Βαδίζαμε αμέριμνοι, ηγεσία και πολίτες, την οδό μιας επίπλαστης ευημερίας θεωρώντας πως τα δανεικά αποτελούν εισόδημα.
Οσοι ακόμα και τώρα ρίχνουν αναθέματα στον μακαρίτη, υποστηρίζουν πως τα μνημόνια μας οδήγησαν στην κρίση και όχι πως τα μνημόνια ήταν η αναπόφευκτη κατάληξη του μεταπολιτευτικού μοντέλου ανάπτυξης, της κακοδιαχείρισης της περιόδου 2004-2009 και των λανθασμένων πολιτικών επιλογών που έγιναν 2010. Συνεπώς, όλοι αυτοί υποστηρίζουν πως για τα όσα τραβήξαμε ευθύνονται τα μνημόνια και όσοι τα υπηρέτησαν. Να μην ξεχάσω και τον άλλον «συνυπεύθυνο», τον Ανδρέα Γεωργίου, ο οποίος «παραποίησε» το έλλειμμα του 2009 και από το 13,5% του ΑΕΠ το ανέβασε στο… 15,5%.
Χωρίς αμφιβολία, το πρώτο μνημόνιο είχε μια υπερβάλλουσα σκληρότητα και καθ’ ομολογίαν των συντακτών του είχε λάθος συντελεστές –μια ομολογία εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος– που έχει μόνον ιστορική σημασία. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στις δομικές παθογένειες της εθνικής μας οικονομίας και στην ανεπάρκεια του πολιτικού μας συστήματος. Βαδίζαμε αμέριμνοι, ηγεσία και πολίτες, την οδό μιας επίπλαστης ευημερίας θεωρώντας πως τα δανεικά αποτελούν εισόδημα. Και όπως ήταν φυσικό, κάποια στιγμή έπρεπε να περάσουμε από το ταμείο. Για όλη αυτήν την πορεία ουδεμία ευθύνη έχει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Για τα παρακάτω, το κουβεντιάζουμε. Ομως η μεγαλύτερη ευθύνη του βρισκόταν στο γεγονός ότι έβλεπε την Ευρωπαϊκή Ενωση με τα γυαλιά της γερμανικής οικονομίας, δηλαδή με μια ματιά κοντόθωρη.
https://www.kathimerini.gr/opinion/562807753/volfgkangk-soimple-to-voliko-allothi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου