O πράσινος πρώην υπουργός Εξωτερικών και αντικαγκελάριος στην κυβέρνηση Σρέντερ, Γιόσκα Φίσερ, υποστήριξε μεταξύ άλλων ως κεντρικός ομιλητής του συνεδρίου του Economist που έγινε στην Αθήνα με θέμα την ψηφιακή στρατηγική του μέλλοντος ότι:
«Ο κόσμος αλλάζει, όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο αλλά και σε τεχνολογικό και σε οικονομικό, οι βασικές δομές δηλαδή μεταβάλλονται, μετατοπίζονται. Η Ευρώπη από την πλευρά της έχει τη δικιά της κρίση να αντιμετωπίσει. Άρα οι Ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, να μη χάσουμε το τραίνο. Ουδείς στον 21ο αιώνα θα ενδιαφερθεί για
τα δικά μας συμφέροντα. Αν οι Ευρωπαίοι δεν μείνουμε ενωμένοι, αν δεν διορθώσουμε τα προβλήματά μας, αν δεν αποτελέσουμε κομμάτι αυτής της αλλαγής, τότε οι άλλοι θα το πράξουν αυτό και εμείς θα είμαστε οι χαμένοι της υπόθεσης».
«Η συμφωνία, η οποία επετεύχθη μεταξύ των θεσμών και της Ελλάδας είναι μια καλή συμφωνία, νομίζω ότι ανοίγει μία πόρτα. Μετά το 2018 τα στοιχεία της θα συνδυασθούν στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης συμφωνίας».
«Αισθάνομαι επίσης ότι θα υπάρξει και μια αλλαγή στη χώρα μου. Ξαφνικά πολλοί συνειδητοποίησαν τη στρατηγική σημασία της Ελλάδας, η οποία δεν αποτελούσε επιχείρημα κατά τη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσης. Ουσιαστικά τα σύνορά σας συμπίπτουν με τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Δεν μπορούμε να διορθώσουμε το πρόβλημα της πίεσης από τις μεταναστευτικές ροές στην κάθε χώρα. 'Η θα το κάνουμε όλοι μαζί ή θα πληρώσουμε όλοι ένα πολύ υψηλό τίμημα».
«Θεωρώ ότι η όλη συζήτηση για το Grexit, δηλαδή την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη έχει λήξει, ξεχάστε το. Ιδίως μετά το ξέσπασα της προσφυγικής κρίσης στις πρωτεύουσες των μεγάλων χωρών και ιδίως στο Βερολίνο η κατανόηση της σημασίας της Ελλάδας έχει πλέον αποκατασταθεί».
«Νομίζω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο να διορθώσουμε την μακροπρόθεσμη χρηματοοικονομική κρίση, η οποία θέτει υπό τρομερή πίεση την ελληνική οικονομία. Από την άλλη όμως, αυτή η δουλειά πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως. Βλέπω όμως και μια θετική εξέλιξη».
«Η Ευρώπη χαρακτηρίζεται από έλλειψη ανάπτυξης και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, πρέπει να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα της έλλειψης ανάπτυξης. Νομίζω πως χωρίς ανάπτυξη θα είναι πολύ δύσκολο να κινηθούμε προς τα εμπρός».
«Την τελευταία εβδομάδα δεν τα πήγε τόσο άσχημα η Ευρώπη. Στην Αυστρία έχασε ο εκπρόσωπος του εθνικιστικού κόμματος. Επίσης, η συμφωνία η οποία επετεύχθη μεταξύ των θεσμών και της Ελλάδας είναι ένα άλλο στοιχείο αισιοδοξίας».
«Θεωρώ, ότι η 23η Ιουνίου θα αποτελέσει μια κρίσιμη στιγμή για τη Βρετανία αλλά και την Ευρώπη. Εάν οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ της εξόδου, τότε αυτό θα σημάνει μια καταστροφή για τη Ηνωμένο Βασίλειο. Η ΕΕ επίσης θα οδηγηθεί σε μια σοβαρή κρίση. Όμως, ότι και αν αποφασίσουν οι Βρετανοί, πρέπει να επανεφεύρουμε την Ευρώπη, να βρούμε ένα νέο αφήγημα όλοι μαζί, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με τον τρόπο με τον οποίο πηγαίναμε τα τελευταία χρόνια. Το status quo δεν είναι βιώσιμο».
«Η ευρωπαϊκή ενοποίηση ήταν η απάντηση των Ευρωπαίων σε έναν αιώνα πολέμων, έπειτα από δύο παγκόσμιους πολέμους. Για ποιο λόγο λοιπόν οι αρχηγοί της Ευρώπης κατανόησαν ότι το όλο σύστημα πρέπει να αλλάξει; Πρέπει να μάθουμε μερικά πράγματα από αυτούς. Πρέπει να αλλάξουμε το ευρωπαϊκό σύστημα στην κατεύθυνση μιας νέας αρχής υπό τις συνθήκες ενός κόσμου που αλλάζει πλήρως. Για αυτό πρέπει να μείνουμε μαζί, να είμαστε ενωμένοι».
«Ήταν μεγάλο σφάλμα από πλευράς της δικής μου χώρας να χρησιμοποιήσει την χρηματοοικονομική κρίση στην περιοχή της Μεσογείου, για να μετατρέψει τους κατοίκους της Μεσογείου σε καλούς προτεστάντες. Από την άλλη πλευρά θεωρώ ότι η Μεσόγειος πρέπει να καταλάβει και την νοοτροπία των Βορειοευρωπαίων».
«Η Ευρώπη από την αρχή ήταν το αποτέλεσμα ενός τεράστιου συμβιβασμού και πρέπει να υπενθυμίσουμε το νόημα αυτού του συμβιβασμού, της αλληλεγγύης και της σύνδεσης μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών».
«Θεωρώ ότι το να περιγράφεις την Ανγκελα Μέρκελ ως ναζίστρια ήταν πολύ κακή ιδέα. Θα μπορούσα επίσης να προσθέσω και κάποιες προκαταλήψεις για τους Έλληνες στη Γερμανία οι οποίες είναι τελείως εσφαλμένες. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, η συμπάθεια μεταξύ των δύο χωρών έχουν βαθιές ρίζες. Υπάρχουν πολλά σημεία κατανόησης όπως και κάποια σημεία διαφωνίας και έλλειψης κατανόησης, όπως συμβαίνει και σε μια οικογένεια. Πρέπει να προωθήσουμε τα θετικά στοιχεία. Η αίσθησή μου είναι ότι οι Γερμανοί είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και να γράψουν ένα νέο κεφάλαιο καλής συνεργασίας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Αυτό πρέπει να αξιοποιηθεί».
«Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα, θεωρώ ότι έχει τεράστιες δυνατότητες οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν. Η συγκεκριμένη κρίση δεν μπορεί να συνεχισθεί για πάντα. Θα οδηγήσει στην απώλεια μιας ολόκληρης γενιάς».
«Η ελληνική κρίση δεν είναι κάτι μάταιο, από την Ελλάδα θα έρθει ένα πνεύμα για μια νέα αρχή και αυτό θα διαχυθεί παντού σε όλη την Ευρώπη. Το πιστεύω αυτό».
Η πλήρης ομιλία του Γιόσκα Φίσερ έχει ως εξής:
Κύριες και κύριοι,
Επιτρέψτε μου να μιλήσω για την αναστάτωση που επικρατεί στην Ευρώπη, ίσως ένα πιο δυσάρεστο θέμα σε ένα τόσο όμορφο περιβάλλον. Φαίνεται πως τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο, παντού υπάρχει κρίση. Ιδίως εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί να μη χάσουμε το τραίνο. Είμαστε μάρτυρες, βιώνουμε μια ιστορική μετάβαση από την πτώση του τείχους το 1989, οπότε ήταν και το τέλος του παγκοσμίου συστήματος και, ταυτόχρονα η αρχή μιας διαδικασίας μεταμόρφωσης, μετασχηματισμού. Η ισχύς πλέον άρχισε να μετακινείται από τη δύση προς την ανατολή από τότε. Κάποιος που γεννήθηκε το 1948, όπως εγώ, είχε συνηθίσει την έννοια της Pax Americana, μιας παγκόσμιας ειρήνης η οποία βασίζεται στον φιλελευθερισμό, στην ελεύθερη οικονομία, η οποία προστατεύεται από τις ΗΠΑ. Σήμερα, όχι πολύ μακριά από δω που βρισκόμαστε εμείς, στη Συρία, στο Ιράκ, στη Μέση Ανατολή, βλέπουμε την πτώση, την παρακμή, τη διάλυση την κατάρρευση της Pax Americana. Αναδύεται μια νέα τάξη, βλέπουμε νέες δυνάμεις να αναδύονται ή και παλαιές δυνάμεις με νέα χαρακτηριστικά όπως η Κίνα. Αναδύεται και πάλι η Ρωσία ως μία δύναμη με στρατιωτικούς όρους. Στη Μέση Ανατολή, ακριβώς στη γειτονιά μας, στην ανατολική Μεσόγειο επίσης. Όλα αυτά είναι σημάδια ότι οι βασικές δομές μετατοπίζονται, αλλάζουν. Αυτό δημιουργεί το αίσθημα της ανασφάλειας.
Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω το πρώτο μήνυμα. Αυτή η αστάθεια είναι ο νέος κανόνας, μην νομίζετε ότι θα εξαφανιστεί και θα επιστρέψουμε στη σταθερότητα της ψυχροπολεμικής περιόδου. Η πραγματικότητα είναι αυτή και πρέπει να την κατανοήσουμε, θα ζήσουμε με αυτήν την αστάθεια. Ο κόσμος λοιπόν αλλάζει, όχι όμως μόνο σε πολιτικό επίπεδο αλλά και σε τεχνολογικό και σε οικονομικό, οι βασικές δομές δηλαδή μεταβάλλονται, αλλάζουν, μετατοπίζονται. Στο πλαίσιο αυτό του συνεδρίου συζητήθηκε η ψηφιοποίηση η οποία είναι μία παγκόσμια τάση, μια πραγματική επανάσταση που θα αλλάξει όλες τις χώρες και τις περισσότερες επιχειρήσεις, τα περισσότερα επαγγέλματα. Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα άλλο γεγονός, ένα άλλο δεδομένο, όχι βέβαια και τόσο παλαιό, σήμερα πλέον μπορούμε χάρη στην πληροφορική η οποία ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο. Άρα η ψηφιοποίηση μαζί με την παγκοσμιοποίηση είναι δύο εξαιρετικά ισχυρές δυνάμεις που άγουν την αλλαγή. Και έχουμε και κάποιες συνέπειες, ανεπιθύμητες αν θέλετε, για το περιβάλλον κυρίως. Μια άλλη βασική τάση είναι η μείωση της χρήσης του άνθρακα.
Η Ευρώπη από την πλευρά της έχει τη δικιά της κρίση να αντιμετωπίσει. Αρα κατά την άποψή μου, οι Ευρωπαίοι, με όλα τα προβλήματα που έχουμε, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, να μη χάσουμε το τραίνο. Ουδείς στον 21ο αιώνα θα ενδιαφερθεί για τα δικά μας συμφέροντα. Αν οι Ευρωπαίοι δεν μείνουν ενωμένοι, αν δεν διορθώσουν τα προβλήματά τους, αν δεν αποτελέσουν κομμάτι αυτής της αλλαγής, τότε οι άλλοι θα το πράξουν αυτό και εμείς θα είμαστε οι χαμένοι της υπόθεσης. Παντού στην Ευρώπη αντιμετωπίζουμε δημογραφικά προβλήματα. Αυτή τη στιγμή τα συζητάμε στο πλαίσιο της μεταναστευτικής κρίσης με έναν αντιπαραγωγικό τρόπο, διότι αν δούμε την Ευρώπη, αν δούμε τη δημογραφική δομή της είναι προφανές, είναι εμφανές ότι η Ευρώπη χωρίς τη μετανάστευση θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση στο μέλλον. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η πλειονότητα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν θα έλεγα ότι απορρίπτουν, αλλά εν πάση περιπτώσει, πολλές έχουν μια στάση σκεπτικισμού απέναντι στην προσφυγική κρίση.
Προσωπικά πιστεύω, ότι η συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ των θεσμών και της Ελλάδας είναι μια καλή συμφωνία. Κατά τη γνώμη μου, ανοίγει μία πόρτα. Μετά το 2018 αυτά τα στοιχεία θα συνδυασθούν στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης συμφωνίας. Επιτρέψτε μου να είμαι ειλικρινής. Αισθάνομαι επίσης ότι θα υπάρξει και μια αλλαγή στη χώρα μου. Η αλλαγή αυτή συνάγεται και πάλι από την προσφυγική κρίση. Ξαφνικά πολλοί συνειδητοποίησαν τη στρατηγική σημασία της Ελλάδας, η οποία δεν αποτελούσε επιχείρημα κατά τη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσης, δοκίμασα πολλές φορές να το παρουσιάσω αλλά απέτυχα. Όμως η χώρα σας βρίσκεται σε ένα εξαιρετικά σημαντικό στρατηγικό σημείο από άποψη ασφάλειας. Η άμεση γειτονική σας χώρα είναι η Τουρκία, είναι οι χώρες της Μέσης Ανατολής που συμπίπτουν ουσιαστικά με τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή και παράλληλα και με την Βόρεια Αφρική, οπότε δεν πρέπει να το ξεχνούμε αυτό. Δεν μπορούμε να διορθώσουμε αυτό το πρόβλημα, την πίεση εννοώ από τις μεταναστευτικές ροές. Δεν μπορούμε να το διορθώσουμε στην κάθε χώρα. Η θα το κάνουμε όλοι μαζί, όλοι μαζί θα ανακαλύψουμε τα μέτρα για να προστατέψουμε τα εξωτερικά μας σύνορα ή θα πληρώσουμε όλοι ένα πολύ υψηλό τίμημα.
Θεωρώ ότι η όλη συζήτηση για το Grexit, δηλαδή για την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη έχει λήξει, ξεχάστε το. Ιδίως μετά το ξέσπασα της προσφυγικής κρίσης στις πρωτεύουσες των μεγάλων χωρών και ιδίως στο Βερολίνο η κατανόηση της σημασίας της Ελλάδας έχει πλέον αποκατασταθεί. Παλαιά, στην περίοδο του ψυχρού πολέμου, αυτό γινόταν κατανοητό υπό την πίεση της Σοβιετικής Ενωσης, του ανατολικού συνασπισμού και στα Βαλκάνια. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο να διορθώσουμε την μακροπρόθεσμη χρηματοοικονομική κρίση, η οποία θέτει υπό τρομερή πίεση την ελληνική οικονομία. Από την άλλη πλευρά όμως, αυτή η δουλειά πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως. Βλέπω όμως και μια θετική εξέλιξη. Όλα αυτά δεν τα λέω για να σας ικανοποιήσω. Αν δεν το έβλεπα έτσι, θα σας στο έλεγα, ακόμα και αν δημιουργούσα πρόβλημα στο υπέροχο δείπνο μας εδώ. Το εννοώ όμως και το εννοώ πολύ σοβαρά. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι μόνο μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα του μέλλοντος, τα οικονομικά, τα τεχνολογικά και, τα ζητήματα ασφάλειας. Η Ευρώπη χαρακτηρίζεται από έλλειψη ανάπτυξης και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, πρέπει να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα της έλλειψης ανάπτυξης. Νομίζω πως χωρίς ανάπτυξη θα είναι πολύ δύσκολο να κινηθούμε προς τα εμπρός. Βλέπω όμως τις δυνατότητες.
Την τελευταία εβδομάδα δεν τα πήγε τόσο άσχημα η Ευρώπη. Η Αυστρία για παράδειγμα είναι μια άλλου είδους κρίση. Με πολύ πολύ λίγες ψήφους έχασε ο εκπρόσωπος του εθνικιστικού κόμματος. Βεβαίως θα χαιρόμουν αν η διαφορά ήταν πολύ μεγαλύτερη, αλλά η διαφορά ήταν ελάχιστη. Σε κάθε περίπτωση όμως η νίκη είναι νίκη και αυτό είναι ένα καλό μήνυμα. Επίσης, η συμφωνία η οποία επετεύχθη μεταξύ των θεσμών και της Ελλάδας είναι ένα άλλο στοιχείο αισιοδοξίας. Νομίζω ότι τα μάτια όλων είναι τώρα στραμμένα προς τη χώρα του οικοδεσπότη μας, του Economist, στη Βρετανία, δηλαδή τι θα κάνουν οι Βρετανοί τον επόμενο μήνα. Θα κόψουν τα πόδια της καρέκλας πάνω στην οποία κάθονται ή θα παραμείνουν σταθεροί στη βρετανική παράδοση και θα πάρουν την απόφαση να μείνουν εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας; Ελπίζω ότι τελικά θα επικρατήσει η δεύτερη άποψη, ότι η Βρετανία θα μείνει εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αισιοδοξώ ότι αυτό θα γίνει. Βεβαίως στην πολιτική ποτέ δεν ξέρεις, ένας μήνα είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Θεωρώ λοιπόν, ότι η 23η Ιουνίου θα αποτελέσει μια κρίσιμη στιγμή στη Βρετανία και στην Ευρώπη. Εάν οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ της εξόδου, τότε αυτό θα σημάνει μια καταστροφή για το Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν ξέρω βέβαια πως το Ηνωμένο Βασίλειο, η ένωση δηλαδή Αγγλίας και Σκωτίας, πως θα καταφέρει να την ξεπεράσει και να επιβιώσει σε περίπτωση που αποφασίσουν το αρνητικό ενδεχόμενο να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ επίσης θα οδηγηθεί σε μια σοβαρή κρίση. Όλες οι δυνάμεις οι οποίες ελπίζουν ότι η Ευρώπη θα αποσυντεθεί θα επικροτήσουν την εξέλιξη και θα ενθαρρυνθούν προκειμένου να κινηθούν προς την ίδια κατεύθυνση. Αν όμως υπάρξει μια θετική ψήφος και ελπίζω ότι θα υπάρξει, θα λειτουργήσει ως αντίρροπη δύναμη, θα υπάρξει μια ώθηση προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι βασικές προκλήσεις οι οποίες ταλανίζουν την ΕΕ. Θεωρώ λοιπόν ότι από αυτήν την άποψη η 23η Ιουνίου θα είναι μια ιστορική στιγμή και εύχομαι το καλύτερο.
Όμως ότι και αν αποφασίσουν οι Βρετανοί πρέπει να επανεφεύρουμε την Ευρώπη, να βρούμε ένα νέο αφήγημα όλοι μαζί, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με τον τρόπο με τον οποίο πηγαίναμε τα τελευταία χρόνια. Το status quo δεν είναι βιώσιμο κυρίες και κύριοι. Και αυτό θα απαιτήσει μια ηγεσία, θα απαιτήσει κουράγιο από τους αρχηγούς των κρατών, αλλά και ένα όραμα και για μένα δεν υπάρχει και σοβαρή εναλλακτική στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Τι είναι η ευρωπαϊκή ενοποίηση, αφορά στην οικονομία; Όχι. Αυτό είναι το κομβικό στοιχείο, αλλά η ευρωπαϊκή ενοποίηση ήταν η απάντηση και μάλιστα στη δεκαετία του ΄50 και μάλιστα του χρόνου θα έχουμε και την επέτειο της συνθήκης της Ρώμης το ΄57, το 2017 λοιπόν θα έχουμε μια σημαντική επέτειο. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση ήταν η απάντηση των ευρωπαίων σε έναν αιώνα πολέμων, έπειτα από δύο παγκόσμιους πολέμους. Για ποιο λόγο λοιπόν οι αρχηγοί της Ευρώπης κατανόησαν ότι το όλο σύστημα πρέπει να αλλάξει; Πρέπει να μάθουμε μερικά πράγματα από αυτούς. Πρέπει να αλλάξουμε το ευρωπαϊκό σύστημα στην κατεύθυνση μιας νέας αρχής υπό τις συνθήκες μάλλον ενός κόσμου που αλλάζει πλήρως. Για αυτό πρέπει να μείνουμε μαζί, να είμαστε ενωμένοι. Νομίζω ότι αν το δούμε από αυτήν την άποψη, αν με ρωτήσετε σε δέκα χρόνια από τώρα αν η Ευρώπη θα συνεχίσει να υφίσταται, η απάντησή μου είναι ναι, βρίσκεται υπό απειλή, ναι και η μεγαλύτερη απειλή είναι αυτή η οποία προέρχεται εκ των έσω. Από το νέο εθνικισμό σε όλα τα κράτη μέλη. Νέα λαϊκιστικά αριστερά ή δεξιά κόμματα τα οποία ανεβαίνουν, αυτή είναι η πραγματική απειλή. Και με εκπλήσσει το γεγονός ότι ο μόνος εκτός Ευρώπης που θα χειροκροτούσε και θα ήταν χαρούμενος, αν οι Βρετανοί ψήφιζαν υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Για ποιο λόγο λοιπόν να συμβεί αυτό; Διότι ο Πούτιν θεωρεί ότι μια ισχυρή Ευρώπη δεν είναι υπέρ των συμφερόντων του. Από αυτήν την άποψη λοιπόν θεωρώ ότι αυτός ο νέος εθνικισμός είναι και ο πραγματικός εχθρός. Πρέπει να αναπτύξουμε ένα νέο πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, το οποίο θα βασίζεται στον ανοιχτό του χαρακτήρα. Νομίζω ότι ήταν μεγάλο σφάλμα από πλευράς της δικής μου χώρας να χρησιμοποιήσει την χρηματοοικονομική κρίση στην περιοχή της Μεσογείου για να μετατρέψει δηλαδή τους κατοίκους της Μεσογείου σε καλούς προτεστάντες. Το έχω πει εξαρχής, αυτό δεν θα αποδώσει και πραγματικά υπάρχει και ο λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί Βορειοευρωπαίοι επιστρέφουν (στο νότο) κάθε χρόνο να απολαύσουν, να περάσουν τον πιο πολύτιμο χρόνο της ζωής τους, τις διακοπές τους, υπάρχει κάποιος λόγος, ένα πολύ καλός λόγος. Από την άλλη πλευρά, θεωρώ ότι η Μεσόγειος πρέπει να καταλάβει και την νοοτροπία των Βορειοευρωπαίων και είναι γεγονός, είτε σας αρέσει είτε όχι έτσι είναι και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.
Η Ευρώπη από την αρχή ήταν το αποτέλεσμα ενός τεράστιου συμβιβασμού και πρέπει να υπενθυμίσουμε το νόημα αυτού του συμβιβασμού, της αλληλεγγύης και της σύνδεσης μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα κομβικά στοιχεία προκειμένου να ξεπεράσουμε αυτήν την κρίση. Ουσιαστικά, απαιτείται κατανόηση, ειλικρίνεια μεταξύ φίλων. Επιτρέψτε και σε μένα να είμαι ειλικρινής ως φίλος. Θεωρώ ότι το να περιγράφεις την Ανγκελα Μέρκελ ως ναζίστρια ήταν πολύ κακή ιδέα. Θα μπορούσα επίσης να προσθέσω και κάποιες προκαταλήψεις για τους Έλληνες στη Γερμανία, οι οποίες είναι τελείως εσφαλμένες. Όμως επιτρέψτε μου να πω ένα πράγμα. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, η συμπάθεια μεταξύ των δύο χωρών, έχουν βαθιές ρίζες. Δεν υπάρχει ανθελληνικό αίσθημα στη Γερμανία. Πάρα πολλοί Έλληνες ζουν εκεί για πολλά χρόνια και οι Γερμανοί γείτονες τους χαίρονται γι αυτό. Υπάρχουν λοιπόν πολλά σημεία κατανόησης όπως και κάποια σημεία διαφωνίας και έλλειψης κατανόησης, όπως συμβαίνει και σε μια οικογένεια. Πρέπει λοιπόν να προωθήσουμε τα θετικά στοιχεία. Η αίσθησή μου για τη Γερμανία και νομίζω ότι καταλαβαίνω πολλά για τη χώρα μου --έχω κερδίσει πολλές εκλογικές αναμετρήσεις-- η αίσθησή μου είναι ότι οι Γερμανοί είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και να γράψουν ένα νέο κεφάλαιο καλής συνεργασίας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Αυτό πρέπει να αξιοποιηθεί. Άρα από αυτήν την άποψη είμαι πολύ αισιόδοξος ότι μετά την 23η Ιουνίου θα έχουμε την αρχή μιας νέας κατάστασης για την Ευρώπη και ελπίζω και νομίζω ότι θα υπάρξει συμβολή και από τα νοτιοανατολικά. Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα, θεωρώ ότι έχει τεράστιες δυνατότητες, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν. Μιλήσατε για τις νέες ψηφιακές τεχνολογίες, εγώ δεν θα επένδυα σε παλαιές τεχνολογίες. Δεν έχει νόημα, πρέπει να ξεκινήσεις να δημιουργείς νέα πράγματα. Άρα ο εκσυγχρονισμός είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα αν αξιοποιηθεί σωστά και νομίζω ότι σε αυτό το επίπεδο οι Ευρωπαίοι μπορούν να συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό μέσω των ιδιωτικών εταιρειών αλλά και μέσω των ευρωπαϊκών θεσμών και των άλλων κρατών μελών. Πρέπει λοιπόν να αξιοποιηθούν αυτές οι δυνατότητες, διότι η συγκεκριμένη κρίση δεν μπορεί να συνεχισθεί για πάντα. Θα οδηγήσει στην απώλεια μιας ολόκληρης γενιάς. Πρέπει να σταματήσουμε τη φυγή των εγκεφάλων από αυτή τη χώρα. Και υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα το οποίο συνδέεται πάρα πολύ στενά με τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό αυτής της χώρας, η εκπαίδευση για παράδειγμα, θεωρώ ότι δίνει μια τεράστια ευκαιρία για να κάνουμε βήματα προς τα μπροστά. Όλα θα εξαρτηθούν όμως από το εάν η Ευρώπη θα μείνει ενωμένη ή όχι. Αν αρχίσει ο καθένας να κάνει το δικό του, τότε θα γίνουμε πιο αδύναμοι και θα απωλέσουμε τις ευκαιρίες που έχουμε σήμερα για το μέλλον. Και ζούμε και σε μια γειτονιά η οποία είναι γεμάτοι από κινδύνους όπως ανέφερα και στην αρχή.
Δεν βλέπω ότι η σύγκρουση με τη Ρωσία για την Κριμαία και την Ουκρανία θα πάψει σύντομα. Δεν είμαι αντιρώσος, μη με παρεξηγήσετε. Είμαι ρεαλιστής, κοιτώ την πραγματικότητα και πρέπει να εξετάσουμε με σοβαρότητα τις ανησυχίες των φίλων μας στην ανατολική Ευρώπη.
Η Τουρκία είναι μια άλλη μεγάλη πρόκληση και με ανησυχεί ιδιαίτερα η κατεύθυνση προς την οποία ο Ερντογάν οδηγεί τη χώρα. Πραγματικά, δεν γνωρίζω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της νέας αντίθεσης με τους Τούρκους. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει μια πολιτική λύση με την Τουρκική Δημοκρατία. Και αυτό συμβαίνει σε ένα περιβάλλον εξαιρετικά μεγάλης αστάθειας, στη Μέση Ανατολή, τους άμεσους γείτονές μας, και επίσης υπάρχει η στρατιωτική σύγκρουση της Τουρκίας με τη Ρωσία στη Συρία. Ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας. Άρα πράγματι μπορούμε να θεωρήσουμε ότι τα παλαιά παραδοσιακά κράτη μέλη της ΕΕ είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν (τις κρίσεις) μόνα τους με καλύτερο τρόπο από ότι ενωμένα για μια καλύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση; Νομίζω πως όχι. Τα παλαιά παραδοσιακά έθνη κράτη της ΕΕ δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις νέες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Η ΕΕ συνολικά θα μπορέσει να βρει λύσεις όχι τα κράτη μέλη μόνα τους.
Θεωρώ ότι η ευρωζώνη θα παίξει κομβικό ρόλο στο μέλλον και αυτή η ευρωζώνη πρέπει να βελτιωθεί, τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της πρέπει να τύχουν επαναδιαπραγμάτευσης, διότι χρειαζόμαστε πιο στενή συνεργασία ιδίως σε ζητήματα δημοσιονομικής πολιτικής. Δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες διότι βλέπω ότι πεινάτε κιόλας... Άρα, συνολικά θα έλεγα το εξής για το τι πρόκειται να συμβεί σε δέκα χρόνια: αν οι Ευρωπαίοι μείνουν ενωμένοι θα υπάρξει μια πιο ισχυρή ενοποίηση και οικονομίες οι οποίες θα τα πάνε πολύ καλύτερα απ' ότι σήμερα. Και ελπίζω ότι η ελληνική κρίση δεν είναι κάτι μάταιο, από την Ελλάδα θα έρθει ένα πνεύμα για μια νέα αρχή και αυτό θα διαχυθεί παντού σε όλη την Ευρώπη. Το πιστεύω αυτό κυρίες και κύριοι. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
http://www.imerisia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου