Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Χαρακτηριστική της προεκλογικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η τοποθέτηση που έκανε ο υπουργός Οικονομικών την Παρασκευή, όταν εισηγήθηκε στη Βουλή την τροπολογία για τη διατήρηση του αφορολόγητου.
Επιχειρηματολογώντας για τη ρύθμιση είπε ότι «είναι σε μια κατεύθυνση που διευρύνεται η ταξική μας μεροληψία και στα μεσαία στρώματα». Για να προσθέσει στην συνέχεια πως «το πολιτικό αντίστοιχο αυτής της διεύρυνσης είναι το κάλεσμα των ανθρώπων που είναι πράσινοι, που είναι σοσιαλδημοκράτες, που είναι κομμουνιστές, που είναι αριστεροί, να είμαστε μαζί».
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υποστήριξε ότι «δεν είμαστε στις συνθήκες που ηγεμονεύει ο νεοφιλελευθερισμός», «κυριαρχεί ο νεοφιλελευθερισμός, αλλά παντού είναι τρωτός στην αντίδραση των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων, που φοβούνται και την κεντροδεξιά, πόσο μάλλον την άκρα δεξιά».
Μάλιστα, με αφορμή αντιπαράθεση που είχε με το ΚΚΕ, κατέδειξε τον στόχο του ΣΥΡΙΖΑ να αποσπάσει όσο περισσότερους ψήφους μπορεί από τα «αριστερά του». Έκανε έκκληση προς του ψηφοφόρους κομμάτων που ασκούν από αριστερά κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ «να πιέσουν» να αλλάξει η γραμμή «για να μπορέσουμε μαζί να αντιμετωπίσουμε τον φόβο».
Φυσικά, ο υπουργός Οικονομικών δεν είδε τον νεοφιλελευθερισμό -που όντως έχει ώς πολιτική επιλογή η Νέα Δημοκρατία- στην πολιτική που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία τρίετία. Δεν είδε νεοφιλελευθερισμό στη λιτότητα, την αποδοχή των «ευρω-κανόνων», στην προσαρμογή του κράτους στις ανάγκες του κεφαλαίου, στις ιδιωτικοποιήσεις, στους νόμους που ο ίδιος υπέγραψε για φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και το κεφάλαιο.
Εκλογικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να «επαναφέρει» ένα τμήμα από τους 920.000 ψηφοφόρους που έχασε μεταξύ του Ιανουαρίου του 2015 και των τελευταίων ευρωεκλογών. Εκτιμά, μάλιστα, ότι ένα πολύ μικρό μέρος αυτού του εκλογικού δυναμικού επέλεξε στις τελευταίες εκλογές τη Νέα Δημοκρατία και ότι «κρύβονται» στην αποχή. Μέσω της προσπάθειας αυτής θα επιχειρήσει, επίσης, να περιορίσει τις δυνατότητες της Νέας Δημοκρατίας να πετύχει την αυτοδυναμία των 151 εδρών, αυξάνοντας το μέγεθος της εκλογικής πίτας.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρησιμοποιεί αυτή την τακτική για να εγκλωβίσει τη λαϊκή ψήφο, παράλληλα προετοιμάζεται και για τον ρόλο της «προοδευτικής αντιπολίτευσης». Με άλλα λόγια, για να παίξει το παιχνίδι του «νέου διπολισμού» και να εδραιώσει τη θέση του ως ο έτερος πόλος της κυβερνητικής διαχείρισης. Κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι οι αναφορές του Αλέξη Τσίπρα στον «πρωταγωνιστικό ρόλο» που έχει διασφαλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ποσοστό του 23,3% που είχε στις ευρωεκλογές. Τα περίφημα «ανοίγματα προς το κέντρο» που πραγματοποιεί προεκλογικά, θα διαδραματίσουν μετεκλογικά τον ρόλο τους στην εμπέδωση της νέας κατάστασης. Ειδικά εφόσον υπάρχει το δεδομένο ενός εκλογικού συστήματος χωρίς το μπόνους των 50 εδρών στις μεθεπόμενες εκλογές.
Εξυπακούεται πως στην προεκλογική περίοδο η χρήση της κρατικής μηχανής για εκλογικό όφελος δεν θα έχει όρια. Παράλληλα, θα εστιάσει σε αυτό που θεωρεί «επικοινωνιακό πλεονέκτημα», με ανοιχτές συγκεντρώσεις και έμφαση στις πολωτικές τηλεοπτικές αναμετρήσεις του Αλέξη Τσίπρα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Για την προεκλογική περίοδο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει και οι κατάλληλες «ανακατατάξεις», με τον ηγετικό πυρήνα του κόμματος να έχει αναλάβει τις κυριότερες θέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου