H αξία του πολιτικού λόγου και η αξία της αλήθειας μετριέται μέσα από την προβολή στο μέλλον‏

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ,
στην κοινή συνεδρίαση Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Πολιτικού Συμβουλίου

Αγαπητές και αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι, συνάδελφοι, αρχίζω με τα θερμά μου συγχαρητήρια στους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που συγκροτούν τη νέα Κοινοβουλευτική του Ομάδα..

Χαίρομαι γιατί παλιοί δοκιμασμένοι συνάδελφοι είναι ξανά στη Βουλή, άντεξαν .Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά σε δύο νέους συναδέλφους, το Γιώργο Αρβανιτίδη από τη Β΄ Θεσσαλονίκης που επανέρχεται μετά από αρκετά χρόνια και το Δημήτρη Κωνσταντόπουλο από την Αιτωλοακαρνανία, που για πρώτη φορά μπαίνει στη Βουλή. 

Λυπάμαι πραγματικά για την απουσία πολλών συντρόφων και συναδέλφων της προηγούμενης Βουλής αλλά και της Κυβέρνησης. Αυτό οφείλεται στις αντιφάσεις και τα ελαττώματα του εκλογικού συστήματος, η ευθύνη της μη αλλαγής του βαραίνει πρωτίστως τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό φάνηκε κυρίως στις τριεδρικές, καθώς σε πολλές τριεδρικές περιφέρειες το ΠΑΣΟΚ έδειξε πολύ μεγάλη δυναμική, πήρε εκλογικά ποσοστά σημαντικά υψηλότερα του εθνικού μέσου όρου, αλλά δυστυχώς λόγω του εκλογικού συστήματος δεν μπορέσαμε να έχουμε έδρα. 

Θέλω να μνημονεύσω πραγματικά τον καθέναν και την καθεμιά, τα μέλη της προηγούμενης Κοινοβουλευτικής Ομάδας, τις προσπάθειές τους, τα μέλη της προηγούμενης Κυβέρνησης, τον καθημερινό τους αγώνα. 

Η νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι αισθητά μικρότερη, τα καθήκοντα είναι τώρα πολύ απαιτητικά, πέφτει πολλή δουλειά στους ώμους του καθενός από τους Βουλευτές μας. Ευχαριστώ από καρδιάς υποψήφιούς μας που έδωσαν έναν ανιδιοτελή και ανυστερόβουλο αγώνα για την παράταξη και τη χώρα, όχι για τη δική τους πολιτική σταδιοδρομία. Τους θεωρώ όλους και όλες ενεργά στελέχη για το μέλλον του χώρου. 

Ευχαριστώ φυσικά θερμά την Εθνική Εκλογική Επιτροπή, όλες τις Νομαρχιακές και Τομεακές Εκλογικές Επιτροπές, τα μέλη τους και πρωτίστως τους Γραμματείς τους που κουβάλησαν πολύ μεγάλο βάρος.

Με αγάπη και αναγνώριση πραγματική θέλω να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στα στελέχη  της δημοκρατικής παράταξης, πέραν του ΠΑΣΟΚ, που έδωσαν σκληρό αγώνα με πίστη στο έργο και την προσφορά του ΠΑΣΟΚ, μεγαλύτερη από κάποιους που αναδείχθηκαν στον κομματικό σωλήνα του ΠΑΣΟΚ και τώρα ασεβούν  εναντίον του.

Ιδιαίτερα δε θέλω να μνημονεύσω το Γιώργο Φλωρίδη, φίλο και σύντροφο από παλιά, από τα φοιτητικά μας χρόνια, που είχε δεχθεί να καταλάβει την πρώτη θέση του συνδυασμού επικρατείας κι είναι πολύ μεγάλη αδικία το γεγονός ότι δεν εκλέξαμε Βουλευτή επικρατείας. 

Φίλες και φίλοι, οι εκλογές ήταν μια βαριά ήττα για το ΠΑΣΟΚ, για την παράταξη, για τη στρατηγική μας και για μένα προσωπικά.

Δεν εκτιμήθηκε η προσπάθειά μας ή στην καλύτερη περίπτωση ,ακόμη κι αν εκτιμήθηκε, θεωρήθηκε ότι ανήκει στο παρελθόν. Ο λαός εκφράστηκε κατά τρόπο σαφή υπέρ μιας άλλης πολιτικής, σαφή αλλά και κατά τρόπο ακραία αντιφατικό. 

- Εκφράστηκε και υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και υπέρ των Ανεξάρτητων Ελλήνων και υπέρ σχημάτων που αντιπροσωπεύουν την απαξίωση της πολιτικής

- Εκφράστηκε με την βεβαιότητα ή έστω  την ελπίδα ότι θα εφαρμοστούν οι προεκλογικές εξαγγελίες τους

- αλλά ταυτόχρονα  και με τη βεβαιότητα ή έστω την ελπίδα ότι δε θα εφαρμοστούν οι προεκλογικές εξαγγελίες τους και δε θα υπάρξει κίνδυνος οπισθοχώρησης για τη χώρα 

- Ο λαός εκφράστηκε με αυτό τον τρόπο υπέρ μιας άλλης -υποτίθεται- πολιτικής, με τη βεβαιότητα όμως ότι το κεκτημένο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία πέντε χρόνια με μεγάλες θυσίες του ίδιου του λαού και τεράστιο πολιτικό κόστος δικό μας, δεν πρόκειται να θιγεί. Και κυρίως η  παραμονή στο ευρώ και η ισχύς του τραπεζικού συστήματος 

- Εκφράστηκε .θέλω να πιστεύω ,με τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα πάει προς το καλύτερο κι όχι προς το χειρότερο . Αλλά αν τυχόν αυτό συμβεί, το δεύτερο δηλαδή, δε θα μπορεί να χρεωθεί στους προηγούμενους δηλαδή σε μας, γιατί αυτοί, δηλαδή εμείς, είχαμε προειδοποιήσει.                                 

Ο λαός εξέφρασε όμως παράλληλα τη δυσφορία του, γιατί υποβλήθηκε στις μεγάλες θυσίες που  διαμόρφωσαν αυτό το κεκτημένο που θέλει να διατηρηθεί. Αυτή τη μεγάλη δυσφορία την εξέφρασε κατά τρόπο άνισο, καταλογίζοντάς την  πολύ περισσότερο στο ΠΑΣΟΚ ,παρά στη Νέα Δημοκρατία που έχει την ιστορική ευθύνη της περιόδου του εκτροχιασμού 2004-2009.

Αντίστροφα, όσοι επέμεναν σε μία σοβαρή και υπεύθυνη στάση προτίμησαν παραδόξως τη Νέα Δημοκρατία λόγω της πόλωσης και του εκλογικού συστήματος, αλλά ίσως και  λόγω της επιρροής του εκφοβισμού που πολλούς απώθησε, αλλά προφανώς κάποιους είλκυσε. Ακόμη και το Ποτάμι παρά τις εμφανείς αντιφάσεις και προγραμματικές λογοκλοπές πήγε καλύτερα ως υποτίθεται νέο και άφθαρτο.

Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ κλήθηκε να αντιπαλέψει προεκλογικά  με την εσωστρέφεια και τη μιζέρια που προκάλεσε η πρωτοφανής πρωτοβουλία του κ. Γιώργου Παπανδρέου και του συνεργατών του. Τα ποσοστά προφανώς δε θα αθροιζόταν, θα μπορούσαν όμως  να πολλαπλασιαστούν. 

Το  πολιτικό περιβάλλον της παράταξης θα ήταν πολύ πιο ελκυστικό και εξωστρεφές, χωρίς την πολιτική, ηθική και αισθητική επιβάρυνση αυτής της εικόνας. Μιας εικόνας που δείχνει αδυναμία συνειδητοποίησης της κατάστασης και των  ιδιαιτέρων ευθυνών που έχουν ορισμένα πρόσωπα  απέναντι στη χώρα και την παράταξη.

Τα πράγματα είναι τώρα πολύ δύσκολα, γιατί συμβαίνουν μεγάλα πράγματα και αναμένονται ακόμη μεγαλύτερα, ενώ το δικό μας εκλογικό και κοινοβουλευτικό μέγεθος μίκρυνε. Η ίδια η κοινωνία είναι υποχρεωμένη να φερθεί στην αρχή με θετικό τρόπο απέναντι στο νέο, απέναντι στο άλλο, ανεξαρτήτως περιεχομένου, αντιφάσεων, λαθών.

Είναι υποχρεωμένη να στηρίξει ή έστω να ανεχθεί την ίδια την επιλογή της, την ίδια την προσδοκία της. 

Ευτυχώς η αξία του πολιτικού λόγου και ιδίως η αξία της αλήθειας μετριέται μέσα από την προβολή στο μέλλον. Κι εμείς έχουμε, όπως είπα, την προεκλογική μας αλήθεια ως περιουσία και ως βάση επανεκκίνησης: Αριθμητικά μικρή, πολιτικά  σημαντική, ιστορικά πολύτιμη.

Δεν περιμένουμε ούτε προσδοκούμε το αδιέξοδο και πολύ περισσότερο την καταστροφή της χώρας για να ζητήσουμε ρέστα. 

Δεν είμαστε ούτε μικρόψυχοι, ούτε χαιρέκακοι. Ευχόμαστε το καλύτερο για τη χώρα κι ας το κεφαλαιοποιήσει πολιτικά η νέα Κυβέρνηση. Αλλά δεν θα αφήσουμε -όσο εξαρτάται τουλάχιστον από εμάς - να γίνει κάτι χειρότερο.

Τώρα για τη νέα Κυβέρνηση είναι η περίοδος του μέλιτος και της εύκολης επικοινωνιακής διαχείρισης. Οι θλιβερές νοοτροπίες της περιόδου πριν τη κρίση  δυστυχώς όχι μόνο δεν άλλαξαν αλλά επιδεινώθηκαν. Πολλοί γλύφουν τους ισχυρούς της ημέρας. Γλύφουν και περιμένουν. Αυτό αφορά δυστυχώς όχι μόνον εκφραστές συλλογικών και ατομικών συμφερόντων, αλλά ακόμη και θεσμούς πνευματικούς που τους φτύνουν και υποδύονται ότι βρέχει. 

Η φωνή μας ακόμη δεν ακούγεται παρά σε πολύ περιορισμένο κύκλο αποδεκτών, όμως καταγράφεται, η εποχή μας είναι η εποχή της πλήρους και άμεσης καταγραφής. Εμείς παρακολουθούμε να εξελίσσονται τα πράγματα όπως τα είπαμε προεκλογικά:

- Σχηματίστηκε μια κυβέρνηση αξιακής και πολιτικής τερατογένεσης με τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων

- Με κοινό παρονομαστή το αντιμνημονιακό μένος τώρα που το ζητούμενο είναι η έξοδος από τα μνημόνια, αλλά πρώτη διεκδίκηση της κυβέρνησης είναι η παράταση της παραμονής στο μνημόνιο 

Στα θέματα δημοκρατικών θεσμών, παιδείας, πολιτισμού, ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής των κυβερνητικών εταίρων, πλην της νομής στην εξουσία.

Οι προεκλογικές εξαγγελίες επαναλαμβάνονται και εντείνονται μετεκλογικά με μια εντυπωσιακή άνεση και προθυμία αυτοεγκλωβισμού της νέας Κυβέρνησης στα όσα λέει και τα οποία οφείλει πλέον να προσπαθήσει να κάνει χωρίς άλλοθι. Αυτό ισχύει ακόμη και για τις πιο συγκρατημένες και μετριοπαθείς φωνές μέσα στην Κυβέρνηση.

Η ζυγαριά που έχει από τη μια μεριά τις εσωτερικές προσδοκίες και από την άλλη τους εξωτερικούς συσχετισμούς, όπου και να γείρει, θα σπάσει.

Αποφύγαμε να σχολιάσουμε τα πρόσωπα που συγκροτούν την Κυβέρνηση και ευρύτερα το μηχανισμό εξουσίας. Περιμένουμε πολιτικές πράξεις. Οι οιωνοί είναι ετερόκλητοι και αντιφατικοί. 

Υπάρχει όπως είπα και μια κάποια αίσθηση του χιούμορ σε σχέση με τους θεσμούς. 

Είδαμε λίγους Υπουργούς, πολλούς αναπληρωτές Υπουργούς, είδαμε πάρα πολλούς συντονιστές με διάφορες υπουργικές ιδιότητες. Αρκεί να πω ότι το προηγούμενο Υπουργικό Συμβούλιο είχε 23 μέλη και το σημερινό Υπουργικό Συμβούλιο έχει 36 μέλη. Αυτό είναι το μικρό και ευέλικτο σχήμα. Γιατί στο Υπουργικό Συμβούλιο μετέχουν ισότιμα οι Υπουργοί, είτε είναι Υπουργοί είτε αναπληρωτές Υπουργοί. Για να εκδώσεις μια πράξη υπουργικού Συμβουλίου χρειαζόσουν 23 υπογραφές, τώρα χρειάζεσαι 36.

Υπάρχουν όμως και κάποιες προφανώς ακραίες και προκλητικές επιλογές μέσα στο νέο σύστημα εξουσίας, όχι μόνο στην Κυβέρνηση. Επιλογές, αυτοϋπονομευμένες εξ αρχής που αφορούν κορυφαίους θεσμούς με τους οποίους κανείς δεν μπορεί να διακινδυνεύει εκρήξεις ή εκπλήξεις.

Άνοιξαν ήδη περιττά διεθνή μέτωπα χωρίς κάτι να δείχνει ότι υπάρχει σχέδιο για το επόμενο και μεθεπόμενο βήμα. Το 2015 δεν το χειρίζεσαι ως κακέκτυπο του 1981. Στη εξωτερική πολιτική ιδίως το ύπατο κριτήριο είναι για κάθε κίνηση η επίπτωση σε σχέση με το εθνικό συμφέρον, σε σχέση με τον το κατάλογο των κρίσιμων εθνικών θεμάτων: κυπριακό, ελληνοτουρκικές σχέσεις, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, θαλάσσιες ζώνες, συντελεστές εθνικής ισχύος  στους οποίους περιλαμβάνεται και η οικονομία.

Η δική μας στάση θα είναι πάντα ουσιαστική, υπεύθυνη, ειλικρινής, εντεταγμένη στη εθνική στρατηγική που υπηρετούμε.

Δεν θα συμπράξουμε σε κανένα παλαιοκομματικό παιχνίδι σε σχέση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.  Άλλο θεσμική συναίνεση, άλλο προσωπικός καιροσκοπισμός και άλλο άγαρμπος εισοδισμός σε άλλους πολιτικούς χώρους.

Απαιτείται ουσιαστική συναίνεση, θεσμική διαφάνεια, προσωπική αξιοπρέπεια. Για μας αυτά είναι τα κριτήρια για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 

Κάθε ημέρα που περνάει, τα όρια αντοχής της οικονομίας, δημοσιονομικά, χρηματοδοτικά και χρηματοπιστωτικά, στενεύουν. Με αρνητικές επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και την απασχόληση. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο ή αυτοσχεδιασμούς ή για την ανακάλυψη της πυρίτιδας ή επικοινωνιακούς ναρκισσισμούς οι οποίοι βλέπω ότι κυριαρχούν. 

Παρακολουθούμε τη συμπεριφορά όλων των ξένων επενδυτών ,όπου αυτοί μπορούν να εκφραστούν: στην αγορά ομολόγων, στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, βλέπουμε τι γίνεται με τις Τράπεζες, τι γίνεται ακόμη και με μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ. Το ελληνικό τριετές ομόλογο με την Ελλάδα να έχει οικονομικά στοιχεία με διαφορά καλύτερα από την Πορτογαλία, έχει αποδόσεις 16%, στην Πορτογαλία 1,4%, στην Ιρλανδία 0,4%. Ήδη ήρθαν οι υποβαθμίσεις από οίκους αξιολόγησης, τα δημόσια έσοδα υστερούν, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων υστερούν. Μέσα στους πολλούς ενθουσιασμούς βλέπω δηλώσεις ότι «έχουμε λεφτά να πληρώσουμε συντάξεις και προνοιακά επιδόματα», αυτά, τα έχει διασφαλίσει η προηγούμενη Κυβέρνηση. Από τον επόμενο μήνα είναι το ζήτημα.

Επίσης είδα παντού να ανακαλούνται ή να αμφισβητούνται όλες οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην εκπαίδευση, στις εργασιακές σχέσεις. Οι λεβέντικες προεκλογικές μεγαλοστομίες επαναλαμβάνονται με κεκτημένη ταχύτητα αντιπολίτευσης και όχι υπεύθυνης κυβέρνησης.

Τα δημοσιονομικά και χρηματοοικονομικά δεδομένα γίνονται δυσμενέστερα και άρα δυστυχώς η διαπραγμάτευση δυσκολεύει σε σχέση με τα δεδομένα της 29ης Δεκεμβρίου ημέρας διάλυσης της Βουλής. 

Η νέα κυβέρνηση είναι προφανές ότι δεν έχει -ακόμη τουλάχιστον- σαφή στρατηγική.  Στέλνει αντιφατικά μηνύματα επικαλούμενη αναρμόδια μηνύματα από το εξωτερικό. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στην ευρωπαϊκή δημόσια συζήτηση λέγονται πολλά πράγματα, λίγα από σχετικούς και αρμοδίους πολλά από άσχετους και αναρμόδιους. Λίγα είναι αυτά που έχουν σημασία για την πορεία της χώρας και αυτά είναι σαφή και σκληρά. 

Ας εστιάσουμε επιτέλους την προσοχή μας σε αυτά χωρίς να αυταπατόμεθα.  Αν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο θα το είχαμε κάνει. Μας καταψήφισαν, αλλά δεν πρέπει να μας υποτιμούν. Θυμίζω δε, ότι στις εκλογές του 2012 το εκλογικό ποσοστό των κυβερνώντων Κομμάτων ήταν 47% και η Κυβέρνηση ξεκίνησε με 177 έδρες στο Κοινοβούλιο. 

Το χειρότερο είναι ότι στη χώρα επικρατεί η αίσθηση ότι ξαναγυρίσαμε στο 2009. Είναι σαν να αγνοούνται όσα έγιναν τα πέντε δύσκολα χρόνια. Ενώ η βάση εκκίνησης είναι τώρα τελείως διαφορετική. Ενώ είμαστε ένα βήμα από την έξοδο από το Μνημόνιο. Τώρα όμως όπως είπα, ζητάει η κυβέρνηση παράσταση  μνημονίου με τη νέα έκφραση «πρόγραμμα γέφυρα» μεταξύ ποιου; Του σε παράταση ευρισκομένου Μνημονίου με το δάνειο να έχει τελειώσει στις 31 Δεκεμβρίου του 2014 και της προληπτικής πιστωτικής γραμμής; Γέφυρα από πού προς πού.

Είδα επίσης να γίνονται εξαγγελίες μονομερείς σε σχέση με το μακροοικονομικό πλαίσιο. Μακάρι να μπορούσαμε να τις κάνουμε με ασφάλεια, θα τις είχαμε κάνει προ πολλού. Τις διεκδικούμε με αγωνία από το 2011. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε ότι οι προϋπολογισμοί μας θα είναι απλώς πρωτογενώς ισοσκελισμένοι , χωρίς πρωτογενές πλεόνασμα ,όπως είπε ο κ. Τσίπρας στο Υπουργικό του Συμβούλιο.

Πώς θα συμμαζευτούν όλα αυτά που λέγονται με τόση  ευκολία και με τόσο απόλυτο τρόπο; Πότε; Πώς; Με ποια ταχύτητα; Με ποια αιτιολογία; 

Φίλες και φίλοι, το βράδυ των εκλογών ανακοίνωσα ότι βαδίζουμε σε Συνέδριο ριζικής ανανέωσης, ενότητας, συσπείρωσης του ευρύτερου χώρου, ανανεωμένου πολιτικού και προγραμματικού λόγου.

Είναι παρήγορο ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τις εσωτερικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι όμως αυτές οι δικές μας ημέρες. Το ενδιαφέρον συχνά  δεν είναι γνήσιο και καλόπιστο. Είναι πολλές φορές προσβλητικό μέσα από την ανάδειξη μιας δυσαναλογίας: πολλοί ενδιαφερόμενοι για κάτι μικρό.

Απαιτείται μεγάλη προσοχή και αυτοσυγκράτηση και πολύ καλός συγχρονισμός ανάμεσα στις εξελίξεις στη χώρα και την πορεία της παράταξης.

Βαδίζουμε στο Συνέδριο χωρίς καθυστερήσεις αλλά συντεταγμένα και με ουσιαστική προετοιμασία. Όταν διεξαχθεί το συνέδριο πρέπει να υπάρχει ενδιαφέρον της κοινωνίας να μας ακούσει και να ασχοληθεί ξανά μαζί μας επί της ουσίας.  Πρέπει να υπάρχει στοιχειώδες κοινωνικό και εθνικό ακροατήριο επί της ουσίας και όχι γιατί θέλει να δει το θέαμα των τεθλιμμένων συγγενών.

Εκτιμώ ότι αυτές οι προσπάθειες θα έχουν στοιχειωδώς διαμορφωθεί μετά το Πάσχα, το Μάιο. Βαδίζουμε σε συνέδριο απροκατάληπτο με όλα τα θέματα ανοιχτά. Συμπεριλαμβανομένου φυσικά του θέματος της ηγεσίας.

Το προέχον είναι να επινοήσουμε το νέο στίγμα και το νέο ρόλο της παράταξης. Βαδίζουμε σε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης για να εκφραστούν τα μέλη μας ως πραγματικά πρόσωπα με ονοματεπώνυμο, υπερηφάνεια και πολιτικό λόγο. Σε συνέδριο αυθεντικό, δημοκρατικό, αντιπροσωπευτικό, χωρίς κόλπα, μηχανισμούς και γελοία τεχνάσματα του παρελθόντος. 

Χωρίς να κρύβονται κάποιοι μέσα στο παραβάν. Βαδίζουμε ενωτικά, αλλά όχι ατιμώρητα για αυτούς που έβλαψαν καίρια την παράταξη και τη χώρα.

Θα εγγυηθώ προσωπικά όλες αυτές τις προϋποθέσεις.

Δεν θα ανεχθώ προσωπικές στρατηγικές και αποκλίσεις από συλλογικές αποφάσεις.

Προέχει να προστατεύσουμε την ατομική και συλλογική μας αξιοπρέπεια. Το μικρό πλέον μέγεθος του ΠΑΣΟΚ απαιτεί πολύ μεγαλύτερο σεβασμό στην ενότητα, την πειθαρχία, τη συλλογικότητα και προσέξτε παρακαλώ την αυτογνωσία όλων μας.

Το πραγματικό δίλημμα είναι αν η παράταξη θα προσανατολιστεί προς τη δυναμική του μέλλοντος ή προς τη ρουφήχτρα του παρελθόντος. Η δική μου επιλογή μου είναι η πρώτη. Δεν θα αφήσω να γίνει η δεύτερη.

Αυτό αφορά  το ιδιαίτερο στίγμα του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με όλους και με όλα. Σε σχέση με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Σε σχέση με τη ΝΔ. Σε σχέση με το Ποτάμι. Σε σχέση με τα θλιβερά κατάλοιπα του παρελθόντος. Σε σχέση με μικρόψυχες και αδιέξοδες προσωπικές στρατηγικές που κινούνται στον  ευρύτερο χώρο της παράταξης και σιώπησαν επιμόνως προεκλογικά. 

Θα βαδίσουμε προς το νέο στίγμα της Παράταξης λέγοντας την άποψή μας για την ουσία του έθνους και της οικονομίας. Δηλαδή για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για το κανονικό κράτος, για τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, για τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς. Για την προκλήσεις και τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Για τα πεδία της σύγχρονης πολιτικής που βασίζονται σε μια νέα σχέση δημόσιου και ιδιωτικού. Για την εθνική αυτοσυνειδησία. Για τη σχέση την πάντα υπαρκτή μεταξύ Ελευθερίας και ισότητας, δημοκρατίας και  αλήθειας.

Στην συνεδρίαση της ΚΠΕ υπό την ισχύουσα πλέον σύνθεση της και της εθνικής οργανωτικής επιτροπής συνεδρίου θα παρουσιάσω πλήρη εισήγηση για το συνέδριο. Το πρώτο βήμα είναι η καταγραφή, η διαφύλαξη και η αξιοποίηση της πολιτικής και οργανωτικής δουλειάς των εκλογών.

Οι υποψήφιοί μας, οι γραμματείς και τα μέλη των Νομαρχιακών και Τομεακών Επιτροπών Εκλογικού Αγώνα, οι αγαπημένοι φίλοι μας των κινήσεων της Δημοκρατικής Παράταξης, τα στελέχη που είχαν ήδη ενεργοποιηθεί πριν τις εκλογές στην Εθνική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου. Όλα τα κοινωνικά, επαγγελματικά και θεματικά δίκτυα είναι η πολύτιμη δεξαμενή στελεχών που πρέπει να αξιοποιήσουμε πλήρως. 

Σε κάθε εκλογική περιφέρεια οι άνθρωποι που έδωσαν στην πράξη τη μάχη  των εκλογών αναλαμβάνουν την ευθύνη της συγκρότησης του χώρου και της προσυνεδριακής δουλειάς.

Οι ομάδες δουλειάς για τη διακήρυξη και το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης ενεργοποιούνται και πάλι σε συνεργασία με το ΙΣΤΑΜΕ. Η νεολαία, οι νέοι σε ηλικία υποψήφιοι, οι ενεργές ομάδες του Διαδικτύου αναλαμβάνουν δράση.

Προέχει όμως η χώρα .Χωρίς να έχει διαμορφωθεί το εθνικό τοπίο, χωρίς να ξέρουμε με σαφήνεια το στίγμα της χώρας, δεν μπορούμε να δώσουμε αξιόπιστα το νέο στίγμα της παράταξης.

Αυτό είναι ότι σημαντικότερο έχω να κάνω. Η πιο σημαντική πτυχή της θητείας μου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Και κυρίως ως ενός προσώπου που επωμίστηκε τεράστιες ευθύνες και θυσίασε την δημοφιλία και την εύκολη και ανέφελη πολιτική του διαδρομή ουχί επί ματαίω .

Αλλά στο όνομα μιας διαφορετικής αντίληψης για τη πολιτική και τη σχέση πολιτικής και ιστορίας. Αυτήν θα την υπερασπιστώ έως θανάτου και μετά από αυτόν.

Τα μικρά ποσοστά μας απαιτούν ακόμη περισσότερο τώρα να κάνουμε μεγάλη πολιτική και όχι μικρές διευθετήσεις.  

Πρώτη συνεπώς προτεραιότητα μας είναι το έργο μας στη Βουλή, η παρακολούθηση της κυβέρνησης, η υποστήριξη και εξειδίκευση των πολιτικών μας προτάσεων με αίσθημα βαθιάς εθνικής, κοινωνικής και παραταξιακής ευθύνης.

Πρώτο βήμα είναι από την άποψη αυτή η οργανωμένη παρουσία μας και ο πολιτικός μας λόγος στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. 

Δεύτερο βήμα, η στενή παρακολούθηση της διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη και το ΔΝΤ.

Τρίτο βήμα, η καθαρή θεσμική στάση στη διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Σας ευχαριστώ. 

http://www.evenizelos.gr/