Η κλινικός ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια Ελένη Νίνα, μιλά στην δημοσιογράφο και σύμβουλο ανθρωπίνων σχέσεων Κρυσταλία Πατούλη, με αφορμή τον πρόσφατο αποτρόπαιο ομαδικό βιασμό και δολοφονία της 16χρονης Lucia Perez στην Αργεντινή.
"Αυτό που συνέβη είναι η απόλυτη κυριαρχία του «δυνατού», στην συγκεκριμένη περίπτωση, η κτηνώδης κυριαρχία της «δυνατής αγέλης», που κατακτά με τη βία και γεύεται την τρομακτική απόλαυση του βιασμού και του θανάτου του θηράματος – γυναίκα. Είναι η επιβολή της αιματηρής εξουσίας, πάνω στη ζωή ενός ανθρώπου.
Ο βιασμός είναι μία πράξη φρικτή, με θλιβερούς πρωταγιστές ανθρώπους – τέρατα, που καταστρατηγούν τις ανθρώπινες αξίες και καταργούν την υπόσταση του άλλου. Ο βασανιζόμενος άνθρωπος δεν είναι ένας άλλος, αλλά ένα αντικείμενο, του οποίου ο πόνος καθίσταται κάτι το ουδέτερο.
Η κοπέλα που βίασαν και σκότωσαν με τόση αγριότητα, ήταν μια αδιάφορη βιολογική μηχανή, για να χρησιμοποιήσω λόγια του Λακάν. Ήταν η άλλη-πράγμα που αφού χρησιμοποιήθηκε, έγινε η άλλη-εχθρός, γιατί είχε αντισταθεί στην επιθυμία τους ή γιατί μπορεί να τους απειλούσε κα να τους κατεδίωκε αργότερα, η απλά γιατί δεν την χρειάζονταν άλλο, οπότε έπρεπε να καταστραφεί.
Την σκότωσαν λοιπόν, εκτονώνοντας επάνω της όλα τα αποθέματα οργής και βίας, που είχαν
Η πολιτισμική εξέλιξη δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Η διαχείριση της πρωτογενούς εχθρότητας των ανθρώπων, με παροτρύνσεις του τύπου «αγάπα τον πλησίον σου», δεν είναι δεδομένη.
Ο άνθρωπος συγκρούεται ανάμεσα στην «αρχή της απόλαυσης» και την «αρχή της πραγματικότητας». Χρειάζεται γονείς με αξίες και καλούς συνομιλητές που θα τον εισάγουν σταδιακά στην ωρίμανση.
Ο εκπολιτισμός του ανθρώπου είναι μια κίνηση, ένα ταξίδι μέσα στον χωρόχρονο, που όσο ο άνθρωπος κερδίζει την ωριμότητα, τόσο παραιτείται από την βίαιη επιθυμία να ικανοποιήσει άμεσα τις ανάγκες του, ακόμη και προκαλώντας πόνο και θάνατο στον διπλανό του.
Συνειδητοποιώντας τα οφέλη που θα έχει συνεργαζόμενος και σεβόμενος τον άλλο, ο άνθρωπος μαθαίνει να αντέχει και να μετουσιώνει τη ματαίωση σε τέχνη, σε επιστήμη, σε εργασία, σε ιδέες, σε πολιτισμό. Γι’ αυτό ο ρόλος των γονιών είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Εξίσου σημαντικός είναι και ο ρόλος της κοινότητας. Όλοι έχουμε ευθύνη στο να πλαισιώσουμε με αξίες και αρχές τα παιδιά και τους εφήβους, ώστε να τους βοηθήσουμε, να αναπτύξουν την κρίση τους και να τιθασεύσουν την αγριότητα των ενστίκτων και των παρορμήσεων, που όλοι έχουμε μέσα μας.
Μου έρχεται στο νου ένα γεγονός που είχε διηγηθεί ο Πικάσο. Κάποιος Γερμανός αξιωματικός επισκέφτηκε τον Πικάσο, στο ατελιέ του, στο Παρίσι, κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκεί είδε την Γκουέρνικα και αρνητικά ξαφνιασμένος απ’ αυτό που είδε, ρώτησε τον Πικάσο: «Εσείς το κάνατε αυτό το χάος;». Ο Πικάσο απάντησε ατάραχα: «ΟΧΙ, ΕΣΕΙΣ το κάνατε!».
Αυτά τα τέρατα, που διέπραξαν τον βιασμό και τον φόνο αυτής της κοπέλας, μαζί με πολλά άλλα τέρατα είναι κατασκευάσματα – συμπτώματα της κοινωνίας που φτιάχνουμε.
Έχουν αναθραφεί μέσα στην ιδεολογική φτώχια, την οικολογική υποβάθμιση, την απαξίωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τη βία, και την κακομαθησιά. Αδιαφορούν πλήρως για όποιον βρίσκεται έξω από την πολύ μικρή ομάδα των όποιων ονομάζουν ως δικών τους.
Δεν νοιάζονται, δεν έχουν ενσυναίσθηση και ούτε συναίσθηση της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης.
Η ηδονιστική τους επιτρεπτικότητα βασίζεται στον ακραίο θυμό και τον ακραίο φόβο. Αντίδοτο στο φόβο τους είναι η άσκηση εξουσίας και τυραννίας. Ποιο είναι το εύκολο θύμα; Μια μικρή γυναίκα. Ένα κορίτσι 16 χρονών.
Κάποτε ρωτήθηκε ο Λένιν για το τι πρέπει να κάνουμε για να περιοριστεί η βία και εκείνος απάντησε: «Μελετήστε, μελετήστε, μελετήστε!».
Θα προσέθετα: «Μην ξεχνάτε, μην ξεχνάτε, μην ξεχνάτε!»… Κάθε 6΄λεπτά μια γυναίκα μικρή ή μεγάλη πέφτει θύμα βιασμού και συχνά πεθαίνει. Κάθε 6΄ λεπτά ο πολιτισμός μας κινδυνεύει.-"
Ο εκπολιτισμός του ανθρώπου είναι μια κίνηση, ένα ταξίδι μέσα στον χωρόχρονο, που όσο ο άνθρωπος κερδίζει την ωριμότητα, τόσο παραιτείται από την βίαιη επιθυμία να ικανοποιήσει άμεσα τις ανάγκες του, ακόμη και προκαλώντας πόνο και θάνατο στον διπλανό του.
Συνειδητοποιώντας τα οφέλη που θα έχει συνεργαζόμενος και σεβόμενος τον άλλο, ο άνθρωπος μαθαίνει να αντέχει και να μετουσιώνει τη ματαίωση σε τέχνη, σε επιστήμη, σε εργασία, σε ιδέες, σε πολιτισμό. Γι’ αυτό ο ρόλος των γονιών είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Εξίσου σημαντικός είναι και ο ρόλος της κοινότητας. Όλοι έχουμε ευθύνη στο να πλαισιώσουμε με αξίες και αρχές τα παιδιά και τους εφήβους, ώστε να τους βοηθήσουμε, να αναπτύξουν την κρίση τους και να τιθασεύσουν την αγριότητα των ενστίκτων και των παρορμήσεων, που όλοι έχουμε μέσα μας.
Μου έρχεται στο νου ένα γεγονός που είχε διηγηθεί ο Πικάσο. Κάποιος Γερμανός αξιωματικός επισκέφτηκε τον Πικάσο, στο ατελιέ του, στο Παρίσι, κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκεί είδε την Γκουέρνικα και αρνητικά ξαφνιασμένος απ’ αυτό που είδε, ρώτησε τον Πικάσο: «Εσείς το κάνατε αυτό το χάος;». Ο Πικάσο απάντησε ατάραχα: «ΟΧΙ, ΕΣΕΙΣ το κάνατε!».
Αυτά τα τέρατα, που διέπραξαν τον βιασμό και τον φόνο αυτής της κοπέλας, μαζί με πολλά άλλα τέρατα είναι κατασκευάσματα – συμπτώματα της κοινωνίας που φτιάχνουμε.
Έχουν αναθραφεί μέσα στην ιδεολογική φτώχια, την οικολογική υποβάθμιση, την απαξίωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τη βία, και την κακομαθησιά. Αδιαφορούν πλήρως για όποιον βρίσκεται έξω από την πολύ μικρή ομάδα των όποιων ονομάζουν ως δικών τους.
Δεν νοιάζονται, δεν έχουν ενσυναίσθηση και ούτε συναίσθηση της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης.
Η ηδονιστική τους επιτρεπτικότητα βασίζεται στον ακραίο θυμό και τον ακραίο φόβο. Αντίδοτο στο φόβο τους είναι η άσκηση εξουσίας και τυραννίας. Ποιο είναι το εύκολο θύμα; Μια μικρή γυναίκα. Ένα κορίτσι 16 χρονών.
Κάποτε ρωτήθηκε ο Λένιν για το τι πρέπει να κάνουμε για να περιοριστεί η βία και εκείνος απάντησε: «Μελετήστε, μελετήστε, μελετήστε!».
Θα προσέθετα: «Μην ξεχνάτε, μην ξεχνάτε, μην ξεχνάτε!»… Κάθε 6΄λεπτά μια γυναίκα μικρή ή μεγάλη πέφτει θύμα βιασμού και συχνά πεθαίνει. Κάθε 6΄ λεπτά ο πολιτισμός μας κινδυνεύει.-"
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/kathe-6-lepta-o-politismos-mas-kindyneyei
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου