Η εποχή των «καταιγιστικών εξελίξεων» (όπως αρέσκονται να τις ονομάζουν οι δημοσιογράφοι στα ΜΜΕ) που ζούμε μπορεί πράγματι να μην επιτρέπουν την παρελθοντολογία και την νοσταλγία για τότε που πιστεύαμε σε έναν κόσμο «όμορφο και ιδανικά πλασμένο»...Που είχαμε έστω την βεβαιότητα και την ελπίδα ότι και έτσι να μην είναι εμείς είχαμε την δύναμη και την ενέργεια και την απαιτούμενη αγωνιστικότητα να τον αλλάξουμε και να τον πλάσουμε και όμορφο και ιδανικό και δίκαιο και ειρηνικό και δημοκρατικό και ελεύθερο και ισότιμο και τόσα άλλα «και» που μας πρόδωσαν και τα προδώσαμε. Η Μαρία Τριαντοπούλου γράφει την σκέψη της ημέρας.
Υπάρχει όμως τεράστια απόσταση μεταξύ μιας στείρας παρελθοντολογίας που δεν οδηγεί πουθενά,
που, αντίθετα, καθηλώνει σε μια απραξία και σε έναν εν τέλει άκαρπο συντηρητισμό και άλλο η παντελής έλλειψη ανάλυσης του παρελθόντος, του κοντινού έστω, και των ιστορικών και πολιτικών γεγονότων, πράξεων και αποφάσεων που μας έφτασαν εδώ που είμαστε σήμερα.
Όταν άκουγα πολιτικούς, συνεπικουρούμενους φυσικά από τους προσφιλείς τους δημοσιογράφους και αναλυτές, να λένε ότι δεν έχει θέση και λόγο ύπαρξης το παρελθόν και η συζήτηση του τι έφταιξε και οδηγηθήκαμε στην κρίση και το μνημόνιο αλλά σημασία έχει μόνο το τώρα και το πως θα σώσουμε την «πατρίδα» στο παρόν και στο μέλλον, πάντα αναρωτιόμουνα πως θα γινόταν αυτό χωρίς βαθιά ανατομία του προβλήματος-ακόμα περισσότερο δε βλέποντας ότι οι σωτήρες της πατρίδας που δεν ήθελαν την παρελθοντολογία ήταν οι ίδιοι που μας είχαν φέρει σε αυτό το χάλι.
Με την σύλληψη των βουλευτών της Χρυσής Αυγής και με τα επακόλουθα γεγονότα των τελευταίων ημερών, πού ΟΛΟΙ έχουν κυριολεκτικά «πέσει από τα σύννεφα» - αν θέλουν πραγματικά να το πιστέψουμε αυτό τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο ανησυχητικά γιατί αυτοί που θα σώσουν τη «πατρίδα» δεν βλέπουν και δεν αντιλαμβάνονται τι γίνεται μπροστά στα μάτια τους – άκουσα πάλι μέλη της κυβέρνησης και διάφορους συμβούλους τους να λένε ότι δεν έχει σημασία τι κάνανε τόσο καιρό, σημασία έχει ότι τώρα εξαρθρώθηκαν τα ναζιστικά στοιχεία από τον πολιτικό βίο.
«Κάλλιο αργά παρά ποτέ» λένε χαριτολογώντας στα τηλεοπτικά παράθυρα οι έκπληκτοι βουλευτές και δημοσιογράφοι. Όμως αν νομίζουν ότι έτσι εύκολα, επειδή συνέλαβαν 20 εγκληματίες, εξαλείφεται ο φασισμός και ενισχύονται οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι γελασμένοι. Μαζί με την χαρά ότι έστω και τώρα, έστω και αφού για κάποιον λόγο, η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει κάτι, δεν έχει κοπάσει η δικαιολογημένη ανησυχία του κόσμου.
Η έλλειψη συγκροτημένης απάντησης στα πολύ σοβαρά θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη με πρωταρχική την απλή ερώτηση «πως άφησε η κυβέρνηση τα πράγματα να φτάσουν ως εδώ» απαιτεί ανάλυση του παρελθόντος. Όπως και η ανάλυση των ιστορικών συνισταμένων που οδήγησαν στην άνοδο του Χίτλερ τότε έτσι και η ανάλυση του ιστορικού πλαισίου που μας έφερε εδώ σε αυτήν την κοινωνική εξαθλίωση του σήμερα και οι λόγοι που επέτρεψαν στην Χρυσή Αυγή να δρα ανενόχλητη επί τόσο εγκληματικά μακρύ χρονικό διάστημα απαιτούν ανάλυση του παρελθόντος, του πως και του γιατί.
Δεν αρκεί να λέμε «ο,τι έγινε, έγινε» γιατί ΘΑ ξαναγίνει με μαθηματική ακρίβεια. Και θα είναι χειρότερο και ακόμα πιο επικίνδυνο. Και παρόλο που οι φασίστες μας έχουν κάνει να ντρεπόμαστε να κάνουμε την παραμικρή αναφορά στους αρχαίους Ελληνες, εγώ θα το αποτολμήσω για να θυμίσω στα ΜΜΕ που όλα τα κόβουν κι όλα τα μαχαιρώνουν χέρι χέρι με τους «σωτήρες του Εθνους» ότι«όλβιος εστί όστις ιστορίης έσχε μάθησιν».
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου