισμούς μέσα στις Εκκλησίες εναντίον βουλευτών της ΝΔ που είχαν συναινέσει στον γάμο των ομοφύλων, είχε εξηγήσει (προς ρασοφόρους και πλήρωμα) ότι η Εκκλησία δεν εκδικείται». Κοντολογίς, «καθίστε φρόνημα». Ετσι είναι αυτά τα πράγματα. Ένα βήμα μπρος δυο πίσω οι σχέσεις κυβέρνησης-Εκκλησίας, ένα βήμα μπρος δυο πίσω οι σχέσεις του Ιερωνύμου με τους πολύ ακραίους της ιεραρχίας. Εξάλλου, όταν λέμε ότι η εν Ελλάδι Εκκλησία είναι συνδεδεμένη με το Κράτος, εννοούμε την κραταιά κορυφή του Κράτους, όχι τα πολιτικά του υπολείμματα στο υπόγειο. Κορόιδα είναι οι δεσποτάδες να ταυτιστούν με Βελόπουλους και ΝΙΚΕΣ; Για να κερδίσουν τι στα πάμπολλα ανοικτά τους ζητήματα; Η Εκκλησία ήταν πάντα στο κέντρο της εξουσίας, όχι στο περιθώριο. Κι έπειτα, επειδή οι ιεράρχες μας είναι πολύ της βυζαντινής παράδοσης, ας μην ξεχνάμε ότι στην χιλιόχρονη αυτοκρατορία, εκπρόσωπος του Θεού επί της Γης δεν λογιζόταν ο Πατριάρχης αλλά ο Αυτοκράτορας. Να τα λέμε κι αυτά… Οσο για κείνους που υποψιάζονται ότι «για να υπάρξει τέτοια επαναπροσέγγιση, κάτι θα τους έδωσε και ο Μητσοτάκης», απορρίπτω τον ισχυρισμό μετά βδελυγμίας. Όχι διότι οι πρωθυπουργοί δεν δίνουν – ξέρουμε ότι καμιά φορά δίνουν – αλλά διότι η Εκκλησία ποτέ δεν ζητά, μόνο προσφέρει. Αγάπη, αλληλεγγύη, πραότητα, συγχώρεση… και τα λοιπά και τα λοιπά. 

https://www.protagon.gr/apopseis/to-telos-enos-ierou-polemou-44342924821