Του Χάρη Ζάβαλου
Οι προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών 2016 είναι οι 58ες ανά τετραετία προεδρικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν στις 8 Νοεμβρίου του 2016. Οι ψηφοφόροι, στις εκλογές αυτές, θα επιλέξουν εκλέκτορες, οι οποίοι με τη σειρά τους θα αποφασίσουν για τον νέο Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι πολίτες των ΗΠΑ στις συγκεκριμένες εκλογές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στην υποψήφια του Δημοκρατικού κόμματος, Χίλαρι Κλίντον και στον υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, Ντόναλντ Τραμπ. Με λίγα λόγια έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στο πολύ κακό και στο χειρότερο. Το δε ενδιαφέρον σε αυτή την αναμέτρηση
είναι ότι δεν μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος ποιος από τους δυο υποψηφίους είναι το κακό και ποιος το χειρότερο.
Άλλωστε το 25% των νέων που ερωτήθηκαν στις ΗΠΑ απάντησαν ότι προτιμούν να χτυπήσει τον πλανήτη μετεωρίτης παρά να διαλέξουν έναν από τους δυο αυτούς υποψηφίους. Αυτό βέβαια δεν ακούγεται και τόσο άσχημο σενάριο, εκτός και αν στον υπόλοιπο πλανήτη θεωρούμε ότι έχουμε να διαλέξουμε κάτι καλύτερο από τις ομολογουμένως εφιαλτικές επιλογές.
Με πρόσχημα τη δήθεν ελευθερία επιλογής, σχεδόν πάντα οι «επιλογές» είναι από πριν καθορισμένες, προκειμένου να καλλιεργούν την ψευδαίσθηση της ελευθερίας. Στην κατ’ επίφαση ελευθερία που μας δίνει το σύστημα, οι απαντήσεις που θα επιλέξεις έχουν ριχτεί στο τραπέζι πριν καν τεθεί η ίδια η ερώτηση.
Και όταν σε κάθε ερώτηση η απάντηση περιμένει να επιλεγεί και όχι να δημιουργηθεί από τον ερωτώμενο, φτάνουμε στις αστικές εκλογές, όπου πάντα αυτό το οποίο εντέλει επιλέγεται είναι η «ελπίδα» ότι ο νικητής θα είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο.
Αν επικεντρωθούμε στα του οίκου μας, το να έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στον Τσίπρα και τον αντί-Τσίπρα, που ακούει στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης, αν δεν είναι μια αθλιότητα, είναι τουλάχιστον θλιβερό, αφού η μνημονιακή πολιτική που ασκούν και οι δυο είναι ο άξονας της κυβερνητικής πολιτικής που ήδη ασκείται 6 χρόνια τώρα και θα ασκείται και στο μέλλον.
Ουσιαστικά έχεις να προτιμήσεις μνημόνιο χωρίς γραβάτα ή μνημόνιο με «3 πτυχία σε 7 χρόνια».
Οι δύο όψεις του ίδιου κάλπικου νομίσματος.
Όχι για να μην λέμε μόνο τα Αμερικανάκια χαζά.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, την Παρασκευή 28.10.2016
https://eleutheriellada.wordpress.com/2016/11/09/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1/#more-84404
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου