Εμπορικές ελευθερίες 1- 2 -3 …

1. Όταν κοτζάμ αντιπρόεδρος της γερμανίας λέει ότι η περιβόητη TTIP (transatlantic trade – investement partnership) είναι κλινικά νεκρή και, απλά, κανείς δεν βγαίνει να το πει, δεν μπλοφάρει. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Βρυξελλών κρατάνε χρόνια. Και κατά τον Sigmar Gabriel δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία ούτε σε ένα απ’ τα 27 κεφάλαιά της. Εκείνο που εννοεί είναι «ούτε και πρόκειται».

Έχουμε καταθέσει γραπτά τη γνώμη μας εδώ και πολύ καιρό ότι αυτή η συμφωνία δεν πρόκειται να γίνει: είναι υπερβολικά λεόντια υπέρ των αμερικανικών συμφερόντων. Ο παγκόσμιος «εμπορικός» πόλεμος, εν τω μεταξύ, οξύνεται .

Στην πράξη η Ουάσιγκτον, μετά την αποτυχία και την οριστική εξαφάνιση των ανάλογων διαπραγματεύσεων που γίνονταν υπό την αιγίδα του π.ο.ε., προσπαθεί με περιφερειακές συμφωνίες να επιβάλλει τα συμφέροντα των επιχειρήσεών της στους ανταγωνιστές της. Στην ανατολική ασία τα έχει μισοκαταφέρει (περισσότερα στη συνέχεια), στο βαθμό που μαζί πουλάει και «προστασία». Με την ε.ε. τα πράγματα ήταν εξ’ αρχής διαφορετικά: το νομικό πλαίσιό της σε μια σειρά σοβαρά ζητήματα (απ’ την προστασία του περιβάλλοντος και την αγροτική παραγωγή μέχρι τα πνευματικά δικαιώματα και τους κανόνες προστασίας της δημόσιας υγείας) θα έπρεπε να σμπαραλιαστεί για να περάσουν οι αμερικανικές απαιτήσεις. Τα ανταλλάγματα (σε σχέση με τις ευρωπαϊκές εξαγωγές στις ηπα) σε κάθε περίπτωση θα ήταν υποδεέστερα. Και ο κοινωνικός αντίκτυπος τεράστιος.

2. Η ανάλογη TTP (trans-pasific partnership) έχει υπογραφτεί μεν (από τις κυβερνήσεις των ηπα και της αυστραλίας, του μπρουνέι, του καναδά, της χιλής, της ιαπωνίας, της μαλαισίας, του μεξικό, της νέας ζηλανδίας, του περού, της σιγκαπούρης και του βιετνάμ) αλλά για να αρχίσει η εφαρμογή της χρειάζεται και η έγκριση του αμερικανικού κογκρέσσου. Eκεί τα δεδομένα, ως τώρα, εμφανίζονται αντίθετα.

Και οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι είναι εναντίον της TTP – όπως και η πλειοψηφία στο κογκρέσσο. Ο λόγος είναι ότι διάφορες κατηγορίες αμερικάνων επιχειρηματιών θίγονται· αντίθετα είναι, επιπλέον, και τα μεγάλα αμερικανικά συνδικάτα. Οι υποστηρικτές της συμφωνίας απ’ την μεριά τους επιμένουν πολύ στην πολιτική διάστασήτης. Όπως το έχει θέσει ξανά και ξανά ο Ομπάμα: δεν θα αφήσουμε το Πεκίνο να διαμορφώσει τους κανόνες του εμπορίου στον 21ο αιώνα…
Περί αυτού πρόκειται…

3. Η αποτυχία της TTIP και η διαφαινόμενη καθήλωση της TTP επαναφέρουν το ζήτημα του ενδοκαπιταλιστικού «εμπορικού» ανταγωνισμού στην αφετηρία του: παντού και πάντα το ποιος επιβάλλει τους κανόνες που τον συμφέρουν είναι ζήτημα ισχύος και όχι συναίνεσης.
Δεν είναι παρήγορο, αλλά αυτός είναι ο κανόνας – των – κανόνων: αργά ή γρήγορα μιλάνε τα (κανονικά) όπλα…

https://eleutheriellada.wordpress.com/