Απέναντι στην ανεπάρκεια και την ιδιοτέλεια, έρχεται η απάντηση του λαού

Όλα έγιναν όπως τα είχαμε προβλέψει. Αντεγκλήσεις και χωρίς νόημα κοκορομαχίες, αλλά και πληθώρα ακατανόητων «νομοτεχνικών» βελτιώσεων, που προσθέτουν ξεπουλήματα, μέσα από αντιδημοκρατικές τακτικές που επινοήθηκαν για να περνάνε τα κρίσιμα και σημαντικά, χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τι έγινε έως ότου να έχουν ψηφιστεί όλα. Έτσι, ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία, το πολυνομοσχέδιο λαιμητόμος - εντολή της τρόικα, που εισάγει τη χώρα στην εποχή του τρίτου μνημονίου, όπως ήταν, εξ άλλου, αναμενόμενο. Διασφαλίζεται όμως έτσι, πιστεύουν, η παράταση ζωής στο καθεστώς για να ολοκληρωθεί η καταστροφή. Μέσω της προσωρινής χρηματοδότησης από τους επικυρίαρχους, αφού πρώτα αυτοί εξασφάλισαν τα πάντα, στήνεται το προεκλογικό παιγνίδι των «success stories», του πρωτογενούς πλεονάσματος και της

εξόδου στις «αγορές», που κραδαίνονται ως άλλες χάντρες και καθρεφτάκια στους «ιθαγενείς» και για να αποσπασθεί για μια ακόμα φορά η ψήφος των όποιων αφελών.

Αυτό που όντως δεν ήταν αναμενόμενο ήταν το καραγκιοζιλίκι της κατάθεσης πρότασης μομφής κατά Στουρνάρα από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ και ό,τι επακολούθησε.

Αν για κάτι στάθηκε χρήσιμη η χθεσινή «κοινοβουλευτική» διαδικασία είναι ακριβώς για να πειστεί και ο τελευταίος, τόσο για τις πραγματικές προθέσεις της συγκυβέρνησης που οδηγεί τη χώρα από το ένα κακό στο χειρότερο, όσο και για την αδυναμία της φερόμενης ως αξιωματικής αντιπολίτευσης να σταθεί πολιτικά απέναντι στις δραματικές εξελίξεις και να επιχειρηματολογήσει πειστικά για τις όποιες επιλογές της, δείχνοντας ότι έχει πραγματικά τα «κότσια» να ηγηθεί του λαϊκού κινήματος σε μια πορεία νίκης ενάντια στο καθεστώς.

Μπροστά στη κρισιμότητα των στιγμών, αντί να φύγει, παραιτούμενη, εγκαταλείποντας οριστικά το «κοινοβούλιο» καταφέρνοντας συντριπτικό πλήγμα στο καθεστώς, ανατρέποντας τη στρατηγική του, ακριβώς στη κρισιμότερη φάση που το ίδιο διεξάγει αγώνα επιβίωσης και να οδηγήσει τη χώρα σε βαθιά πολιτική κρίση και πρόωρες εκλογές, δίνοντας ταυτόχρονα μοναδική ευκαιρία χειραφέτησης στο λαϊκό κίνημα, είδαμε να ξετυλίγεται μπροστά μας μια κακόγουστη θεατρική παράσταση.

Μια παράσταση διευκόλυνσης του καθεστώτος να ξεμπερδεύει εύκολα με τα όποια εμπόδια θα μπορούσαν να υπάρξουν στο καταστροφικό του έργο. Το μόνο μέλημα από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τις αμφιλεγόμενες κινήσεις εντυπωσιασμού, ήταν να θολώσει τα νερά και να κρύψει την πραγματική της αδυναμία να εκφράσει μια διαφορετική και πειστική πρόταση διεξόδου από τη δραματική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα και σημαντικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Έτσι η γελοιοποίηση ήλθε σαν το λογικό αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας, ή της σκοπιμότητας, που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση και «αποστράτευση» το λαϊκό κίνημα, αφού τα πάντα φαντάζουν προσυμφωνημένα και μη αναστρέψιμα.

Γιʼ ακόμα μια φορά ο κ. Τσίπρας μίλησε για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, λες και είναι η πρώτη φορά που συνέβη, ή θα είναι η τελευταία, μέσα σε αυτό το καθεστώς κατοχής που έχει επιβληθεί στη χώρα. Και ποια ήταν η απάντηση και σʼ αυτό το πραξικόπημα; Προσωρινή αποχώρηση από τα έδρανα, ολιγόλεπτη «πύρινη» ομιλία προς τους διαδηλωτές έξω από τη Βουλή και επανάκαμψη στα έδρανα για τη συνέχεια. Ποιον τελικά πείθουν με αυτή την τακτική; Ούτε καν τον εαυτό τους. Αν δεν είναι τόσο ανίκανοι και απαίδευτοι, ώστε να κάνουν το ένα λάθος πίσω από το άλλο, τότε η μόνη εξήγηση είναι ότι σκόπιμα η αξιωματική αντιπολίτευση εντάχθηκε σε αυτό το παιχνίδι παραπλάνησης του λαού. Ένα βρώμικο παιγνίδι αποπροσανατολισμού και παθητικοποίησης της κοινωνίας, που θα το πληρώσει πρώτο το ίδιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν θα δει τα ποσοστά του να καταρρέουν και τη δυναμική που ανέπτυσσε να εξανεμίζεται. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα κόμματα της λεγόμενης «αντιμνημονιακής» αντιπολίτευσης, από τα οποία, επίσης για μια ακόμα φορά, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση.

Αλλά κανέναν δεν ενδιαφέρει η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε των άλλων κομμάτων. Αυτό που ενδιαφέρει είναι η τύχη της χώρας και της χειμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας.

Ας αφήσουμε όλους αυτούς να παίζουν τα δικά τους παιγνίδια κι ας οργανώσουμε εμείς οι απλοί πολίτες τη δική μας αντίσταση και τη δική μας αντεπίθεση. Απέναντι στο εκρηκτικό μείγμα ιδιοτέλειας και ανικανότητας η απάντηση του λαού οφείλει να είναι καταλυτική. Έξω από τη φυλακή της ευρωένωσης, απαλλαγμένοι από τις αυταπάτες που τεχνηέντως καλλιεργούν οι διάφοροι επίδοξοι «σωτήρες», ας πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο, που ξεπήδησε μέσα από τα σπλάχνα του ίδιου του λαού, δείχνει τον δρόμο της αντίστασης και της μεγάλης ανατροπής.

Όχι στα μισόλογα, στα στρογγυλέματα, στις υπαναχωρήσεις, στους πολιτικάντικους θεατρινισμούς που αποπροσανατολίζουν.

Καθαρά λόγια, πεντακάθαρες λύσεις, εδώ και τώρα, χρειάζεται ο τόπος.

Οι ευρωεκλογές ας είναι η αφετηρία της μεγάλης νικηφόρας πορείας του ίδιου του λαού προς τη Νίκη για την Ελλάδα ελεύθερη και δημοκρατική. Για την Ελλάδα που προκόβει και δημιουργεί. Για την Ελλάδα και τον λαό της που ευημερεί. 

Αθήνα 31 Μαρτίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.