Αγαπημένε μου φίλε, σύντροφε και συνοδοιπόρε,
σου γράφω βιαστικά γιατί ο χρόνος πιέζει. Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας είπε στις προγραμματικές του δηλώσεις όσα είπε και με τον τρόπο που τα είπε, για μένα είναι ξεκάθαρο ότι θα προσπαθήσουν να τον ρίξουν με κάθε τρόπο. Άμεσα, κι όχι σε μερικούς μήνες. Για αρχή τραβώντας την πρίζα της ρευστότητας, και παράλληλα πετώντας τόνους λάσπης στον ανεμιστήρα, ξαμολώντας το παρακράτος κι ό,τι άλλο γουστάρεις. Το διακύβευμα είναι τεράστιο, και δεν πρόκειται να κάτσουν οι ολιγάρχες της Ευρώπης να περιμένουν πότε θα τα βρουν με Σύριζες και Ποδέμους – θα προσπαθήσουν να τους συνθλίψουν εδώ και τώρα, ακόμα κι αν χρειαστεί να διαλύσουν την Ευρωζώνη και να ξεκινήσουν πόλεμο.
Την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου συνεδριάζει εκτάκτως το Eurogroup, με συμμετοχή του Ντράγκι (ΕΚΤ) και της Λαγκάρντ (ΔΝΤ). Αν η πολιτική πίεση που θα έχουν απέναντι τους είναι ασθενική και διαχειρίσιμη, ούτε οι γνώσεις του Βαρουφάκη ούτε το πάθος του Τσίπρα μπορούν να μας σώσουν.
Πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε τρεις μέρες στη διάθεση μας για να βγάλουμε όλους τους Ευρωπαίους στους δρόμους. Όχι για να συμπαρασταθούν στους καημένους τους Έλληνες που δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους, ούτε για να διαμαρτυρηθούν για το πόσο κακός είναι ο καπιταλισμός και το γερμανικό δόγμα λιτότητας. Αλλά για να διατρανώσουν ότι η δημοκρατία δεν εκφοβίζεται και δεν παζαρεύεται – ούτε στην Ελλάδα, ούτε πουθενά. Κανένας Ντάισελμπλουμ δεν μπορεί να στέλνει τελεσίγραφα σε μια εκλεγμένη κυβέρνηση, απαιτώντας να τηρηθούν συμφωνίες που νομοτελειακά και αποδεδειγμένα οδηγούν στην κοινωνική εξαθλίωση και τον φασισμό.
Απέναντι στον παραλογισμό μιας ελίτ που αμύνεται λυσσαλέα για να διατηρήσει τα προνόμια της έχουμε να αντιτάξουμε την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφότητα. Και την αξιοπρέπεια επίσης. Ας αφήσουμε προς το παρόν την αριστερά, την ταξική πάλη και τα ρέστα, γιατί απευθυνόμαστε σε κόσμο που ζει στο εξωτερικό, και στην πλειοψηφία του θεωρεί γραφικό οτιδήποτε έχει σχέση με κινήματα, λαϊκές συνελεύσεις και υψωμένες γροθιές. Αν το μήνυμα μας είναι είτε πατριωτικό είτε ιδεολογικά περιχαρακωμένο, θα ηττηθούμε. Και μαζί με εμάς θα ηττηθεί το όραμα για μία πραγματικά ενωμένη Ευρώπη, που είναι πολύ σημαντικότερη υπόθεση από κοινά νομίσματα και οικονομικά αλισβερίσια.
Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε; Οριζόντια οργάνωση στην Ελλάδα και σε διάφορα μέρη του κόσμου, συγκρότηση ομάδων που θα γράψουν κείμενα και θα τα μεταφράσουν, δημιουργία σελίδων και γκρουπ, άλλοι που θα φτιάξουν εικόνες και βίντεο, άλλοι που θα προτείνουν συνθήματα, άλλοι που θα ποστάρουν άρθρα με αναλυτικά στοιχεία κι επιχειρήματα, και όλοι μαζί που θα ενημερώσουν όλον τους τον κύκλο εντός και εκτός κοινωνικών δικτύων, χωρίς να χάνουν χρόνο πολιτικολογώντας για θεωρίες και επαναστατικά υποκείμενα. Το ζητούμενο άλλωστε δεν είναι να δώσουμε στήριξη στην ελληνική κυβέρνηση ή να αποδεχτούμε άνευ όρων την αστική δημοκρατία. Το ζητούμενο είναι να κατακτήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα μας να ζούμε ελεύθεροι.
Κατανοητό; Το καλό που σου θέλω να είναι. Γιατί οι περισσότεροι θα αγνοήσουν αυτό το μήνυμα ή θα περιμένουν να μας δουν να σπάμε τα μούτρα μας για να μας λένε μετά χαιρέκακα ότι έπρεπε να είμαστε ρεαλιστές σαν κι αυτούς και να σκύψουμε το κεφάλι στον τρόμο. Μένουμε λοιπόν εσύ κι εγώ, και όσοι ακόμα μπορούν να συστρατευθούν μαζί μας μέσα σ’ αυτές τις τρεις μέρες.
Ανελέητη επικοινωνιακή επίθεση από τα κάτω λοιπόν. Τσουνάμι κανονικό. Πάμε να φέρουμε τον κόσμο τούμπα, πριν ο ουρανός πέσει στα κεφάλια όλων μας. Μπορούμε να κερδίσουμε αυτή τη μάχη, κι αν την κερδίσουμε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα κερδίσουμε και τον πόλεμο. Αρκεί να είμαστε ενωμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου