Γράφει ο Γιάννης Κοκκινίδης
Μερίδιο από τα 140 δισ. ευρώ θα διεκδικήσουν οι έλληνες Κατασκευαστές Αμυντικού Υλικού, μετά την απόφαση της Ε.Ε. να διαθέσει το ποσό αυτό για έρευνα και ανάπτυξη προηγμένης τεχνολογίας στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας. Οι Βρυξέλλες στις πρόσφατες επιχειρήσεις στη Λιβύη διαπίστωσαν ότι είναι πολύ πίσω στην τεχνολογία σε σύγκριση με τις ΗΠΑ.
Με δεδομένη την οικονομική κρίση και τα περιορισμένα εξοπλιστικά προγράμματα των ευρωπαϊκών κρατών αποφασίστηκε να υπάρξει ευρωπαϊκή παρέμβαση στον τομέα αυτό. Διαφορετικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο η τεχνολογία στα οπλικά συστήματα.
Το τεράστιο αυτό ποσό προέρχεται από χρηματοδοτήσεις προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, τα οποία όμως
δεν πραγματοποιήθηκαν οπότε και έμειναν τα χρήματα.
Οι Βρυξέλλες αφού διαπίστωσαν κενό στην τεχνολογία αιχμής σε σύγκριση με τα οπλικά συστήματα που διαθέτουν οι ΗΠΑ αποφάσισαν να τα αξιοποιήσουν τα χρήματα που υπάρχουν ως απόθεμα από προγράμματα που δεν υλοποιήθηκαν.
Την πληροφορία αυτή έδωσαν σήμερα με συνέντευξή Τύπου οι έλληνες Κατασκευαστές Αμυντικού Υλικού.
Οι ομιλητές επεσήμαναν ότι τα ευρωπαϊκά κράτη στην πλειοψηφία τους με διάφορα τερτίπια, τα οποία φθάνουν στα όρια του παραλογισμού, αφήνουν έξω από κάθε διαχωνισμό των Ενόπλων Δυνάμεων τις ελληνικές κρατικές εταιρείες αμυντικού υλικού.
Επίσης υποστήριξαν ότι σε διεθνείς διαγωνισμούς δεν δέχονται ως εγγυήσεις με αντίκρισμα τις σχετικές επιστολές που εξασφαλίζουν οι έλληνες κατασκευαστές από τις τράπεζες της χώρας μας.
Θεωρούν τραγικό το νόμο περι προμηθειών 3978 που ψηφίστηκε επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου το 2009 που κατήργησε τα αντισταθμιστικά ωφελήματα από την υλοποίηση κάθε εξοπλιστικού προγράμματος. Οπως είπε ο πρόεδρος του Συνδέσμου τους Τάσος Ροζολής, δεν είναι λογική «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Θα έπρεπε το κράτος να αντιμετωπίσει τις παθογένειες και όχι να καταργήσει μια διαδικασία με την οποία κέρδιζε η χώρα μας πολλά.
Μέσω αντισταθμιστικών ωφελημάτων ήρθε στη χώρα μας προηγμένη τεχνογνωσία και σε ορισμένες περιπτώσεις και πανάκριβα μηχανήματα. Εκτιμάται ότι τα επόμενα εξοπλιστικά προγράμματα θα υλοποιηθούν μέσα από διακρατικές συμφωνίες. Έτσι θεωρείται επιτακτικό να υπάρχει ρήτρα από το ελληνικό κράτος για συμπαραγωγές σε κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα. Μόνο σε αυτή την περίπτωση μειώνεται το κόστος, δημιουργούνται θέσεις εργασίας στην Ελλάδα και μεγάλο μέρος από τα χρήματα που θα καταβληθούν θα παραμείνουν στη χώρα μας.
Για παράδειγμα αναφέρθηκε η ΕΑΒ που αυτή τη στιγμή το 55% από την εμπορική της δραστηριότητα έχει να κάνει με το εξωτερικό. Μέσα από τα αντισταθμιστικά ωφελήματα η ΕΑΒ έγινε μία πολύτιμη συνεργάτης της αμερικανικής κατασκευαστικής εταιρίας των F-16 και τον C-130 . Και για τους δύο αυτούς τύπους η ΕΑΒ παράγει ανταλλακτικά. Παράλληλα σήμερα είναι σε θέση να πουλάει και εκπαίδευση. Βάση της τελευταίας συμφωνίας που κλείστηκε θα εισπράξει 7 εκ. Ευρώ από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για την εκπαίδευση που θα παρέχει στη συντήρης και στις επισκευές.
Αλλά θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε ότι και άλλες δύο ελληνικές εταιρείες πρωταγωνιστούν διεθνώς στους τομείς που δραστηριοποιούνται, ενώ υπάρχουν δυνατότητες να αναπτυχθούν και πολλές άλλες.
Χρειάζεται όμως κρατική υποστήριξη, όπως γίνεται και στις ξένες χώρες που προωθούν τις εγχώριες αμυντικές τους βιομηχανίες.
http://newpost.gr/