1. Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι το πρόβλημα με τους δήθεν πρόσφυγες πολέμου είναι καθαρά μεταναστευτικό πρόβλημα. Δηλαδή οι Πακιστανοί, οι Μπαγκλαντεσιανοί, οι Αφρικανοί κλπ δεν θέλουν να ξεφύγουν από κάποιο πόλεμο, αλλά απλά από την φτώχεια και την εξαθλίωση στην οποία έχουν καταδικαστεί οι χώρες τους από την παγκοσμιοποίηση. Οι λίγοι από τις εμπόλεμες χώρες (Συρία, Αφγανιστάν κλπ) είναι συνήθως τα προδομένα «παιδιά» της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) που έμειναν ορφανά μετά την ήττα τους και την αποχώρηση των
«μπαμπάδων» τους από τις χώρες αυτές. Άλλωστε οι πραγματικοί πρόσφυγες δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να πάνε στις πλούσιες χώρες του Βορρά, αλλά απλά συνωστίζονται στις παραμεθόριες περιοχές των χωρών τους, όπως άλλωστε πάντα έκαναν οι πραγματικοί πρόσφυγες, που δεν έκαναν θρασύτατα διαδηλώσεις να τους πάνε στη… Γερμανία!
2. Μιλάμε δηλαδή για παράνομους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι δεν έχουν βέβαια κανένα δικαίωμα να παραβιάζουν την εθνική και οικονομική κυριαρχία άλλων λαών που αγωνίζονται και αυτοί, όπως ο Ελληνικός, να επιβιώσουν μέσα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν η παράνομη μετανάστευση γίνεται σύμφωνα με σχέδιο της Υπερεθνικής Ελίτ που είχε αποκαλυφθεί στον ΟΗΕ από τον Επίτροπο για τη μετανάστευση Σάδερλαντ από το 2014.
3. Θα είχε επομένως κάθε δικαίωμα η χώρα μας να κλείσει τα σύνορά της σε παράνομους μετανάστες, πραγματικά βέβαια και όχι εικονικά όπως κάνει σήμερα με την …άδεια της Υ/Ε μέσω ΕΕ, η οποία τώρα θέλει απλά να σταματήσει τον εκβιασμό που επιχειρεί ο Ερντογάν για τους δικούς του λόγους σχετικά με το Κουρδικό. Η Ελλάδα όμως, σαν ένα άτυπο προτεκτοράτο της Υ/Ε μέσω της ΕΕ, όπως καταγγείλαμε ήδη από το 2010, απλά παρακαλά την ΕΕ και την Frontex να περιορίσει κάπως την παράνομη μετανάστευση, όταν η οικονομική καταστροφή της χώρας που ξεκίνησε από την ΕΕ το 2010 ήδη οδηγεί και στην πολιτιστική καταστροφή της. Και αυτό βέβαια δεν έχει σχέση με σατανικά σχέδια νέο-Οθωμανών και άλλα τέτοια που διαδίδουν βαλτοί συστημικοί διανοούμενοι που ειδικεύονται στον αποπροσανατολισμό. Απλά αναφέρεται στις σημαντικές γεωστρατηγικές αλλαγές στην περιοχή μετά την αποτυχία του αρχικού σχεδίου της Υ/Ε για την ανατροπή του Άσαντ. Είναι άλλωστε γνωστό για οποιονδήποτε έχει καταλάβει τη σημασία της Νέας Διεθνούς Τάξης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ότι καμία χώρα με ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές δεν μπορεί να παίζει σήμερα τον …καουμπόη (ή τον Σουλτάνο!) χωρίς την άδεια της Υ/Ε που μπορεί να καταστρέψει την οικονoμία της μέσα σε λίγες μέρες, αν όχι ώρες. (βλ. 6)
4. Το αρχικό αυτό σχέδιο της Υ/Ε πρόβλεπε την ίδρυση ενός νέου προτεκτοράτου με βάση τη Συρία, από τους πάλαι ποτέ αντι-ιμπεριαλιστές Κούρδους, που τώρα μετατράπηκαν σε ορντινάντσες των Αμερικανών, και την κατάτμηση της υπόλοιπης Συρίας με βάση διάφορες Αραβικές φατρίες σαν αυτές που λυμαίνονται σήμερα τη Λιβύη. Το σχέδιο όμως αυτό ανατράπηκε (προς το παρόν τουλάχιστον), τόσο από τη σθεναρή αντίδραση του καθεστώτος Ερντογάν, που δεν ήθελε ποτέ την ίδρυση ενός Κουρδικού κράτους στα σύνορά του, όσο — ακόμη πιο σημαντικό —την επίσης ισχυρή στήριξη του καθεστώτος Άσαντ από τη Ρωσία, πέρα βέβαια από την παραδοσιακή στήριξή του από τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις στο Ιράν, Λίβανο κλπ. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας το καθεστώς Ερντογάν προσέγγισε τον άξονα Ρωσίας-Συρίας-Ιράν, χωρίς όμως, όπως αποδείχνεται τώρα, να έχει ποτέ σκοπό να απαγκιστρωθεί εντελώς από την Υ/Ε, αφού απλά ήθελε να παίζει τον ρόλο κάποιου είδους εθνικά κυρίαρχου κράτους μέσα στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ). Ήταν επομένως αναπόφευκτη η σημερινή σύγκρουση με την Υ/Ε λόγω των αντιτιθέμενων στόχων των δυο μερών. Η Υ/Ε και οι Σιωνιστές θέλαν βέβαια να εξαλείψουν και το τελευταίο υπόλειμμα Μπααθικού ή αντιστεκόμενου καθεστώτος (μετά τη καταστροφή των καθεστώτων στο Ιράκ, Αφγανιστάν και Λιβύη), ενώ ο Ερντογάν ήθελε απλά να απομακρύνει κάθε κίνδυνο εγκαθίδρυσης Κουρδικού καθεστώτος στα νότια σύνορά του. Όμως κανένα από τα μέρη δεν θέλει να διακοπούν πλήρως οι μεταξύ τους σχέσεις για γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς λόγους. Η σημερινή Τουρκία δηλαδή δεν είναι απλό ενεργούμενο των ΗΠΑ και της Υ/Ε, είτε στη Συρία είτε σε σχέση με την Ελλάδα, όπως άκριτα προπαγανδίζουν αδιάκοπα οι διάφοροι τουρκοφάγοι συσκοτίζοντας την πραγματικότητα. Αντιθέτως ο Ερντογάν ήθελε μια βαθιά ζώνη ασφαλείας στα σύνορά του με την οποία δεν συμφωνεί ούτε η Υ/Ε ούτε η Συρία, αλλά ούτε και η Ρωσία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα μπορούσε ποτέ η Τουρκία, με ανοικτές και απελευθερωμένες τις αγορές της, να έλθει σε ανοικτή σύγκρουση με την Υ/Ε για τον λόγο αυτό, ή ακόμη χειρότερα, για να μοιράσει το Αιγαίο σε κάποιο νέο-Οθωμανικό σχέδιο κλπ. Τέτοια σχέδια είναι απλά παραμύθια της Χαλιμάς στη Νέα Διεθνή Τάξη. Η Τουρκία δηλαδή χρησιμοποιείται ως φόβητρο σήμερα, ώστε οι λαοί μας να μην απεμπλακούν από ΕΕ και ΝΑΤΟ και τους λοιπούς θεσμούς της ΝΔΤ. (βλ.6)
5. Το άνοιγμα επομένως των συνόρων και η μαζική εξαγωγή μεταναστών από την Τουρκία δεν έχει στόχο να κτυπήσει την Ελλάδα πολιτισμικά και άλλα παραμύθια, αλλά απλά να εκβιάσει την Υ/Ε ώστε να παραχωρήσουν, με συμφωνία και της Ρωσίας, σημαντικό μέρος των συνόρων Συρίας-Τουρκίας στον Ερντογάν ώστε ν’ αποτραπεί η επέκταση ενός Κουρδικού κράτους στην περιοχή αυτή. Και είναι πιθανό με την υποστήριξη τελικά και της Ρωσίας να πετύχει κάποιο διακανονισμό σχετικά με τον στόχο αυτό. Φυσικά, είτε τελικά τα «βρουν» με τον Ερντογάν η Υ/Ε και η Ρωσία, είτε όχι, ο χαμένος της υπόθεσης θα είναι ο μόνιμος καρπαζοεισπράκτορας: η Ελλάδα που πιθανότατα θα υποχρεωθεί να δώσει πολύ σημαντικό τμήμα των φυσικών αποθεμάτων στο Αιγαίο στην Τουρκία, ώστε αυτή να παραμείνει πλήρες μέλος στο ΝΑΤΟ κλπ.
6. Εδώ όμως να μας επιτραπεί μια παρέκβαση για την Τουρκία σχετικά με την Ελλάδα, για να ξεκαθαρίσουμε αυτά που λένε διάφοροι «επαγγελματίες τουρκολόγοι», αλλά και «μαρξιστές» ότι είναι στόχος της Τουρκίας (και όχι απλώς εποφθαλμιά, όπως εμείς την Πόλη!) η απόσπαση του μισού Αιγαίου ή έστω κάποιων νησιών. Η αλλαγή των χαρτών και των συνόρων δεν γίνονται βέβαια με λόγια και συνωμοσίες, αλλά με πολέμους. Και οι πόλεμοι σήμερα γίνονται μόνο αν τους θέλει η Υ/Ε, ειδικά στην περιοχή της ανατολικής Μεσόγειου. Όταν λοιπόν μια χώρα είναι ενσωματωμένη στη Νέα Διεθνή Τάξη, (όπως η Τουρκία) και έχει ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές (και αυτό αφορά ακόμα και χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία σήμερα, που θα μπορούσαν να είναι όπως ήταν στο παρελθόν αυτάρκεις), δεν μπορεί πια ν’ αντισταθεί στη δύναμη των αγορών που απλώς ανέχονται τα «τσαλιμάκια» Πούτιν κλπ μόνο και μόνο για να μη χάσουν αυτές τις πελώριες αγορές. Και διαχρονικά ούτε η Υ/Ε αλλά ούτε και η Ρωσία επιθυμούν ή έχουν κανένα λόγο να παραχωρήσουν το πέρασμα του Αιγαίου στην Τουρκία, αν υποθέσουμε ότι αυτή το επιδιώκει. Άλλωστε ο Τραμπ το είχε πει πέρσι χοντρά αυτό στον Ερντογάν ότι του καταστρέφει την οικονομά σε μια μέρα αν θέλει…Οπότε το ζήτημα δεν είναι η απέραντη αποπροσανατολιστική «τουρκολογία» που προωθεί το ίδιο το σύστημα, αλλά σε κάθε περίπτωση, πώς θα γίνουμε πραγματικά ανεξάρτητη και εθνικά κυρίαρχη χώρα. Και είναι αποπροσανατολιστική γιατί αποκρύπτει τις συνθήκες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που παράγουν το μεταναστευτικό πρόβλημα, τον στόχο της κατάργησης των εθνών-κρατών με την αλλοίωση της ομοιογένειάς τους και κυρίως, αποκρύπτει τα αίτια και τους υπεύθυνους που οδήγησαν τη χώρα μας στην οικονομική καταστροφή και Κατοχή και την απώλεια κάθε ίχνους κυριαρχίας μετατρέποντάς μας στο αθλιότερο προτεκτοράτο τη Ευρώπης, αλλά και στην καταστροφή της Μέσης Ανατολής: και οι υπαίτιοι δεν είναι άλλοι από την Υ/Ε και την ΕΕ.
7. Είναι λοιπόν φανερό ότι ο λαός μας δεν θα γίνει ποτέ κυρίαρχος σε αυτή τη χώρα εάν δεν παλέψει:
- για ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΔΤ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ
- Αυτό σημαίνει απόλυτο έλεγχο των αγορών μας (εμπορευμάτων, κεφαλαίου και εργασίας και βέβαια και των συνόρων μας), ώστε να ελέγχουμε εμείς την παραγωγή και διάθεση των πλουτοπαραγωγικών μας πόρων και των προϊόντων τους .
- Αυτό σημαίνει επίσης σύναψη συμμαχιών με άλλες χώρες που αγωνίζονται για την εθνική και οικονομική κυριαρχία τους, (με βασικό άξονα τη Ρωσία) και με στόχο μια νέα δημοκρατική διεθνή κοινότητα εθνικά και οικονομικά κυριάρχων κρατών .
- Οι συνθήκες για αυτόν τον αγώνα που θα διαδεχτεί τους ξεπερασμένους αγώνες του περασμένου αιώνα, ιδιαίτερα μετά τη σημερινή πλήρη ενσωμάτωση της παλιάς Αριστεράς στην ΝΔΤ και τις αξίες της και κατά συνέπεια την πλήρη χρεοκοπία της διεθνώς, είναι σήμερα απόλυτα ώριμες όπως φανέρωσαν περίλαμπρα τα λαϊκά κινήματα για το Μπρέξιτ, τα Κίτρινα Γιλέκα κλπ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου