Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε προχθες, στις 7 το απόγευμα στο ξενοδοχείο «Τιτάνια», η εκδήλωση που διοργάνωσε ο αντιπρόεδρος του ΕΚ και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης με θέμα «Αριστερά και Ευρώπη». Αφορμή στάθηκε η παρουσίαση του «Απολογισμού 2014-2016», μιας συνοπτικής έκδοσης με αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις του στα δύο αυτά χρόνια κοινοβουλευτικής του θητείας (Ιούλιος 2014-Ιούλιος 2016).
Ομιλητές της εκδήλωσης, την οποία χαιρέτισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ήταν οι: Πάνος Ρήγας, Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Ηλίας Νικολακόπουλος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Μιχάλης Σαμπατακάκης, ηγετικό στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς. Συντονιστής της συζήτησης ο Γιάννης Μπουρνούς, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, Υπεύθυνος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής
Πολιτικής.
Ο Δημ. Παπαδημούλης ανέβηκε στο βήμα τελευταίος και αφού ευχαρίστησε για την παρουσία τους του παρευρισκομένους, επεσήμανε τα εξής:
«Είχα την ευθύνη για να οργανωθεί αυτή η βραδιά, αλλά είχα και πονηρό σκοπό, αυτή τη φορά να πω τα λιγότερα από όσους μίλησαν. Θα ήθελα πριν από όλα να ευχαριστήσω θερμά από καρδιάς όλες και όλους που είναι μαζί μας απόψε. Που ξεπέρασαν σε αριθμό και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες. Και θα ήθελα να πω ότι τους χαιρετίζω με χαρά γιατί ανάμεσά τους βλέπω νέους και παλαιούς συντρόφους και συναγωνιστές από την περίοδο του Ρήγα Φεραίου, του ΚΚΕ Εσωτερικού, του Συνασπισμού, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και δυνάμεις από τον σοσιαλιστικό χώρο, δυνάμεις από την πολιτική οικολογία, δυνάμεις και πολίτες που ανήκουν σε αυτό που λέμε ευρύτερο προοδευτικό, δημοκρατικό χώρο στην Ελλάδα.
Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί η παρουσίαση της δράσης δύο χρόνων στο Ευρωκοινοβούλιο έγινε αφορμή για ένα διάλογο που ήδη ξεκίνησε με τις ομιλίες που προηγήθηκαν. Του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, του Πάνου, του Γιάννη, του Μιχάλη, του Ηλία.
Έξω υπάρχει ένα μικρό βιβλίο που είναι μια επιλογή αποσπασμάτων από την δράση αυτών των δύο χρόνων. Το έκανα γιατί θεωρώ ότι η δημόσια λογοδοσία είναι υποχρέωση κάθε αιρετού, είτε προσώπου είτε συλλογικού οργάνου. Όχι μόνο για να λες, αλλά κυρίως για να ακούς τα σχόλια, την κριτική, τις προτάσεις, τις υποδείξεις, και με βάση αυτά να βελτιώνεις, να διορθώνεις, να εμπλουτίζεις. Γι’ αυτό και φεύγοντας όσοι δεν το πήρατε, σας καλώ να το πάρετε και να το μελετήσετε. Δεν πρόκειται να το παρουσιάσω εδώ, δεν έχουμε χρόνο για κάτι τέτοιο. Και περιμένω προτάσεις.
Στόχος μας να ξαναγίνει η Ελλάδα ισότιμο μέλος της ΕΕ χωρίς επιτροπεία και μνημόνια
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι πως αυτός ο Απολογισμός είναι τμήμα μιας ευρύτερης συλλογικής δουλειάς. Συλλογικής δουλειάς της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που εκλέχθηκε εξαμελής και δυστυχώς είναι πια τετραμελής, της ευρωομάδας της Αριστεράς, του κόμματός μου του ΣΥΡΙΖΑ, της προοδευτικής συμμαχίας που διαμορφώσαμε εδώ και λίγους μήνες στο Ευρωκοινοβούλιο –αναφέρθηκε σε αυτήν ο Γιάννης Μπουρνούς- που είναι μια συσπείρωση Ευρωβουλευτών της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών, των Πρασίνων, που φιλοδοξεί να διαμορφώσει αυτή την προοδευτική εναλλακτική για την Ευρώπη, απέναντι στο σχέδιο της Δεξιάς που απέτυχε και που απειλεί την Ευρώπη με μια διαλυτική κρίση, απέναντι στο σχέδιο της άκρας Δεξιάς που είναι η διάλυση του εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ενοποίησης και επιστροφής σε ένα εφιαλτικό παρελθόν.
Μπροστά μας έχουμε μια επείγουσα κατάσταση με δύο αλληλένδετους στόχους: Να αλλάξει, να προχωρήσει και να αναπτυχθεί η Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη, επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού και κυρίως των ασθενέστερων, να ξαναγίνει ένα ισότιμο, αναπτυσσόμενο μέλος της ΕΕ χωρίς επιτροπεία και μνημόνια. Και ταυτόχρονα, να αλλάξει, να προχωρήσει η ευρωπαϊκή ενοποίηση με ανάπτυξη, κοινωνική και περιφερειακή συνοχή και περισσότερη δημοκρατία. Αν δεν κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση δεν θα μπορέσει να αποφύγει την διαλυτική κρίση που την απειλεί. Η ΕΕ ή θα κάνει αυτά τα βήματα ενοποίησης ή θα κινδυνέψει, όχι στα μακρινό μέλλον, με αποσύνθεση.
Για να τα αλλάξουμε όμως αυτά –και την πορεία της χώρας και τη θέση της Ελλάδας μέσα στην ΕΕ και την ίδια την Ευρώπη- πρέπει να αλλάξουμε και εμείς. Να υπερβούμε αυτάρκειες, αδράνειες, δογματικές βεβαιότητες, περιχαρακώσεις. Να γίνουμε καλύτεροι.
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στα βήματα που έχουμε κάνει ήδη. Η Ελλάδα δεν είναι πια μόνη και απομονωμένη, ούτε η κυβέρνησή μας είναι μόνη και απομονωμένη με αυτό το 18-1 που το βιώσαμε ασφυκτικά πάνω μας τους πρώτους μήνες. Και έχουμε κάνει βήματα στην Ευρώπη. Υπήρξε αναφορά σε αυτά. Η Ευρωμεσογειακή Σύνοδος, οι συναντήσεις με τους προοδευτικούς ηγέτες, η θετική κινητικότητα στο Ευρωκοινοβούλιο. Ήρθε η ώρα αυτό που κάνουμε στην Ευρώπη, να το κάνουμε και στην Ελλάδα. Και χαιρετίζω την κατάληξη της πρότασης του Αλέξη Τσίπρα που προτείνει να κάνουμε βήματα, να τα υιοθετήσουμε στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και να τα αναπτύξουμε.
Ένα φόρουμ διαλόγου των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ με ευρύτερες δυνάμεις της ανανεωτικής Αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογίας, θα συνέβαλε στην έξοδο της Ελλάδας από την κρίση
Προχωρώντας ένα βήμα παραπάνω, προτείνω να συγκροτηθεί ένας μονιμότερος χώρος διαλόγου, ένα φόρουμ διαλόγου, των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ με ευρύτερες δυνάμεις της ανανεωτικής Αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογίας, με στόχο την συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού πόλου στην ελληνική κοινωνία, με σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, για την ανάπτυξη της δημοκρατίας. Σε αυτό το διάλογο έχει θέση κάθε συλλογικότητα, αλλά και κάθε ανέστιος κομματικά πολίτης -και είναι πολλοί αυτοί- που ενδιαφέρεται για την διαμόρφωση μιας ευρύτερης συμμαχίας με αριστερά, προοδευτικά χαρακτηριστικά και στόχους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή έτσι επέλεξε ο ελληνικός λαός, και όχι για λόγους κομματικής αυταρέσκειας, είναι ασφαλώς η βασική δύναμη σε αυτό το χώρο, αλλά δεν είναι μόνος.
Η αντι-ΣΥΡΙΖΑ υστερία δεν είναι προοδευτική. Οδηγεί κατευθείαν στην αγκαλιά μιας νεοφιλελεύθερης και ρεβανσιστικής Δεξιάς
Με στεναχωρεί πολύ όταν βλέπω δυνάμεις και κομματικές ηγεσίες που αυτοπροσδιορίζονται ως δημοκρατικές και προοδευτικές και ενίοτε και κεντροαριστερές, να καταλαμβάνονται από ένα αντι-ΣΥΡΙΖΑ μένος, από μια αντι-ΣΥΡΙΖΑ επιθετικότητα. Και θέλω να πω μια καθαρή κουβέντα: η αντι-ΣΥΡΙΖΑ υστερία δεν είναι προοδευτική, δεν οδηγεί κεντροαριστερά, δεν οδηγεί ούτε καν στο δημοκρατικό κέντρο. Οδηγεί κατευθείαν στην αγκαλιά μιας έξαλλης, ρεβανσιστικής Δεξιάς, νεοφιλελεύθερης, δέσμιας μεγαλοσυμφερόντων, γεμάτης με ακροδεξιά στελέχη στην ηγεσία της.
Η πρόσκληση και η πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα μου, εν όψει και του Συνεδρίου μας, είναι το άνοιγμα στην κοινωνία. Η διαρκής εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στο μεγάλο κόμμα-παράταξη της σύγχρονης, δημοκρατικής Αριστεράς του 21ου αιώνα, που αγκαλιάζει και εκφράζει κάθε μέρα και περισσότερο τις κοινωνικές δυνάμεις που τον οδήγησαν στην κυβέρνηση. Είμαστε κόμμα του 35% γιατί έτσι αποφάσισε ο λαός. Δεν μπορούμε να έχουμε τη δομή και τη νοοτροπία του κόμματος του 4%. Και το λέω αυτό παρά το γεγονός ότι είμαι από τους συνιδρυτές του κόμματος και ότι πριν από 28 χρόνια ετοιμάσαμε μαζί με τους συντρόφους μου το κοινό πόρισμα ελληνικής Αριστεράς ΚΚΕ, σε εποχές Περεστρόικα, που άνοιξε τον δρόμο για τη δημιουργία του Συνασπισμού.
Επιδιώκουμε να ισχυροποιήσουμε την οικονομία, να ξανάρθει ανάπτυξη, να ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος, να μειωθεί η ανεργία, να καταπολεμήσουμε τις παθογένειες
Διανύουμε μια κρίσιμη καμπή με πολλές δυσκολίες, με μεγάλες προκλήσεις, κινδύνους αλλά και με δυνατότητες. Κι έχουμε κι ένα κομμάτι του κόσμου που μας έφερε στην κυβέρνηση και νιώθει μουδιασμένο και απογοητευμένο και πρέπει να το ξανακερδίσουμε.
Οι στόχοι που έχουμε θέσει είναι σαφείς: Το τρίτο μνημόνιο να είναι και το τελευταίο και να τελειώσει το 2018. Να ισχυροποιήσουμε την οικονομία, να ξανάρθει ανάπτυξη, να ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος, να μειωθεί η ανεργία, να καταπολεμήσουμε τις παθογένειες, που έφεραν τη χρεοκοπία και τα μνημόνια, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, το πελατειακό κράτος στη διοίκηση. Και επίσης, την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, τα θαλασσοδάνεια, τη διαπλοκή.
Και έτσι, το 2019, με έναν θετικό απολογισμό, να παρουσιαστούμε μπροστά στον ελληνικό λαό με τις ευρύτερες δυνατές συμμαχίες στον προοδευτικό χώρο απέναντι στην εναλλακτική μιας άγριας, σκληρής και ρεβανσιστικής Δεξιάς, που κλίνει προς την ακροδεξιά.
Η εκδήλωση αυτή μπορεί να συμβάλλει σε έναν ευρύτερο διάλογο ανάμεσα στις δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, που διεκδικούν ο δρόμος προς τη δημοκρατία και την ανάπτυξη να παραμείνει ανοιχτός
Η σημερινή εκδήλωση δεν είναι κυρίως ο απολογισμός μιας δίχρονης δράσης στο ΕΚ, αλλά εκ των πραγμάτων είναι η αφετηρία ενός διαλόγου. Και νομίζω πως μπορεί να συμβάλλει στον προσυνεδριακό διάλογο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ταυτόχρονα και σε έναν ευρύτερο διάλογο που πρέπει επειγόντως να οργανωθεί με την ενεργό συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στις δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, που δεν συμφωνούν με την έξαλλη, αντι-ΣΥΡΙΖΑ πολιτική, που έχουν ενδεχομένως αποστάσεις και κριτική για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά που διεκδικούν ο δρόμος προς τη δημοκρατία, την ανάπτυξη, την απαλλαγή από νοσηρές παθογένειες του παρελθόντος να παραμείνει ανοιχτός. Και να μη γυρίσουμε πίσω στο νεοφιλελευθερισμό, στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων και στα γνωστά πολιτικά τζάκια, που λένε πολλά εναντίον του κράτους, αλλά φτιάχτηκαν χάρη στο κράτος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου