Η κρίση του νερού είναι εδώ

Τον περασµένο Αύγουστο, η Ε.E. ανακοίνωσε ότι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η ξηρασία που πλήττει τη Γηραιά Hπειρο είναι η χειρότερη των τελευταίων πέντε αιώνων. Το 17% της έκτασης της Ε.Ε. είναι ήδη σε κατάσταση συναγερμού. Η κρίση του νερού δεν είναι επερχόμενη. Είναι εδώ. Τώρα. Επηρεάζει τους πάντες, παντού. Τα Ηνωμένα Εθνη υπολογίζουν ότι έως το 2025, 1,8 δισ. άνθρωποι θα ζουν σε περιοχές με έλλειψη νερού. Ανάμεσα στα πολλά ντοκιμαντέρ που προσπαθούν να κινητοποιήσουν τη διεθνή κοινότητα για το ζωτικό, αυτό, πρόβλημα, είναι και το «Brave blue world» (Netflix). Εκτός από τα συνταρακτικά στοιχεία για το τι συμβαίνει στον πλανήτη, παρουσιάζονται επιμέρους προτάσεις. Καινοτόμοι ιδέες, από την Κένυα μέχρι το Σικάγο, την Κοπεγχάγη, την Καλιφόρνια, τη Σιγκαπούρη, αναδύονται και λειτουργούν αποτελεσματικά τοπικές λύσεις. Αλλού αξιοποιούν το νερό που υπάρχει στην ατμόσφαιρα ή επαναχρησιμοποιούν το υπάρχον, αλλού μετατρέπουν τα λύματα σε πόρο, δημιουργώντας εξειδικευμένες μονάδες επεξεργασίας, αλλού επιχειρείται οικιακή ανακύκλωση από πολίτες ενεργούς και συνειδητοποιημένους. Το συμπέρασμα δεν αμφισβητείται: σε έναν πλανήτη όπου το πόσιμο νερό θα εξαφανίζεται, ενώ το μη πόσιμο θα εμφανίζεται παντού, «χωρίς σχεδιασμό, σωστή τεχνολογία και άμεση δράση, είμαστε καταδικασμένοι να αποτύχουμε». Τι ακολουθεί; Μεταναστεύσεις πληθυσμών (ανεξέλεγκτος όγκος), συγκρούσεις, ίσως πόλεμοι, για ένα αγαθό χωρίς το οποίο δεν υπάρχει ζωή.

Στην Ελλάδα, η όποια συζήτηση, για άλλη μία φορά, βραχυκυκλώθηκε και εξετράπη στο αντιπολιτευτικά κατασκευασμένο ερώτημα εάν «ιδιωτικοποιείται ή όχι το νερό», και όχι στο ποια μέτρα πρέπει, επειγόντως, να ληφθούν για να μη στερηθούμε ό,τι θεωρούμε δεδομένο. Ηδη, λένε οι γνωρίζοντες, οι ταμιευτήρες νερού βρίσκονται σε χαμηλότερη στάθμη απ’ ό,τι πέρυσι. Το υπ. Περιβάλλοντος επιχειρεί να δώσει μια εικόνα της κατάστασης, συντάσσοντας παράλληλα ένα χάρτη των παθογενειών, μέσα από 10 ερωτήσεις και απαντήσεις (ypen.gov.gr). Πληροφορούμαστε, λοιπόν, ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα μας υπάρχουν 295 (!) πάροχοι υπηρεσιών ύδατος (Δημοτικές Επιχειρήσεις Υδρευσης – Αποχέτευσης). Ελεγχος, διαφάνεια, λογοδοσία, είναι τα πρώτα «θύματα» του κατακερματισμού. Σπατάλη και διαφθορά, οι κερδισμένοι. Παράλληλα, οι ελλείψεις στην αποτύπωση της κατάστασης του δικτύου και, βέβαια, οι απαρχαιωμένες υποδομές έχουν ως συνέπεια να χάνονται εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά νερού. Οι απώλειες φτάνουν έως 62%, και σε ό,τι αφορά το πόσιμο νερό ο μέσος όρος υπολογίζεται στο 35,6%. «Εκεί όπου υπάρχει το πρόβλημα αναπτύσσονται καινοτομίες», υποστηρίζουν οι αρμόδιοι διεθνώς. Στην Ελλάδα, πάλι, το πρόβλημα «δεν υπάρχει» μέχρι να εκτροχιαστεί.

https://www.kathimerini.gr/opinion/562344397/i-krisi-toy-neroy-einai-edo/