Μητροπολίτες, σταρ του μίσους

Του Περικλή Κοροβέση

Ο κ. Αμβρόσιος, μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας (με αυτόν τον τίτλο ευγενείας είναι γνωστός), είναι ένας άνθρωπος με φασιστικές ιδέες που ουδέποτε τις έκρυψε. Ανήκει σε μια ομάδα τεσσάρων-πέντε μητροπολιτών που εκφράζουν τις απόψεις της Χρυσής Αυγής από άμβωνος.

Κάθε τόσο κάνουν και ένα κήρυγμα μίσους και αποκτούν πανελλήνιο ακροατήριο και γίνονται σταρ του μίσους. Αυτή η Ανώτατη Εκκλησιαστική Ιεραρχία δεν είναι ούτε η ηγεσία της Εκκλησίας ούτε εκφράζει τις απόψεις της. Εχει όμως την ανοχή της Ιεράς Συνόδου, υπάρχει ένα είδος «ομερτά», πράγμα σύνηθες στους μεγάλους οργανισμούς (Στρατός, Αστυνομία,

κόμματα) για να κρατήσουν τη συνοχή τους προς τα έξω. Μόνο όταν γίνει κάποια διάσπαση σε κόμμα ή θρησκευτικό δόγμα καταλαβαίνουμε το αβυσσαλέο μίσος που τους χώριζε. Στον Στρατό και την Αστυνομία δεν γίνονται διασπάσεις, αλλά εκκαθαρίσεις.

Αλλά η Εκκλησία δεν είναι μόνο Ιεραρχία, είναι και ο κατώτατος κλήρος. Αυτόν που συναντούν οι κοινοί θνητοί στα χωριά ή στις γειτονιές. Αυτοί δηλαδή που έχουν προσωπικές σχέσεις με το εκκλησίασμά τους. Εχω δει παπάδες να παίζουν όργανα, να τραγουδούν και να χορεύουν. Μητροπολίτη να χορεύει δεν έχω δει.

Τα συμπεράσματά μου από αυτές τις συναναστροφές είναι πως οι παπάδες ζουν σε συνθήκες σκλαβιάς. Είναι στον απόλυτο και πλήρη έλεγχο του δεσπότη. Οι νέοι ιερωμένοι είναι κατά κανόνα θεολόγοι (ή μπορεί να έχουν και ένα δεύτερο πτυχίο), εντελώς ενημερωμένοι για τα κοινωνικά και θεολογικά προβλήματα, όπως και για την αυταρχική λειτουργία της Ιεραρχίας που, όχι σπάνια, αγγίζει τα όρια της τυραννίας ή για την προκλητική επίδειξη πλούτου και εξουσίας.

Είναι τυχαίο άραγε πως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ακόμη και αστυνομικοί και στρατιωτικοί, έχουν το δικαίωμα να συνδικαλίζονται; Οι παπάδες, που και αυτοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι όπως και οι μητροπολίτες, δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Τι να λέει άραγε ο Συνήγορος του Πολίτη; Δεν είναι μια σαφής διάκριση για μια κατηγορία πολιτών; Και ακόμη, τους απαγορεύεται να πολιτευτούν. Πού το γράφει αυτό το Σύνταγμα;

Η ΛΟΑΤ κοινότητα είναι προϊόν του κινήματος των ομοφυλόφιλων που άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 στην Αγγλία και στις ΗΠΑ και εξελίχθηκε ραγδαία σε μαζικό κίνημα. Και σε πολλές χώρες του κόσμου νίκησαν και απέκτησαν, τουλάχιστον νομικά, τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους πολίτες.

Κατά την άποψή μου, αυτό το κίνημα είναι εξίσου σημαντικό με τον αγώνα που έχουν δώσει οι γυναίκες ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα (Μαίρη Γουόλστονκραφτ) όπως και το κίνημα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, δεκαετία του ‘60, για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό που πρόσφερε το κίνημα των ομοφυλόφιλων ήταν η ανακάλυψη του εσωτερικού μας εαυτού για να βρούμε την πραγματική μας ταυτότητα. Και αυτό ήταν πρωτοποριακό.

Αυτή η κοινότητα έχει υποστεί πολλούς διωγμούς και διώξεις. Εχουν δολοφονηθεί κατά δεκάδες και πολλοί έχουν πεθάνει στα ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου. Οχι γιατί έκαναν κάτι, αλλά γι’ αυτό που ήταν. Και τη δίωξη των ΛΟΑΤ ζήτησε και ο Αμβρόσιος, κατά την παράδοση των ναζί.

Ας σταθούμε σε δύο φράσεις του: «Αν είχα όπλο και μπορούσα από τον νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε». Και ακόμη: «Αν παρόμοια φράση χρησιμοποιούσαν οι ναζί, τότε μπράβο». Η σωστή ανάγνωση αυτών των φράσεων ως προς το σημαινόμενό τους είναι: «Αν ήμουν σε μια παρακρατική οργάνωση -άρα νόμιμο όπλο- θα σκότωνα όλους τους πούστηδες μέχρι να τους τελειώσουμε».

Η δεύτερη φράση δείχνει τη μεγαλομανία του, που θυμίζει φίρερ. «Αν οι ναζί ακολουθούν τα δικά μου κηρύγματα, τότε μπράβο». Χωρίς να θέλω να απογοητεύσω τον Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, οι ναζί είχαν ήδη στείλει τους ομοφυλόφιλους στον φούρνο. Οπότε μάλλον αυτοί έπρεπε να έλεγαν «μπράβο» στον κ. Αμβρόσιο που λέει τα ίδια με αυτούς.

Ο κ. Αλιβιζάτος, που κανείς δεν αμφισβητεί το κύρος του, είπε στην κατάθεσή του πως το επίμαχο άρθρο του κ. Αμβρόσιου «παραβιάζει τον ρατσιστικό νόμο, καθώς υποκινεί σε μίσος και συνιστά προτροπή σε βία». Γιατί τότε δεν κινήθηκε αυτεπάγγελτα η Δικαιοσύνη, αφού παραβιάζεται νόμος του κράτους;

Αντίθετα είδαμε τη Δικαιοσύνη του Αιγίου να δέχεται την παραβίαση του νόμου και βγάζει τον παραβάτη αθώο και να τον δικαιώνει. Και αυτό με έβαλε σε πολλές σκέψεις και με ανησύχησε πιο πολύ και από τις δηλώσεις του κ. Αμβρόσιου. Η Δικαιοσύνη, μας λένε, είναι μία και αδιαίρετη και φυσικά ανεξάρτητη. Αυτή θα κρίνει και την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Να είναι μια ένδειξη για το πώς θα είναι η απόφαση για τα εγκλήματα της Χ.Α.;

Αυτό δεν μπορεί να το πει κάποιος με βεβαιότητα. Αλλά τίποτα δεν εμποδίζει κανέναν να το σκεφτεί. Το 313 η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γίνεται χριστιανική. Τον επόμενο χρόνο στη Σύνοδο της Αρλ, καταργείται η εντολή «ου φονεύσεις» και οι χριστιανοί υποχρεώνονται να κατατάσσονται στις ρωμαϊκές λεγεώνες.

Μήπως έχουμε ακόμη για κάποιους ιεράρχες αυτοκρατορικό χριστιανισμό και Ιερά Εξέταση; Που, κατά Ντοστογιέφσκι, ο μεγάλος ιεροεξεταστής έδιωξε τον Χριστό και του είπε να μην ξαναπατήσει το ποδάρι του στη Γη.

https://eleutheriellada.wordpress.com/2018/03/26/%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%81-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%85%CF%82/#more-95243