Η παγκόσμια περιδίνηση και οι αντοχές της Ε.Ε.

Οσο κι αν ο κόσµος αλλάζει θεαματικά μέσα από επιστημονικές ανακαλύψεις και εφευρέσεις, μέσα από τεχνολογικές εξελίξεις και γεωπολιτικές διεργασίες, οι βασικές ανάγκες των ανθρώπων παραμένουν ίδιες απ’ όταν το είδος μας ξεχώρισε από τα άλλα. Αγωνιούμε για ασφάλεια, τροφή, στέγη και στενή επικοινωνία με άλλους σαν εμάς. Αντιλήψεις και συμπεριφορές αλλάζουν, όμως όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, όταν βρισκόμαστε σε άμεσο κίνδυνο, οι δύο βασικές μας επιλογές είναι ή να δώσουμε τη μάχη ή να τραπούμε σε φυγή. Με αυτά τα βασικά υλικά διαμορφώνονται άνθρωποι και κοινωνίες, αυτά οδηγούν καθημερινές εξελίξεις και, συνεπώς, διαμορφώνουν τoν ρουν της ανθρωπότητας.
Αν κοιτάξουμε τη «μεγάλη εικόνα», ο άνθρωπος τα έχει πάει πολύ καλά. Οι περισσότεροι δεν κινδυνεύουν να γίνουν βορά θηρίων ούτε να πεθάνουν από την πείνα, ενώ το προσδόκιμο ζωής (και η ποιότητά της) βελτιώνεται σε ολοένα περισσότερες περιοχές.

Βεβαίως, η επιτυχία μας να επιβληθούμε (έως σημαντικό βαθμό) στη φύση μάς έφερε αντιμέτωπους με τον κίνδυνο οι ίδιοι να μην μπορούμε να επιζήσουμε σε έναν ρημαγμένο πλανήτη. Ετσι, θα πρέπει να διαμορφώσουμε νέα αντίληψη και νέα «εργαλεία» συνεργασίας για να διαχειριστούμε τα προβλήματα της εποχής και να αποτρέψουμε την καταστροφή, αν όχι του πλανήτη, του δικού μας είδους. Δεν νοείται μεμονωμένες χώρες να διαθέτουν όπλα μαζικής καταστροφής ή να μην υπάρχει η αναγκαία συνεργασία σε διεθνές επίπεδο για την καλύτερη δυνατή διαχείριση πόρων και προβλημάτων, επειδή οι πολιτικές δομές στον πλανήτη παραμένουν δέσμιες πρωτόγονων αντιλήψεων και ανταγωνισμών.

Oι μεγαλύτερες δυνάμεις βρίσκονται σε τροχιά άμεσης σύγκρουσης, ύστερα από πολλά χρόνια.

Γίνεται ολοένα πιο σαφές ότι ενώ η ανθρωπότητα ήδη βρίσκεται σε σημείο όπου απαιτούνται σοβαρές αποφάσεις, αυτές δεν θα ληφθούν σύντομα. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η στήριξη των ΗΠΑ και της Ε.Ε. προς το Κίεβο, καθώς και η κλιμακούμενη ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, δείχνουν ότι οι μεγαλύτερες δυνάμεις βρίσκονται σε τροχιά άμεσης σύγκρουσης, ύστερα από πολλά χρόνια μειωμένης έντασης.

Η πανδημία και τα εμπόδια στις αλυσίδες παραγωγής και διανομής οδηγούν σε αυξήσεις τιμών, επιδεινώνοντας προβλήματα σε όλες τις χώρες. Ο εμφύλιος στο Σουδάν, οι παλαιότεροι πόλεμοι στη Υεμένη, στη Συρία, στην Ουκρανία, κ.ά., δείχνουν πόσο μακριά βρισκόμαστε από την αναζήτηση σοφής διαχείρισης των προβλημάτων, πόσο αδύναμα είναι τα Ηνωμένα Εθνη.

Σε όλη αυτή την αστάθεια είναι κρίσιμο να εκτιμήσουμε πως η Ευρώπη, παρά τις πολλές διαφορετικές κουλτούρες της και τους αέναους πολέμους, παρά την «εξαγωγή» μεταναστών και βίαιων συμπεριφορών σε άλλες περιοχές, κατάφερε, μέσω της Ενωσης, να εξασφαλίσει τη σταθερότητα και την ευημερία. Το πέτυχε μέσω κοινών αρχών που ανταποκρίνονται στις βασικές ανάγκες του κάθε πολίτη για ασφάλεια, ευημερία και την αίσθηση του ανήκειν. Παρά τα προβλήματά της, η Ε.Ε. δείχνει τι είναι δυνατό να γίνει όταν η συνεργασία και ο αλληλοσεβασμός αντικαθιστούν τα ένστικτα της σύγκρουσης και της φυγής.

https://www.kathimerini.gr/opinion/562386862/i-pagkosmia-peridinisi-kai-oi-antoches-tis-e-e/