 |
Ένας λαός που γονατίζει, μπουσουλάει, ελπίζει σε θαύματα, βλέπει εικόνες να δακρύζουν, τάζει λαμπάδες ίσα με το μπόι του για να βάλει "μέσον" στη ζωή του αλλά και στο θάνατό του.
Ένας λαός που πιστεύει στον Αδάμ και την Εύα.
Που φιλά χέρια ρασοφόρων και δίνει ακόμη και το υστέρημά του σε παγκάρια και εράνους για να φορούν χρυσοποίκιλτα ενδύματα και σταυρούς 3 τόνων και 5 στρεμμάτων οι γαλονάδες της εκκλησιαστικής εξουσίας που ποτέ δε θα επιτρέψουν να γίνουμε ένα κοσμικό κράτος με αυτονόητη την ανεξιθρησκεία και το διαχωρισμό πολιτείας-εκκλησίας.
Ένας λαός περήφανος για τους προγόνους του που δεν γνωρίζει τι λένε, που καθόλου δεν τους μοιάζει, που έχει αποστηθίσει πατερημά και πιστεύα και φτύνει τον κόρφο του σαν δει μαύρη γάτα, που χτυπά ξύλο να διώξει τη γρουσουζιά.
Ένας λαός που τις Απόκριες ντύνεται μασκαράς και ξεφαντώνει σε ρυθμούς Διονυσιακούς, τα Χριστούγεννα στολίζει σκανδιναυικά δέντρα με λαμπιόνια, το Πάσχα δέχεται τα άγια φώτα αεροπορικώς με τιμές κράτους .
Που νηστεύει και κατεβάζει καντήλια συγχρόνως.
Που παντρεύεται με τις ευχές της εβραίας -ενδεχομένως πόρνης- Σάρας ως παράδειγμα τίμιας γυναίκας.
Που έχει τη γυναίκα σε θέση εξόριστη, μίασμα και πνεύμα πονηρό.
Που μαθαίνει στα παιδιά του να "αγιάζεται", να γονατίζει, να προσεύχεται, να ξεματιάζεται, να μην πιστεύει πως είναι εξέλιξη του πιθήκου, να αναιρεί την επιστήμη στη δημιουργία του κόσμου, να αμφισβητεί την ιατρική με προσευχές, ματζούνια αλλά και τάματα.
Ένας λαός που είχε φτάσει να "μετρά τ άστρα" και τώρα τα διαβάζει μανιωδώς στο "άστρα και όραμα" του κάθε σούργελου.
Ένας λαός που εξαφανίστηκε η ταυτότητά του από το Βυζάντιο και μετά και ακόμη και σήμερα ψάχνει να βρει ποιος είναι και τι θέλει.
Που δεν ξέρει να σταθεί όρθιος και να βαδίσει.
Λυπάμαι ειλικρινά.
Λυπάμαι που υπάρχουν μυαλά "προοδευτικά" και "κατά σκοταδισμών" και υποστηρίζουν άμεσα ή έμμεσα την φρικτή κατάντια μας.
Δε θέλουν λοιπόν να προχωρήσουμε μπροστά.
Θέλουν να μπουσουλάμε εις τον αιώνα τον άπαντα.
Και θα το καταφέρουν.
Μετά θα αναρωτιούνται τι φταίει κι αυτός ο λαός δε μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
Θα αναρωτιέται γιατί δε μπορεί να συνδυάσει όλο το πακέτο της αρλούμπας που τον έμαθαν να θεωρεί "πολιτισμό" του. . Απογοήτευση οικτρή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου